"Η οικονομία έχει ανάγκη από άμεσες δυναμικές κυβερνητικές παρεμβάσεις στην κατεύθυνση της ενίσχυσης της ανταγωνιστικότητας των επιχειρήσεων (σ. σ. δηλαδή της ακόμη μεγαλύτερης αύξησης των κερδών και υπερκερδών με τη συρρίκνωση των λαϊκών εισοδημάτων) και όχι από ατέρμονους διαλόγους. Εμείς έχουμε κάνει τέτοιες προτάσεις, οι οποίες είναι ειλημμένες αποφάσεις για την κυβέρνηση και θα πρέπει να υλοποιηθούν άμεσα και δυναμικά". Την αξίωση αυτή, πρόβαλε χτες η ηγεσία των βιομηχάνων, μια μέρα μετά την επίσημη έναρξη του περίφημου "κοινωνικού διαλόγου" για τις εργασιακές σχέσεις, τον οποίο οι ίδιοι μέχρι χτες θεωρούσαν ως τη μέγιστη αναγκαιότητα της ελληνικής οικονομίας και κοινωνίας, προκειμένου να κάνουν συνένοχους τους εργαζόμενους στους αντεργατικούς στόχους, που οι ίδιοι υποδεικνύουν και η κυβέρνηση υλοποιεί.

Οι πρώτες αντιδράσεις των βιομηχάνων στο θέμα του "κοινωνικού διαλόγου" εκφράστηκαν χτες κατά τη διάρκεια συνέντευξης Τύπου των εκπροσώπων του ΣΕΒ. Αναφερόμενος στο πλαίσιο του διαλόγου που η κυβέρνηση έδωσε χτες στη δημοσιότητα, ο πρόεδρος του ΣΕΒ Ι. Στράτος εξέφρασε ευθέως τη μη αποδοχή του, χαρακτηρίζοντάς το "ένα άνευρο κείμενο, το οποίο έχει αρκετή αοριστία, ώστε να διεγείρει ανησυχίες και προς τις δύο πλευρές, φέρνοντάς τες σε πολύ δύσκολη θέση". Προτάσσοντας την αναγκαιότητα για την υλοποίηση των αποφάσεων που η κυβέρνηση έχει πάρει για μια σειρά θέματα, υιοθετώντας ουσιαστικά τις θέσεις τους όπως για παράδειγμα τις ιδιωτικοποιήσεις, ο πρόεδρος του ΣΕΒ τόνισε ότι τους ανησυχεί που μπαίνουν στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων, παραβλέποντας το γεγονός ότι η κυβέρνηση προχωρά ακάθεκτη στο ξεπούλημα των ΔΕΚΟ και άλλων επιχειρήσεων που ελέγχονται από τον ευρύτερο δημόσιο τομέα.

Δίνοντας την πραγματική διάσταση του διαλόγου, όπως τον εννοούν οι βιομήχανοι, ο Ι. Στράτος, τόνισε ότι "είναι ένα εργαλείο από το οποίο θα πρέπει να προκύψει μια συναίνεση για την ενίσχυση της ανταγωνιστικότητας της οικονομίας μας, που θα επιτευχθεί μέσα από την ανταγωνιστικότητα των επιχειρήσεων"!Δε θα έπρεπε, λοιπόν, κατά τους βιομηχάνους από αυτό το διάλογο να λείπει το "ασφαλιστικό", το τσεκούρεμα του οποίου έχει δρομολογηθεί από το 1990. Προϊδεάζοντας για το τι περίπου επιφυλάσσουν για τους ασφαλιζόμενους και με επιχείρημα την "αναχρονιστικότητα", την οποία επικαλούνται κάθε φορά που σκοπεύουν στην καταστρατήγηση κεκτημένων εργασιακών δικαιωμάτων, με εντυπωσιακή κυνικότητα ο Α. Κανελλόπουλος τόνισε: "Δεν μπορεί να ισχύει ένα ασφαλιστικό σύστημα που βασίστηκε στο προσδοκώμενο για ανθρώπινη ζωή στα 65 χρόνια όταν το σημερινό προσδοκώμενοαναφέρεται σε 75 χρόνια"!Ούτε λίγο - ούτε πολύ, ο πρόεδρος του ΣΕΒ θέλει τους εργαζόμενους να δουλεύουν μέχρι τα... 75 και όσοι ζήσουν περισσότερο, να δικαιούνται σύνταξης...

Αποκαλύπτοντας τις πραγματικές τους επιδιώξεις από τον κοινωνικό διάλογο, που μέχρι χθες υπερμάχονταν, τόνισαν ότι αυτός δεν μπορεί να δώσει δυναμικές λύσεις που η οικονομία έχει ανάγκη, αφού οι δύο "κοινωνικοί εταίροι" (εργοδότες - εργαζόμενοι) εκ των πραγμάτων μπορούν να πετύχουν συμφωνίες ενός μίνιμουμ των αναγκών της κοινωνίας. Ετσι επισήμαναν ότι δεν υπάρχει χρόνος για διαπραγματεύσεις που μπορεί να μην καταλήξουν και σε συμφωνίες και ότι η κυβέρνηση θα πρέπει να κάνει άμεσα πράξη τις αποφάσεις που ήδη έχει πάρει για την οικονομία της χώρας. Γενικότερα αντιστρατεύτηκαν στην πρόθεση της κυβέρνησης για κατάργηση της υπερεργασίας και περιορισμό των υπερωριών, καθώς και στην προώθηση των τοπικών συλλογικών συμβάσεων, τις οποίες και χαρακτήρισαν αόριστες. Αναφερόμενος στο θέμα ο υπεύθυνος του ΣΕΒ για εργασιακά θέματα Ν. Αναλυτής τόνισε χαρακτηριστικά: "Εάν αναφέρονται σε ένα πρόσθετο επίπεδο συλλογικών συμβάσεων, δεν το καταλαβαίνουμε διότι έχουμε ήδη τρία και ένα τέταρτο δεν εξυπηρετεί απολύτως τίποτα".