Με κεντρικό σύνθημα "Η παιδική ηλικία είναι δώρο μιας φοράς", οι αφρικανικές χώρες γιορτάζουν στις 16 Ιουνίου την Παγκόσμια Ημέρα του Παιδιού της Αφρικής. Φέτος σκοπός αυτής της μέρας είναι η επισήμανση της ανάγκης για εδραίωση της ειρήνης και ανάπτυξη στην πιο ταραγμένη ήπειρο του πλανήτη, η ανάδειξη των προβλημάτων, αλλά και η ανάγκη εξεύρεσης πόρων από τη διεθνή κοινότητα για την ανακούφιση των παιδιών - θυμάτων του πολέμου στην Αφρική.

Οπως τονίζει η "Γιούνισεφ", παρ' όλη την πρόοδο που έχει σημειωθεί τα τελευταία χρόνια, η κατάσταση παραμένει κρίσιμη για εκατομμύρια παιδιά, ιδιαίτερα αυτά που ζουν στη Νότια Σαχάρα. Το εξωτερικό οικονομικό χρέος, η αργή οικονομική ανάπτυξη, οι ανεπαρκείς επενδύσεις στους κοινωνικούς τομείς, η ξηρασία και η περιβαλλοντική υποβάθμιση, η εξάπλωση του ιού του Εϊτζ, η πολιτική αστάθεια και οι ένοπλες συρράξεις παρεμποδίζουν την πρόοδο στην περιοχή. Δεινό πρόβλημα παραμένει ο υποσιτισμός, που πλήττει το 30%-40% του παιδικού πληθυσμού. Κάποια πρόοδος έχει επιτευχθεί στις χώρες της Βορείου Αφρικής, όπου τα επίπεδα εμβολιασμού είναι ιδιαίτερα υψηλά, η πρόσβαση σε ασφαλές νερό και αποχέτευση είναι αυξημένη και η συμμετοχή στο σχολείο υψηλή, παρότι παραμένουν έντονες οι διακρίσεις των δύο φύλων.

Μερικές από τις επιτυχίες που έχουν σημειωθεί στην Αφρική είναι:

• Ο ρυθμός παιδικής θνησιμότητας κάτω των 5 ετών έχει μειωθεί στο μισό από το 1960 και το προσδόκιμο ζωής έχει αυξηθεί κατά 13 χρόνια.
• Οι αφρικανικές κυβερνήσεις - με την υποστήριξη μη κυβερνητικών οργανισμών όπως η "Γιούνισεφ" και ο Ερυθρός Σταυρός - παρείχαν ασφαλές νερό και αποχέτευση σε ακόμη 120 εκατομμύρια ανθρώπους μέσα στη δεκαετία του '80 και σήμερα περισσότερο από το 80% του πληθυσμού, που ζει σε αστικές περιοχές, έχει πρόσβαση σε καθαρό νερό.
• Τα κορίτσια της Αφρικής ακόμη αντιμετωπίζουν αυξημένες δυσκολίες σε σχέση με τα αγόρια, αλλά παρ' όλα αυτά το 69% παρακολουθεί τη βασική εκπαίδευση έναντι του 40% το 1970.

Στόχος της "Γιούνισεφ" για το 2000 είναι η μείωση κατά 1/3 των παιδικών θανάτων και μείωση στο μισό του παιδικού υποσιτισμού, ασφαλές νερό και σύστημα αποχέτευσης για όλους, καθώς και βασική εκπαίδευση για όλα τα παιδιά του Τρίτου Κόσμου.