Πρέσπα. Για τους καινούριους "κατακτητές" υπάρχει κύρια μέσα από χαρακτηρισμούς, όπως "καταπληκτική", "πανέμορφη", "παράδεισος". Για τους γηγενείς κατοίκους - όσους έμειναν - υπάρχει ως πραγματικότητα, ανεκτή το καλοκαίρι, σκληρή το χειμώνα, που το 15 υπό το μηδέν είναι το στάνταρ, αλλά πριν απ' όλα είναι ο τόπος τους μ' όλα τα συναισθηματικά φορτία που συνεπάγεται αυτό. Για τους έποικους κτηνοτρόφους που τους κουβάλησαν από την Ηπειρο και τη Θεσσαλία εδώ, μετά τον Εμφύλιο για να αλλάξουν τους συσχετισμούς στον πληθυσμό, η Πρέσπα παραμένει ένας καταραμένος τόπος, όπου "μας πέταξαν και μας άφησαν". Αυτοί ίσως ν' αποδειχθούν και οι μεγάλοι χαμένοι της ιστορίας, καθώς, αφού τους χρησιμοποίησαν όσο ήθελαν, τώρα τους βλέπουν ως εμπόδιο. Ηδη, εφοπλιστικές οικογένειες, όπως του Πατέρα και του Γουλανδρή, ανακαλύπτουν εδώ μια "Ελβετία", ένα χώρο όπου μπορούν να έχουν τα "σαλέ" τους - οι σχετικές αγορές έχουν αρχίσει - και τα οποία βέβαια δεν μπορούν να συνυπάρχουν με στάνες και κατσίκια... Το "οικολογικό ενδιαφέρον" για την περιοχή απ' όσους κρατικοδίαιτους προσπαθούν να επιβάλουν την Πρέσπα ως χώρο όπου θα υπάρχουν μόνο πουλιά και ψάρια, εκφράζεται, ανάμεσα σ' άλλα, και με πρακτικές, όπως η μεταφορά 2.000 οχιών στα χωράφια "για να 'χουν τροφή τα πουλιά". Μόνο που την άνοιξη, όταν τα φίδια βγουν στη βόλτα θα υπάρξει ένα μικρό πρόβλημα με όσους επιμένουν να παραμένουν γεωργοί...

Η "πολιτεία", αυτή η αορίστως προσδιορισμένη με τέτοιες λέξεις κρατική εξουσία, εμφανίζεται, όχι μόνο να "αγκαλιάζει με στοργή" την περιοχή, αλλά να φροντίζει, λένε, και για την ανάπτυξή της. Εκφραση, για παράδειγμα, αυτής της φροντίδας είναι το σαράβαλο που μοιάζει με λεωφορείο και μαζεύει το πρωί τα παιδιά από τα γύρω χωριά για να πάνε σχολείο στον Αγιο Γερμανό. Εκφραση αυτής της φροντίδας είναι να απασχολεί ως ωρομίσθια μία γυμνάστρια στο γυμνάσιο του Αγ. Γερμανού, αλλά να αρνείται να την απασχολήσει έστω και με την ώρα για τη γύμναση των παιδιών του δημοτικού, απασχόληση που θα ενίσχυε έστω και πενιχρά το εισόδημά της. Γίναμε αυτόπτες μάρτυρες αυτής της κρατικής φροντίδας, όταν σε φωτιά που έπιασε σπίτι στον Αγ. Γερμανό, το πυροσβεστικό όχημα έφτασε μιάμιση ώρα μετά, ξεκινώντας από τη Φλώρινα. Η κρατική φροντίδα αυτό τον καιρό στοιβάζεται στις αποθήκες της περιοχής μαζί με το απούλητο φασόλι, μαζί με τα χρέη που φουντώνουν, ξεσκονίζει τα διαβατήρια...