Στο "φως" βγάζει η Διεθνής Οργάνωση Εργασίας τα ιδιωτικά γραφεία ευρέσεως εργασίας,τα οποία λειτουργούν παράνομα στην Ελλάδα, όπου και επιδίδονται σε ένα ειδεχθές σύγχρονο "σκλαβοπάζαρο",με την ανοχή, αν όχι την ενθάρρυνση των αρμόδιων υπουργείων και υπηρεσιών.

Η συζήτηση, που γίνεται από τις 3 Ιούνη στην 85η Σύνοδο της Διεθνούς Συνδιάσκεψης Εργασίας της ΔΟΕ,αφορά τη διαμόρφωση μιας Διεθνούς Σύμβασης για τα ιδιωτικά γραφεία απασχόλησης, με την οποία αναθεωρείται η μέχρι τώρα ισχύουσα. Ηδη είχε προηγηθεί μια πρώτη συζήτηση στην περσινή σύνοδο και φέτος θα καταληχθεί το τελικό κείμενο, που καλείται να νομιμοποιήσει τη λειτουργία των γραφείων αυτών και να βάλει - υποτίθεται - κανόνες που θα... προστατεύουν τους εργαζόμενους.

Εχει ιδιαίτερη σημασία ότι στις χώρες της Ευρωπαϊκής Ενωσης προωθείται ταχύτατα η δημιουργία υπηρεσιών που με ευθύνη, άμεση ή έμμεση, του κράτους έχουν στόχο την καταγραφή της αγοράς εργασίας και την πληροφόρηση εργαζομένων και εργοδοτών για τις ανάγκες και δυνατότητες απασχόλησης αντίστοιχα. Οι "δομές" αυτές, όπως συνηθίζουν να τις ονομάζουν οι τεχνοκράτες, τυπικά θα έχουν σαν αποστολή τη συλλογή και επεξεργασία των στοιχείων για την πορεία της αγοράς εργασίας και θα παρεμβαίνουν στον επαγγελματικό προσανατολισμό, ενώ παράλληλα θα συνδέσουν την απασχόληση με τα προγράμματα επαγγελματικής εκπαίδευσης και κατάρτισης.

Ηδη λειτουργεί το δίκτυο "Γιούρες" για τον εντοπισμό ευκαιριών απασχόλησης για νέους σε άλλες χώρες της Ευρωπαϊκής Ενωσης, καθώς και διάφορα άλλα προγράμματα που έχουν ανάλογους στόχους ευκαιριακά ή σε πιο μόνιμη βάση.

Σ' αυτή τη λογική δημιουργούνται και στην Ελλάδα τα "παρατηρητήρια απασχόλησης" και τα "γραφεία απασχόλησης", στα πλαίσια ή με τη στήριξη του ΟΑΕΔ, που και ο ίδιος αλλάζει χαρακτήρα, προκειμένου να ανταποκριθεί στις νέες απαιτήσεις της Ευρωπαϊκής Ενωσης, για την ενίσχυση, δήθεν, της απασχόλησης. Σαφέστατα όλα αυτά τα μέτρα έχουν στόχο τη δημιουργία εκείνων των μηχανισμών που θα υλοποιήσουν την αντεργατική πολιτική της ΚΟΜΙΣΙΟΝ, όπως εντοπίζεται στη "Λευκή Βίβλο" και στη Συνθήκη του Μάαστριχτ. Αυτή η κατάσταση, όμως, θα μπορούσε να κάνει περιττή την ύπαρξη ιδιωτικών γραφείων εργασίας που θα λειτουργούν παράλληλα ή στη σκιά των δομών της Ευρωπαϊκής Ενωσης.

Αντίθετα όμως, στα σχετικά κείμενα αποσαφηνίζεται η αναγκαιότητα συνεργασίας δημόσιων και ιδιωτικών γραφείων, για την υλοποίηση των πολιτικών απασχόλησης! Ετσι, αποφασίζεται αυτές τις μέρες στη Γενεύη η αναγνώριση και ένταξη αυτών των γραφείων στη λειτουργία της αγοράς εργασίας. Τα υπόλοιπα, τουλάχιστον για την Ελλάδα, θα τα αναλάβουν οι κυβερνητικοί παράγοντες και τα στελέχη των υπουργείων, έτσι ώστε τα ιδιωτικά γραφεία να απολαμβάνουν όλα τα δικαιώματα που τους δίνει η σύμβαση και να μην εφαρμόζουν καμιά - από τις όποιες υπάρξουν - υποχρέωση απέναντι στους εργαζόμενους.