Καπιταλιστική "νομιμότητα" | ΠΟΛΙΤΙΚΗ

ΠΟΛΙΤΙΚΗ

Καπιταλιστική "νομιμότητα"

Οταν ο λαός ορθώνει το ανάστημά του ενάντια στους καταπιεστές του, τότε οι τελευταίοι, εκτός από τον ύπνο τους, χάνουν και τις μάσκες τους. Τότε, η περιβόητη θεωρία της "ουδετερότητας" του αστικού κράτους, εκείνου του κράτους που χρησιμοποιούν ως μηχανή υπεράσπισης και διαιώνισης των συμφερόντων τους, πάει... περίπατο. Τότε, το μειλίχιο και περίπου "πατρικό" ύφος των αφεντικών απέναντι στους μισθωτούς σκλάβους τους, μετατρέπεται σε λυσσαλέα επίθεση κατά των... "διασαλευτών της τάξης". Ας μην υπάρχει καμία παρανόηση. Ως "τάξη" οι εν λόγω κύριοι δεν εννοούν παρά μόνο το αδιάκοπο αλυσόδεμα των λαϊκών στρωμάτων στα δεσμά της απαντοχής και της δουλικής αποδοχής της "μίας" και "μόνης" πολιτικής. Της πολιτικής που εγγυάται την όσο γίνεται μεγαλύτερη εκμετάλλευσή τους... Οσο για τους "διασαλευτές", είναι πάντα όσοι αγωνίζονται για τα δικαιώματά τους.

Ομως, τα λαϊκά στρώματα δεν είναι ομοίωμα των εξουσιαστών. Οσο κι αν αυτοί οι "σπουδαίοι" του πλούτου, της οικονομικής δύναμης και της πολιτικής εξουσίας, διαφημίζουν, μέσα από τις "προσοχές" και τα "μάλιστα" στα πολυεθνικά κέντρα, την "αξιοπρέπεια" του... ραγιά, ο λαός μας δίνει τη δική του απάντηση. Την απάντηση ότι το μέλλον του τόπου, το μέλλον των ανθρώπων που παράγουν τον κοινωνικό πλούτο, δε θα έρθει "με το σφάξε με αγά μου ν' αγιάσω". Είναι τότε ακριβώς που τα αφεντικά αφηνιάζουν. Είναι τότε που η προσταγή προς το "ουδέτερο" κράτος είναι σαφής: "Τσακίστε τους"!

Σε μια τέτοια επίδειξη κατασταλτικού μένους ενάντια στις λαϊκές κινητοποιήσεις προχώρησαν προχτές οι βιομήχανοι. Στη γλώσσα τους, το ταξικό μένος, η πρακτική της ωμής τρομοκρατίας, βαφτίζεται "νομιμότητα"! Και ο πρόεδρος των βιομηχάνων περιέγραψε πεντακάθαρα τι σημαίνει "νομιμότητα" για την τάξη του: Η ποινικοποίηση των αγώνων. Η απαίτηση να κηρυχτούν εκτός νόμου οι απεργίες και οι λαϊκές αντιδράσεις. Η "επικήρυξη" των αγωνιστών ως παρανόμων. Την επιβολή της παραπάνω "νομιμότητας" ζητούν οι βιομήχανοι, αφού, "αν οι απεργίες συνεχιστούν διαλύεται η έννοια του νομίμου κράτους και πιστεύουμε ότι - όπως δήλωσε ο Ι. Στράτος - δεν μπορεί αιτήματα ομάδων... να αντιμετωπίζονται με τον τρόπο όπου αντιμετωπίζονται τον τελευταίο καιρό"!

Για όσους δεν κατάλαβαν, οι βιομήχανοι δεν αρκούνται στα ΜΑΤ, στους βατραχανθρώπους, στις Ειδικές Δυνάμεις του Λιμενικού, στους εισαγελλείς και τα δικαστήρια, που επιστρατεύτηκαν κατά ναυτικών, εμπροϋπαλλήλων, αγροτών τον τελευταίο μήνα. Θέλουν κάτι περισσότερο... από την κυβέρνηση. Τι είναι αυτό το "κάτι", έπειτα από το οποίο μόνο τα... τανκς υπάρχουν; Μα η εκ προοιμίου αντιμετώπιση ως "εγκληματία" του οιουδήποτε αμφισβητεί την ασυδοσία τους. Η μετατροπή του "όποιος διαμαρτύρεται θα ξυλοφορτώνεται", η αναγωγή του "όποιος απεργεί θα φυλακίζεται" σε καθεστώς. Αυτό είναι το νομοθετικό υπόβαθρο πάνω στο οποίο θέλουν να στήσουν το "μονόδρομο" της ευρωσύνθλιψης.

Βέβαια οι βιομήχανοι ξέρουν πού απευθύνονται. Απευθύνονται στους πολιτικούς υπαλλήλους τους. Στους προσωρινούς διαχειριστές των υποθέσεών τους, που σήμερα τυχαίνει να είναι η κυβέρνηση του κ. Σημίτη. Στον κ. Σημίτη και την κυβέρνησή του, που δεν έχει κανένα ενδοιασμό να επαίρεται για τα συγχαρητήρια που του απευθύνει η ολιγαρχία του χρηματιστικού και εφοπλιστικού κεφαλαίου για την "πίστη του στον διάλογο" (!), μαζί με την κάτωθι σύσταση: "... να κινηθεί έγκαιρα για να αποτρέψει τη διάπραξη προαγγελθέντων αδικημάτων" όπως οι αγροτικές κινητοποιήσεις! Η καπιταλιστική "νομιμότητα" σε όλη της τη "μεγαλειώδη" βαρβαρότητα, ωμότητα και τρομοκρατική δράση.