Η ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, Αλέκα Παπαρήγα συναντήθηκε χτες με τον πρόεδρο της ΕΔΕΚ Βάσο Λυσσαρίδη.Μετά τη συνάντηση, σε δηλώσεις της στους δημοσιογράφους, η Αλ. Παπαρήγα τόνισε:

"Η γνώμη μας είναι ότι έχουμε να κάνουμε με το δάσος και το δάσος είναι το αμερικανοΝΑΤΟικό σχέδιο διχοτόμησης της Κύπρου και του Αιγαίου και η εδραίωση ακόμα πιο αποφασιστικά της αμερικάνικης επικυριαρχίας. Αυτό, για μας, είναι το βασικό πρόβλημα. Κατά τη γνώμη μας, όλος αυτός ο θόρυβος που έχει γεννηθεί για τον εξοπλισμό της Κύπρου συνδέεται με το να δημιουργηθούν οι προϋποθέσεις, με εκβιασμούς να περάσει διά πυρός και σιδήρου αυτό το σχέδιο.

Δεύτερο ζήτημα είναι η διάθεση των ΗΠΑ να ελέγχουν τον εξοπλισμό και την άμυνα όλων των χωρών, ιδιαίτερα της περιοχής. Εμείς έχουμε αντιδράσει επανειλημμένα και, αν θέλετε, χτυπάει η καμπάνα και για την Ελλάδα στο συγκεκριμένο ζήτημα. Εμείς διαφωνούμε και με το μέγεθος και με το ύψος του εξοπλιστικού προγράμματος και θεωρούμε επίσης ότι είναι ένα πρόγραμμα που θα κάνει πιο βαθιά την εξάρτηση της άμυνας της χώρας ή μάλλον τη μη προστασία της. Χτυπάει η καμπάνα και για την Ελλάδα και νομίζω ότι οι ΗΠΑ αντιδρούν έτσι, προειδοποιώντας και την Ελλάδα και άλλες χώρες.

Τέλος, θέλω να πω ότι δεν καταλαβαίνω γιατί πρέπει να δεχτούμε στην Ελλάδα τον κ. Κάβανο, ο οποίος στην ουσία έρχεται για να αναμειχθεί σ' ένα θέμα που κανονικά δεν έπρεπε να αναμειχθεί, αλλά στην πραγματικότητα έρχεται για να επιβάλει το σχέδιό του. Από την άποψη αυτή, θεωρούμε ότι η ελληνική κυβέρνηση και με τις σημερινές δηλώσεις του κ. Σημίτη δεν απάντησε στο πρόβλημα. Αντίθετα, συγκάλυψε το γενικότερο σχέδιο και το ρόλο των ΗΠΑ και περιορίστηκε στην κριτική της τουρκικής στάσης. Δεν είναι τρόπος αυτός υπεράσπισης της ανεξαρτησίας των χωρών και της ανεξαρτησίας στις επιλογές. Αντίθετα, είναι ένα νέο βήμα προς πιο βαθιά υποταγή".

Μετά από τη συνάντηση, ο Β. Λυσσαρίδης χαρακτήρισε αναγκαιότητα το εξοπλιστικό πρόγραμμα της Κύπρου, ιδιαίτερα για μία χώρα που βρίσκεται υπό κατοχή. Ακολούθως, σημείωσε ότι ξαφνιάζουν οι αντιδράσεις, όχι απλώς της Τουρκίας, που ήταν ίσως αναμενόμενες, όσο των ΗΠΑ, Μεγάλης Βρετανίας, Γερμανίας, Ιταλίας κλπ., οι οποίες, αντί να στρέφονται προς την Τουρκία που διαθέτει τεράστια επιθετική δύναμη - αν πράγματι θέλουν ομαλότητα στην περιοχή - στρέφονται προς το θύμα, που προσπαθεί να αναβαθμίσει στοιχειωδώς την αμυντική του δυνατότητα. Πρόσθεσε ότι όλα αυτά βάζουν σε υποψίες για τα ελατήρια που κινούν αυτές τις διαμαρτυρίες και κατέληξε ότι οι ενδείξεις για τις αναμενόμενες πρωτοβουλίες δεν είναι καθόλου θετικές.