Ετσι κατασκευάζονται οι επιτυχίες της κυβέρνησης Σημίτη. Προκειμένου να μικρύνει τη "μαύρη τρύπα" του 1996, η κυβέρνηση κάλυψε με επταετή ομόλογα, λήξης το 2003, οφειλές του Δημοσίου προς την Αγροτική Τράπεζα και το Ταχυδρομικό Ταμιευτήριο, οι οποίες θα έπρεπε να πληρωθούν μέσα στο 1996 και ανέρχονται στα 300 δισ. δρχ.

Σε περίπτωση που το έλλειμμα αυτό δε μεταφερόταν για εφτά χρόνια αργότερα, τότε η μαύρη τρύπα του 1996 θα ανερχόταν σε 500 δισ. δρχ. αντί 200 δισ. δρχ. που τώρα ισχυρίζεται πως είναι η κυβέρνηση.

Φυσικά, δεν πρόκειται για ελληνική πατέντα, αφού και μια σειρά ακόμα χώρες της ΕΕ (Γαλλία κ. ά.) χρησιμοποιούν ανάλογες μεθόδους προκειμένου να εμφανίσουν μειωμένο έλλειμμα, ως ποσοστό του ΑΕΠ, σύμφωνα με τους όρους του Μάαστριχτ. Και μπορεί το κόλπο, να περάσει τις εξετάσεις του λογιστηρίου των Βρυξελλών και της γερμανικής Μπούντεσμπανκ, η ουσία, όμως, βρίσκεται στην παραπέρα αύξηση του δημόσιου χρέους και των αντίστοιχων βαρών, που φορτώνονται στον ελληνικό λαό.