"Η Γ Ελληνική Δημοκρατία και οι θεσμοί της", τιτλοφορείται το βιβλίο του Μακεδονικού Πρακτορείου Ειδήσεων,το οποίο αφορά στους Προέδρους της Δημοκρατίας, στους πρωθυπουργούς, στις κυβερνήσεις και στα πολιτικά κόμματα, από τις εκλογές του 1974 μέχρι σήμερα και στους 300 της νέας Βουλής. Το βιβλίο, παρουσίασαν χτες στην ΕΣΗΕΑ ο πρόεδρος της Βουλής Απ. Κακλαμάνης και ο υπουργός Τύπου Δ. Ρέππας,ενώ, εκτός από τις ομιλίες των εκπροσώπων του ΜΠΕ, παρεμβάσεις έκαναν εκπρόσωποι των κομμάτων. Το ΚΚΕ εκπροσώπησαν τα μέλη της ΚΕ, Μάκης Μαϊλης και Μάκης Κοψίδης.

Η έκδοση αυτή προαναγγέλλει μια "αναπτυξιακή προσπάθεια του ΜΠΕ, προκειμένου η φωνή της Ελλάδας να ακούγεται πιο δυνατά και αξιόπιστα στα Βαλκάνια, στις χώρες της Ανατολικής Ευρώπης και του Εύξεινου Πόντου, στον απόδημο ελληνισμό και στον κυβερνοχώρο", όπως σημειώθηκε στη χτεσινή παρουσίαση του βιβλίου. Συγκεκριμένα από τις αρχές Φεβρουαρίου, μέσω του Ιντερνέτ, θα μεταδίδονται δύο πεντάλεπτα ηχογραφημένα δελτία ειδήσεων προς χρήση από ραδιοσταθμούς της ομογένειας. Στις αρχές Απριλίου, στις εγκαταστάσεις του ΜΠΕ θα αρχίσει να λειτουργεί "Βαλκανική Τράπεζα Ειδήσεων",με συμμετοχή των πρακτορείων ειδήσεων όλων των βαλκανικών χωρών. Το σχέδιο "Δίαυλος" του ΜΠΕ προβλέπει δορυφορική διασύνδεση όλων των βαλκανικών πρακτορείων με τη Θεσσαλονίκη. Το επόμενο δίμηνο θα λειτουργήσει οικονομική "ηλεκτρονική εφημερίδα" για το βαλκανικό χώρο. Σύντομα, θα κυκλοφορήσει το εβδομαδιαίο, αρχικά και μετά ημερήσιο, ενημερωτικό δελτίο "NEWS" για τα εθνικά μας θέματα. Στα πλαίσια της "Θεσσαλονίκης Πολιτιστικής Πρωτεύουσας" το ΜΠΕ θα προεδρεύει (από 1/7/97) στην Ενωση Βαλκανικών Πρακτορείων Ειδήσεων, ενώ εκδίδει ήδη καθημερινά τετρασέλιδο "Δελτίο Πολιτιστικών Ειδήσεων". Διοργανώνει δύο μεγάλα συνέδρια: 1 - 6/7, με τα πρακτορεία της Ευρώπης και ευρωπαϊκά ΜΜΕ, με θέμα τη διατήρηση της ευρωπαϊκής πολιτιστικής κληρονομιάς.5 - 9/12/97, με τα μεγαλύτερα ΜΜΕ των Βαλκανίων με θέμα, "Τα ΜΜΕ και ο ρόλος τους στην προσπάθεια συνεννόησης και συνεργασίας των κρατών της περιοχής".Τέλος, προετοιμάζεται "Βαλκανικό Ιντερνέτ" για την "ανάπτυξη κλίματος ειρήνης, φιλίας, συνεργασίας και ασφάλειας στη χερσόνησο του Αίμου".

Παρεμβαίνοντας στην παρουσίαση ο εκπρόσωπος του ΚΚΕ, Μ. Μαϊλης υπογράμμισε:

"Ευχαριστούμε το Μακεδονικό Πρακτορείο Ειδήσεων για την πρόσκληση προς το κόμμα μας. Η έκδοση, που σήμερα παρουσιάζεται, δίνει το κέντρισμα για σοβαρό προβληματισμό σε πολύ σημαντικά θέματα. Προβληματισμό που πιστεύουμε ότι είναι τόσο πιο εύστοχος και ουσιαστικός, όσο περισσότερο αντιστοιχεί στις αναγκαιότητες του καιρού μας, που με τη σειρά τους ταυτίζονται με τα ζωτικά συμφέροντα των κοινωνικών λαϊκών τάξεων και στρωμάτων. Στην παρούσα ιστορική φάση ζούμε, περισσότερο ίσως από ποτέ, μια μεγάλη κατά τη γνώμη μας αντίφαση και στα όσα αφορούν στα της δημοκρατίας και των θεσμών.

Η αντίφαση βρίσκεται ανάμεσα στα όσα στοιχειοθετούν το τυπικό μέρος και τον περιορισμένο χαρακτήρα, που έχει στην πράξη το όλο ζήτημα, όπως επίσης στη φραστική αποθέωσή του και στα όσα στοιχειοθετούν τις ουσιαστικές πλευρές του. Πρόκειται, κατά την άποψή μας, για γεγονός θεμελιακής σημασίας και μάλιστα για πρόβλημα διαρκώς οξυνόμενο. Πιστεύουμε ότι η όξυνσή του δεν είναι καθόλου άσχετη - το αντίθετο μάλιστα - με την πορεία των αρνητικών διεθνών και εσωτερικών εξελίξεων. Προς απόδειξη αυτής της διαπίστωσης είμαστε υποχρεωμένοι να ανατρέξουμε στη συγκεκριμένη κοινωνικοοικονομική και πολιτική πραγματικότητα, υπολογίζοντας στο αναμφισβήτητο βάρος που αυτή έχει. Οι εργαζόμενοι στην Ευρώπη δέχονται έναν καταιγισμό αντιλαϊκών μέτρων. Το ίδιο και στη χώρα μας. Η θύελλα αυτή θα ήταν παράδοξο αν δε συνοδεύονταν με ασφυκτικούς περιορισμούς - ή και πλήρη συρρίκνωση - ακόμη κι αυτών των αφυδατωμένων θεσμών και δημοκρατικών δικαιωμάτων.

Δεν έχει κανείς παρά να μετρήσει το μπόι της δημοκρατίας στα εργοστάσια και στις επιχειρήσεις, ιδιαίτερα του ιδιωτικού τομέα, όπου βασιλεύει η τρομοκρατία.Δεν έχει παρά να δει τους απεργιακούς αγώνες που κηρύσσονται από τα δικαστήρια, παράνομοι και καταχρηστικοί, ενώ τα κυβερνητικά στελέχη τους αποκαλούν αξιόποινες πράξεις. Κοντά σε αυτά μπορούμε να προσθέσουμε την απάτη του "κοινωνικού διαλόγου" το ρόλο και την κατάσταση των περισσότερων ΜΜΕ, κυρίως των τηλεοπτικών καναλιών, τα καλπονοθευτικά εκλογικά συστήματα, την όλο και σε μεγαλύτερο βαθμό μεταφορά λήψης των βασικών αποφάσεων έξω από τον εθνικό χώρο, τη συνειδητή απόκρυψη από το λαό καίριας σημασίας θεμάτων, αλλά και την άρνηση ακόμα και του στοιχειώδους δικαιώματος να αποφασίσει με δημοψήφισμα για τη Συνθήκη του Μάαστριχτ.

Πολλά από αυτά (και άλλα) τα συναντούμε σε όλο ο διάστημα των τελευταίων 22 χρόνων. Παρατηρούμε, ωστόσο, όχι μόνο την όξυνσή τους αλλά και τη συσσώρευση πολλών καινούριων, που επιδεινώνουν διαρκώς τη γενική κατάσταση. Η αιτία βρίσκεται στην αντιλαϊκή πολιτική όλης της μεταπολιτευτικής περιόδου. Στο γεγονός ότι κυβέρνησαν και κυβερνούν κόμματα φιλομονοπωλιακής γραμμής, κατά συνέπεια και αντίστοιχες κοινοβουλευτικές πλειοψηφίες.

Οταν έτσι έχουν τα πράγματα είναι επόμενο να κατακεραυνώνονται οι θεσμοί της πιο ατόφιας δημοκρατικής λειτουργίας και έκφρασης των λαϊκών δυνάμεων, οι θεσμοί που δημιουργούνται μέσα στους αγώνες και να ανάγονται σχεδόν σε εικονίσματα τα θεσμοθετημένα όργανα. Δηλαδή, εκείνοι οι θεσμοί που χάνουν κάθε κύρος από τη στιγμή που η λαϊκή βούληση τους παραμερίζει.

Γίνεται πολλή συζήτηση για την παρακμή ή τις αδυναμίες του πολιτικού συστήματος και προτείνονται διορθωτικές κινήσεις για τη βελτίωσή του. Ομως, αυτή η συζήτηση εκφράζει λογικές διαχειριστικές του σημερινού συστήματος με τη μια ή την άλλη μορφή. Γιατί, φιλολαϊκές αλλαγές στο πολιτικό σύστημα δεν μπορούν να υπάρξουν, αν δε χτυπηθεί το βάθρο του, δηλαδή η οικονομία.

Εμείς προσβλέπουμε στην ενεργό λαϊκή παρέμβαση που θα κάνει δυνατό το άνοιγμα του δρόμου για βαθιές και ριζικές πολιτικές αλλαγές, φέρνοντας τους εργαζόμενους στο προσκήνιο, κατοχυρώνοντας εκείνους τους θεσμούς που θα δημιουργήσει η δική τους αυτενέργεια και πρωτοβουλία. Θα πρόκειται για την ουσιαστική έκφραση και κατοχύρωση της πραγματικής λαϊκής κυριαρχίας. Θα πρόκειται για τη λύση του κυρίου προβλήματος. Του προβλήματος της κατάκτησης της κυβερνητικής και πολιτικής εξουσίας από την εργατική τάξη, τη φτωχή και μεσαία αγροτιά και άλλα λαϊκά στρώματα.