Οι διεργασίες που συντελούνται στους κόλπους της ΕΕ το τελευταίο δίμηνο, επιβεβαιώνουν τις χειρότερες μέρες που θ' ακολουθήσουν για όλους τους λαούς της Ευρώπης προς όφελος των κερδών και της ασυδοσίας του πολυεθνικού κεφαλαίου.

Στις συνεδριάσεις τόσο της Κομισιόν όσο και του Συμβουλίου Υπουργών Οικονομίας (ΕΚΟΦΙΝ) στην ουσία έχει καταληχθεί η μεταχείριση των χωρών που θα μπουν ή θα μείνουν έξω από την ΟΝΕ (τα μέτρα θα επικυρωθούν στη Διακυβερνητική του Δουβλίνου αρχές Δεκέμβρη).

Ετσι, για τις χώρες εκτός ΟΝΕ (όπως η Ελλάδα) θα συνεχιστεί η "αυστηρή και μακροχρόνια δημοσιονομική πειθαρχία". Υποχρεώνονται να τηρούν το λεγόμενο συμβόλαιο σύγκλισης, που θα είναι αυστηρό και λεπτομερειακό και θα υποβάλλεται πιο συχνά στην περιοδική εξέταση της Κομισιόν και του Συμβουλίου.

Η δραχμή θα βρίσκεται μόνιμα σε ειδικό "μηχανισμό ισοτιμιών", που θα ελέγχεται πλήρως από τις Βρυξέλλες, με περιθώρια έως 15% απόκλιση και δυνατότητα να εγκαταλειφθεί ανά πάσα στιγμή.

Ο πυρήνας των εντός της ΟΝΕ χωρών, δηλαδή το πιο ισχυρό τμήμα των πολυεθνικών, θα αποφασίζει, θα επιβάλλει ποινές και πρόστιμα και οι εκτός υποχρεωτικά θα εκτελούν.

Για τις χώρες που θα βρεθούν εντός,μετά την 1.1.1999, θα υποβάλλουν ετήσιο "πρόγραμμα σταθερότητας" για όλους τους οικονομικούς δείκτες και ιδιαίτερα για το δημοσιονομικό έλλειμμα, που δεν πρέπει να υπερβαίνει το 30% του ΑΕΠ. Σύμφωνα μ' όσα αποδέχτηκε η Κομισιόν (16.10.96), προβλέπεται "αυτόματο σύστημα συναγερμού" και κάθε υπέρβαση θα τιμωρείται με άτοκο πρόστιμο, που θα ξεκινά από το 0,2% του ΑΕΠ και μπορεί να φτάνει μέχρι και το 0,5%. Αν δεν υπάρχει συμμόρφωση, αυτό το ποσό θα παρακρατείται οριστικά. Στόχος να εφαρμόζεται πολιτική από τις εντός ΟΝΕ χώρες, ώστε να μην αποκλίνουν από τα "κριτήρια" του Μάαστριχτ, μετά την είσοδό τους.

Για τους λαούς, λοιπόν, εντός και εκτός ΟΝΕ προδιαγράφεται διαρκής λιτότητα, κατεδάφιση του "κοινωνικού κράτους", παραπέρα προσαρμογή στις ανάγκες του ανταγωνισμού των πολυεθνικών, κατευθύνσεις που αποτυπώνονται στους κρατικούς προϋπολογισμούς που κατατέθηκαν, όπως Γαλλία και Ελλάδα. Και εν μέσω αυτών των εξελίξεων η Οργάνωση Ευρωπαίων Εργοδοτών (UNICE) παρεμβαίνει, καλώντας την ΕΕ να δημιουργήσει μια πραγματικά ενιαία αγορά για τις επιχειρήσεις, επισημαίνοντας ότι τα διαφορετικά εθνικά φορολογικά συστήματα καταλήγουν σε υπερβολικές επιβαρύνσεις σε βάρος τους και ζητώντας στην ουσία να 'ναι οι πολυεθνικές φορολογήσιμες σε μια μόνο χώρα. Η αναφορά γίνεται για να δείξει ότι η ασυδοσία του μονοπωλιακού κεφαλαίου δεν έχει όρια.

Οσον αφορά τη χώρα μας, μαζί με τις παραπάνω εντολές, σημειώθηκαν μια σειρά παρεμβάσεις που επιβεβαιώνουν την πορεία της ανεπίστρεπτης καταστροφής της παραγωγικής βάσης, το ξεπούλημα και την προσαρμογή της σαν συμπληρωματική της ΕΕ, ενώ η εκχώρηση κυριαρχικών δικαιωμάτων αφήνει ανοιχτό το δρόμο στους τυχοδιωκτισμούς της ιμπεριαλιστικής "νέας τάξης".

Τα μέτρα ενίσχυσης της Ελληνικής Λιπασματοβιομηχανίας από το κράτος θεωρούνται "ασυμβίβαστα με την Κοινή Αγορά" και το άρθρο 92 των συνθηκών, αφού είχαν ως αποτέλεσμα τη μείωση των εισαγωγών από άλλα κράτη - μέλη και συνεπώς "νόθευσαν τον ανταγωνισμό".

"Η Ελληνική Βιομηχανία Λιπασμάτων υποφέρει από σημαντική πλεονάζουσα παραγωγική ικανότητα, παρά τη μείωση της παραγωγής" (σχέδιο επιστολής της Κομισιόν) (έγκλημα!) κι αποφάσισε η ΕΕ να παρέμβει ενεργά.

Εγκαλείται η κυβέρνηση να συμμορφωθεί με την αναστολή της χορήγησης της δεύτερης δόσης κρατικής ενίσχυσης προς τον ΟΑ, απειλούμενη με παραπομπή στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο (όταν για Ισπανία, Γαλλία κάνει στραβά μάτια και για την ALITALIA διαπραγματεύεται).

Στην Ελληνική Χαλυβουργία, μια απ' τις δυο βαριές βιομηχανίες στην Ελλάδα, δίνεται παράταση "ζωής" ως το 2000, επιτρέποντας, με όρους, κρατική επιδότηση (αν υπάρχουν αντίστοιχες ιδιωτικές επενδύσεις), ενώ προτιμούνται τα προϊόντα Τουρκίας και Κεντρικής Ευρώπης.

Στον τομέα της ενέργειας επιβάλλεται από την ΕΕ φόρος διοξειδίου του άνθρακα, ώστε να προωθηθεί η υποκατάσταση του λιγνίτη (τα επενδυτικά προγράμματα της ΔΕΗ βασίζονται κατά 70% σ' αυτόν) από φυσικό αέριο και να διευκολυνθεί η ιδιωτικοποίηση στον τομέα της ενέργειας.

Με κοινοτική οδηγία "κόβονται" οι επενδύσεις στη Θράκη, δημοσίευση "Αδέσμευτου" 2.10.96:

"Με απόφαση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής γίνεται υποχρεωτική η παραπομπή στις αρμόδιες κοινοτικές υπηρεσίες των επενδυτικών σχεδίων που υποβάλλονται για ενίσχυση από τον αναπτυξιακό νόμο και αφορούν τους κλάδους μεταποίησης και εμπορίας αγροτικών προϊόντων.

Λόγος ότι δεν επιτρέπουν επενδύσεις στον πρωτογενή τομέα. Μελλοντικά θα 'ναι αδύνατος και ο εκσυγχρονισμός των μονάδων που υπάρχουν.

Να η "αποκέντρωση" που επικαλούνται ΠΑΣΟΚ και συνοδοιπόροι και η ανάπτυξη της περιφέρειας. Η ΕΕ επεμβαίνει άμεσα, ενδιαφερόμενη μόνο για περιοχές που έχει το πολυεθνικό κεφάλαιο οικονομικά και πολιτικά οφέλη".

Για την εγγύηση των συνόρων κανείς εταίρος δεν είναι διατεθειμένος καν για φραστική αποδοχή την ώρα, μάλιστα, που στην ουσία δεν παγώνουν τις παροχές προς την Τουρκία, παρ' όλη την κατάσταση στο εσωτερικό της και τις προκλήσεις σε Ελλάδα - Κύπρο. Αποδεικνύεται άλλη μια φορά πού στηρίζεται αυτή η προκλητικότητα.

Αλλωστε στις 5 του Νοέμβρη παρουσιάστηκε από τον Κοινοτικό επίτροπο η εξ Αμερικής εκπορευόμενη και χρηματοδοτούμενη έκθεση για τα Βαλκάνια, που "συστήνει" να τεθεί η "ευρύτερη περιοχή των Βαλκανίων - συμπεριλαμβανομένης και της Δυτ. Μακεδονίας - υπό την εγγύηση ισχύος των στρατιωτικών δυνάμεων των ΗΠΑ", η οποία δηλώθηκε ότι υιοθετείται αυτονόητα από την ΕΕ.

Εξέλιξη που δείχνει ξεκάθαρα τη σύμπραξη του διεθνούς ιμπεριαλισμού σε βάρος των λαών της περιοχής, προκειμένου να εξυπηρετήσουν τα οικονομικά και πολιτικά τους συμφέροντα. Η χλιαρή αντίδραση της ελληνικής κυβέρνησης και η δυνατότητα που δίνεται σε ξένες τράπεζες να ανταγωνίζονται με ιδιαίτερα ευνοϊκούς όρους τις ελληνικές κρατικές, απασχολώντας μάλιστα αλλοδαπούς, επιβεβαιώνουν τη συνταύτιση των συμφερόντων της ελληνικής ολιγαρχίας με το ξένο πολυεθνικό κεφάλαιο και δηλώνουν τις πολιτικές δυνάμεις που τις υπηρετούν.

Οι εξελίξεις στον οικονομικό τομέα πυροδότησαν αντιδράσεις των εργαζομένων και αγροτών σ' όλες τις χώρες της ΕΕ και οδηγούν σε δυσαρέσκεια ολοένα και περισσότερο κόσμο, η οποία αποτυπώνεται σε δημοσκοπήσεις ή εκλογικές αναμετρήσεις.

Σύμφωνα με δημοσκόπηση του EYROVISION, που έγινε για λογαριασμό της Κομισιόν (δημοσίευση "Ναυτεμπορική" 15.10.96):

Το 71 % των Ευρωπαίων τάσσεται υπέρ της διεξαγωγής δημοψηφίσματος για την αναθεώρηση της Συνθήκης του Μάαστριχτ, όπως αυτή αναμένεται να προκύψει από τη Διακυβερνητική Διάσκεψη.

Ιταλία 48%

Αυστρία 51%

Φινλανδία 54%

Πορτογαλία 85%

Βρετανία 81%

Γαλλία 81%

Ελλάδα 79%

Δανία 79%

Γερμανία 77%

Την ίδια ώρα οι Δανοί, σύμφωνα με πρόσφατη δημοσκόπηση που δημοσιεύτηκε στις 20.9.96 (στοιχ. "Καθημερινής" 21.9.96) επιμένουν να μη συμμετέχουν καν στην ΟΝΕ κατά 51%. Παρόλο που η Δανία είναι ένα από τα ελάχιστα κράτη - μέλη που πληρούν τις αναγκαίες προϋποθέσεις, δεν μπορεί να ενταχθεί στο ενιαίο νόμισμα, παρά μόνο αν η προηγούμενη απόφασή της ανατραπεί με νέο δημοψήφισμα.

Στις εκλογές της Αυστρίας και της Φινλανδίας (Ευρωεκλογές) η δυσαρέσκεια του εκλογικού σώματος καταγράφτηκε με την υπερψήφιση κομμάτων με αντι-ΕΕ πρόσωπο ή καταψήφιση υπέρμαχων της Ευρωπαϊκής Πολιτικής.

Ολα τα παραπάνω αποδεικνύουν ότι:

• Ολοένα και περισσότεροι συνειδητοποιούν τον αδιέξοδο για τους λαούς μονόδρομο της Ευρώπης του Μάαστριχτ, ξεπερνώντας τα ψευτοδιλήμματα της απομόνωσης.

Και εξηγούν γιατί φοβάται η κυβέρνηση Σημίτη να ενημερώσει τον ελληνικό λαό, μπροστά και στη Διακυβερνητική και να προχωρήσει σε δημοψήφισμα για την επίσημη καταγραφή της άποψής του. (Το ΚΚΕ κατέθεσε αίτημα για συζήτηση στη Βουλή για την αναθεώρηση στις 13.11.96).

• Υποδηλώνουν επίσης τις μεγαλύτερες δυνατότητες που υπάρχουν σήμερα για ν' απευθυνθούμε στο λαό και να ζητήσουμε την υπογραφή του για τη διεξαγωγή δημοψηφίσματος ενάντια στη Συνθήκη του Μάαστριχτ.

Να σημειώσουμε ότι ο ΣΥΝ προβάλλει πανευρωπαϊκό δημοψήφισμα ενάντια στην αναθεώρηση, δηλαδή απ' τη μια δεν αρνείται την καπιταλιστική Ευρωπαϊκή Ενοποίηση, αφού δε στρέφεται ενάντια στη Συνθήκη του Μάαστριχτ (την οποία άλλωστε ψήφισε το '92) κι απ' την άλλη υπονομεύει τη δυνατότητα και την προοπτική του εθνικού δημοψηφίσματος.

Μέσα από τη διαδικασία συλλογής υπογραφών θα δοθεί δυνατότητα ώστε περισσότεροι ακόμα να κατανοήσουν ότι η επίλυση όλων των σημερινών προβλημάτων της ελληνικής κοινωνίας περνά μέσα από τη συγκρότηση ενός ισχυρού αντιιμπεριαλιστικού - αντιμονοπωλιακού μετώπου πάλης που θα συγκρούεται και θα 'ρθει σε ρήξη με τις επιλογές της ΕΕ, των μονοπωλίων, των κυβερνήσεων που τις προωθούν.

Στη συντονισμένη δράση του πολυεθνικού κεφαλαίου απαιτείται συντονισμένη αντεπίθεση από το εργατοσυνδικαλιστικό κίνημα των χωρών της ΕΕ (η GOOD YΕAR δεν μπορεί π. χ. ν' αντιμετωπιστεί μόνο στην Ελλάδα).

Γιάννα ΠΑΤΕΛΑΚΗ

Οι εξελίξεις στον οικονομικό τομέα πυροδότησαν αντιδράσεις των εργαζομένων και αγροτών σ' όλες τις χώρες της ΕΕ και οδηγούν σε δυσαρέσκεια ολοένα και περισσότερο κόσμο, η οποία αποτυπώνεται σε δημοσκοπήσεις ή εκλογικές αναμετρήσεις