Ηταν Απρίλης του 1946, λίγο μετά από το ιστορικό 8ο Συνέδριο της ΓΣΕΕ,την περίτρανη νίκη του ΕΡΓΑΣ και την ανάδειξη στη θέση του γενικού γραμματέα της Συνομοσπονδίας του Μήτσου Παπαρήγα,μιας ιδιαίτερα σημαντικής φυσιογνωμίας του κομμουνιστικού και εργατικού κινήματος της χώρας μας.

Το όργιο τρομοκρατίας είχε επεκταθεί και στο συνδικαλιστικό κίνημα, με δολοφονίες εργατών, καταστροφές γραφείων συνδικάτων, συλλήψεις, ξυλοδαρμούς. Η ταξική ηγεσία της ΓΣΕΕ προσπαθεί να αντιμετωπίσει την κρατική τρομοκρατία, την κατοχή των αγγλικών στρατευμάτων, την ασύδοτη δράση των πάσης φύσεως φασιστικών οργανώσεων, ταυτόχρονα και παράλληλα με την πάλη για βελτίωση των μεροκάματων και της ζωής των εργαζομένων.

Εχει επίσης εκείνη η ηγεσία της ΓΣΕΕ να αντιμετωπίσει τους Μακρήδες του "συνδικαλισμού", τους πράκτορες της πλουτοκρατίας, τους πεμπτοφαλαγγίτες και διασπαστές του συνδικαλιστικού κινήματος, που στα κατοπινά πέτρινα χρόνια τοποθετήθηκαν στην ηγεσία του συνδικαλιστικού κινήματος, όταν οι αγωνιστές σάπιζαν στις φυλακές και στην εξορία.

Την ίδια αυτή χρονιά, το 1946, θα πραγματοποιηθεί στην Αθήνα μια από τις μεγαλύτερες πρωτομαγιάτικες συγκεντρώσεις, στην οποία 200 χιλιάδες εργαζόμενοι θα δηλώσουν αγωνιστικό "παρών"...

Στις 19 Απρίλη του 1946 γίνεται η 12η (έκτακτη) συνεδρίαση της διοίκησης της ΓΣΕΕ. Μέχρι τότε το θέμα του γιορτασμού της Πρωτομαγιάς έχει συζητηθεί αρκετές φορές και θα συζητηθεί και σε επόμενες συνεδριάσεις. Στη συγκεκριμένη συνεδρίαση όμως, το θέμα αυτό δε συζητήθηκε. Αυτό που προέκυψε ήταν μια καταγραφή τρόμου από όλη τη χώρα, με αφορμή τη δολοφονία του προέδρου του Εργατικού Κέντρου Νάουσας Γ. Βουτυρά.

Από τα πρακτικά εκείνης της συνεδρίασης διαβάζουμε: "Ο σ. Παπαρήγας μιλά για τη δολοφονία του σ. Βουτυρά, Προέδρου του Εργατικού Κέντρου της Νάουσας, αναφέρεται σε σειρά τρομοκρατικών γεγονότων ενάντια στα συνδικάτα και τους εργάτες, που δείχνουν μια ένταση της τρομοκρατικής επίθεσης των τρομοκρατικών στοιχείων και προπάντων των κρατικών οργάνων. Προτείνει να σταλεί τηλεγραφική διαμαρτυρία στην Ελληνική Κυβέρνηση, να καταγγελθούν όλα αυτά στην ΠΣΟ, στις πρεσβείες των συμμάχων χωρών και στα εργατικά συνδικάτα των ίδιων χωρών κ. λ. π.".

Ο Μήτσος Παπαρήγας προτείνει σχέδιο απόφασης για την αντιμετώπιση της τρομοκρατίας, το οποίο εγκρίνεται και στο οποίο αναφέρεται:

"Η διοίκηση της ΓΣΕΕ (...) εξέτασε τις τηλεγραφικές διαμαρτυρίες που έστειλαν πολλά Εργατικά Κέντρα και σωματεία, για εμπρησμούς γραφείων συνδικαλιστικών οργανώσεων, συλλήψεις και δολοφονίες εργατικών στελεχών όπως είναι: 1) Η σύλληψη από τη Χωροφυλακή στις 21/3/46 του Προέδρου του Εργατικού Κέντρου Ξάνθης και του αντικαταστάτη του. 2) Η σύλληψη και κακοποίηση από αστυνομικά όργανα στις 31/3/46 του Προέδρου του σωματείου των Εργατών Χημικής Βιομηχανίας στον Πειραιά. 3) Η επιδρομή και το κάψιμο του οικήματος και των αρχείων του Σωματείου Αλιεργατών Αρτάκης στις 3/4/46 από όργανα της Χωροφυλακής. 4) Η σύλληψη και κακοποίηση εργατών και εργατικών στελεχών στην Κατερίνη Μακεδονίας από τρομοκράτες της ΒΕΝ στις 7 του Απρίλη. 5) Η επίθεση εναντίον εργατών και η δολοφονία ενός εργάτη στο Ηράκλειο Κρήτης στις 8/4/46 από τρομοκράτες φασίστες. 6) Η διάρρηξη και καταστροφή των γραφείων του Σωματείου Εργατών Χημικών Προϊόντων στον Πειραιά στις 12/4/46 και η κλοπή 60.000 δραχμών, από τρομοκράτες φασίστες σε συνεργασία με αστυνομικά όργανα. 7) Το σχίσιμο της σημαίας του Σωματείου Φορτοεκφορτωτών στο Μεσολόγγι από τρομοκράτες χίτες και η παρεμπόδιση των εργατικών σωματείων να συμμετάσχουν στην τελετή της Εθνικής Επετείου. 8) Η διάλυση της συνέλευσης του Εργατικού Κέντρου Αρτας, στις 14/4/46, από τη Χωροφυλακή και η σύλληψη του γραμματέα του Κέντρου. 9) Η δολοφονία από τρομοκράτες στις 17/4 του Προέδρου του Εργατικού Κέντρου Νάουσας σ. Γ. Βουτυρά και δεκάδες άλλες συλλήψεις και ξυλοδαρμοί"...

Λίγες μέρες αργότερα και αφού έχει πραγματοποιηθεί στην Αθήνα η μεγαλειώδης συγκέντρωση της Πρωτομαγιάς στο γήπεδο του Παναθηναϊκού, επιστρέφει από τη Θεσσαλονίκη ο κομμουνιστής Κώστας Θέος,μέλος της διοίκησης, ο οποίος είχε σταλεί σαν εκπρόσωπος της ΓΣΕΕ στην πρωτομαγιάτικη συγκέντρωση που έγινε εκεί. Παράλληλα επισκέπτεται μια σειρά από Εργατικά Κέντρα της Βόρειας Ελλάδας, καταγράφοντας προσωπικά τις συνέπειες της καταστροφικής δράσης κράτους και φασιστικών ομάδων.

Για τις πληροφορίες που αποκόμισε ενημερώνει τη διοίκηση της ΓΣΕΕ στην 18η συνεδρίασή της, στις 22 Μάη 1946. Από τα πρακτικά της συνεδρίασης διαβάζουμε: "Το λόγο παίρνει ο σ. Θέος. Εκθέτει την τραγική οικονομική κατάσταση των εργατών Β. Ελλάδος, που στη μεγάλη τους πλειοψηφία είναι άνεργοι. Η περιοδεία του είχε μεγάλη απόδοση και απήχηση στους εργάτες. Η Πρωτομαγιάτικη συγκέντρωση στη Θεσσαλονίκη είχε μεγάλη επιτυχία"...

Λίγο παρακάτω, ο Κ. Θέος περιγράφει: "Η τρομοκρατία, που ασκούν τα Σώματα Ασφαλείας και οι τρομοκρατικές φασιστικές οργανώσεις εναντίον των Συνδικάτων και Συνδικαλιστικών Στελεχών, έχει πάρει μια φοβερή έκταση και ένταση. Οικήματα Συνδικάτων λεηλατούνται και ισοπεδώνονται, όπως στο Στρατόνι, Πηλαία, Κιλκίς, Σωχό, Λαγκαδά κ. λ. π. Στελέχη των Συνδικάτων συλλαμβάνονται, βασανίζονται και δολοφονούνται, όπως ο Πρόεδρος του Εργατικού Κέντρου Νάουσας Γ. Βουτυράς. Τα γεγονότα αυτά τα εξακρίβωσαν και οι Αγγλοι βουλευτές. Εκτός από αυτή την ανοιχτή τρομοκρατία της βίας, τον τελευταίο καιρό ξαπολήθηκε και μια βίαιη εργοδοτική τρομοκρατία, ιδιαίτερα ύστερα από την κατάργηση του Νόμου 424. Ομαδικές απολύσεις ενεργούνε οι βιομήχανοι εναντίον όλων των δρούντων συνδικαλιστικά εργατών. Απ' την άλλη μεριά η αντίδραση με τα όργανά της ξαπόλησε μια βίαιη συκοφαντική και δυσφημιστική επίθεση εναντίον του συνδικαλιστικού κινήματος, με σωβινιστικά κηρύγματα για τα εθνικά δήθεν δίκαια"...

Γ. Φ.