Οι χτεσινές πρωθυπουργικές δηλώσεις όχι μόνο δεν πέτυχαν να κατευνάσουν τις ανησυχίες για τη γραμμή πλεύσης της κυβέρνησης στα φλέγοντα θέματα της εξωτερικής πολιτικής, αλλά, αντίθετα, τις πολλαπλασίασαν.

Ο Κ. Σημίτης δεν ψέλλισε ούτε μια λέξη για την απροκάλυπτη επέμβαση των ΗΠΑ, της Γερμανίας, της Βρετανίας κλπ. στην υπόθεση του εξοπλισμού της Κύπρου. Από την άλλη άφησε με σαφήνεια να εννοηθεί ότι είναι ευπρόσδεκτη η ολέθρια πρωτοβουλία τους, για το Κυπριακό και γενικότερα για την περιοχή.

Αυτό ακριβώς είναι που αυξάνει τις ανησυχίες. Η κυβέρνηση Σημίτη, χωρίς να βγάλει κανένα συμπέρασμα, συνεχίζει την πολιτική των "ευχαριστιών" προς την κυβέρνηση των ΗΠΑ, πράγμα που τίποτα το καλό δεν προοιωνίζεται για το Κυπριακό, τα κυριαρχικά δικαιώματα της χώρας μας και την ασφάλεια της περιοχής.

Από την άλλη, δεν αποσαφήνισε - αν και μάλλον περιττεύει - τις θέσεις της κυβέρνησης και ούτε ανακοίνωσε τα "συμπεράσματα" της χτεσινής σύσκεψης. Οι γενικόλογες τοποθετήσεις του τύπου "η δύναμή μας είναι η εμμονή μας στο Διεθνές Δίκαιο και στις Διεθνείς Συνθήκες" ελάχιστα πειστικές ηχούν, αφού είναι γνωστό τι σημαίνουν στην πράξη: Παραπομπή κυριαρχικών δικαιωμάτων μας στη Χάγη, ανάθεση επίλυσης των προβλημάτων στις ΗΠΑ κ.ο.κ.

Η "ψυχραιμία" και η "σύνεση" - ακόμη και όταν υπάρχουν - δεναρκούν από μόνες τους για την αντιμετώπιση των καυτών προβλημάτων. Προπάντων όταν κυριαρχεί η πολιτική της υποτέλειας και της δουλοπρέπειας στις ΗΠΑ.