Στο πρόσθετο χαράτσωμα του λαού και το ξεπούλημα υπηρεσιών των Οργανισμών Τοπικής Αυτοδιοίκησης οδηγεί, με μαθηματική ακρίβεια, ο προϋπολογισμός που συνέταξε, για τον επόμενο χρόνο, η κυβέρνηση. Η πενιχρή χρηματοδότηση του θεσμού και οι αυθαίρετες παρακρατήσεις πόρων του σφίγγουν τη θηλιά στο λαιμό της Αυτοδιοίκησης. Και με δεδομένη την υποταγή αρκετών αιρετών στα αντιλαϊκά κελεύσματα της κυβέρνησης και των Βρυξελλών, οδηγούν στην επιβολή νέων φόρων από δήμους και νομαρχίες. Αντίδοτο σ' αυτόν τον αναμενόμενο φορολογικό παροξυσμό, μπορεί να αποτελέσει μόνον η αντίσταση στις κυβερνητικές επιλογές. Η απαίτηση για μια ΤΑ, οικονομικά επαρκή, ενισχυμένη με ένα σημαντικό ποσοστό από το σύνολο του κρατικού προϋπολογισμού και αυξανόμενο, ανάλογα με τις ανάγκες και τις αρμοδιότητές της.

Συγκεκριμένα, η πρωτοβάθμια Τοπική Αυτοδιοίκηση,με βάση τον προϋπολογισμό, το 1997, θα εισπράξει, μόλις, 343,4 δισ. (ποσοστό 2,3% του συνόλου των δαπανών του προϋπολογισμού). Ταυτόχρονα, η κυβέρνηση σκοπεύει να της παρακρατήσει αυθαίρετα, το '97, 170,7 δισ., τα οποία αποτελούν μερίδια φόρων εισοδήματος, από τους οποίους η ΤΑ, βάσει του νόμου, πρέπει να εισπράττει το 20%. Συνολικά, στην περίοδο 1990 - '97, η ΤΑ χάνει, από τις αυθαίρετες παρακρατήσεις πόρων της, 892,2 δισ. δρχ.

Παράλληλα, η κυβέρνηση από τα 42 δισ., που οφείλει να αποδώσει στην ΤΑ, από τα έσοδα των τελών κυκλοφορίας,της αποδίδει μόνο 31,5 δισ. Επιπλέον, ενώ σκοπεύει να εισπράξει 40 δισ. από το Φόρο Περιουσίας που θεσμοθέτησε, δεν αποδίδει δεκάρα στην ΤΑ. Και αυτό, ενώ ο νέος φόρος αποτελεί ουσιαστικά Φόρο Ακίνητης Περιουσίας, ο οποίος υπήρχε και πριν καταργηθεί και αποδιδόταν αποκλειστικά στους δήμους. Επιπλέον, η κυβέρνηση χορηγεί ως "οικονομικά κίνητρα", για συνενώσεις των δήμων και κοινοτήτων, μόλις 1,5 δισ.

Σε ό,τι αφορά τη Νομαρχιακή Αυτοδιοίκηση, η κυβέρνηση σκοπεύει να ..."ενισχύσει" το θεσμό με, περίπου, 566 δισ., έναντι 589 που είχε πάρει πέρσι (μείωση 3,8%). Η πενιχρή αυτή χρηματοδότηση δεν επαρκεί, όπως παραδέχονται αρκετοί νομάρχες, για να καλύψει ούτε τα λειτουργικά έξοδα των νομαρχιών.

Ο οικονομικός στραγγαλισμός της Αυτοδιοίκησης από την κυβέρνηση οδηγεί αυτόματα στις ιδιωτικοποιήσεις δημοτικών υπηρεσιών και στο παραπέρα χαράτσωμα των δημοτών από δήμους και κοινότητες. Χαράτσωμα, που τα τελευταία χρόνια παίρνει τραγικές διαστάσεις, λόγω της άρνησης αρκετών αιρετών να αντιδράσουν στην αντιλαϊκή, κυβερνητική πολιτική και να διεκδικήσουν όσα οφείλονται στο θεσμό. Επίσης, οδηγεί στο χαράτσωμα του λαού και από τις νομαρχίες, καθώς αρκετοί νομάρχες προτίθενται να επιδράμουν στην τσέπη των εργαζομένων, προς ανεύρεση κονδυλίων. Κάτι που γίνεται, ήδη, στη Βοιωτία και προωθείται σε Θεσσαλονίκη, Αθήνα, Εύβοια και άλλους νομούς.

Μέσα σ' αυτές τις συνθήκες αναδεικνύεται, περισσότερο από κάθε άλλη φορά, η ανάγκη για μια ΤΑ - εργαλείο ανάπτυξης, με αρμοδιότητες και πόρους. Για ανάδειξή της σε ουσιαστικό συμμέτοχο μιας ανάπτυξης, που θα έχει κέντρο τον εργαζόμενο και τις ανάγκες του. Επαναβεβαιώνεται η θέση ότι η οικονομική επάρκεια του θεσμού εξασφαλίζεται, μόνο όταν οι ΟΤΑ έχουν στη δικαιοδοσία τους ένα σημαντικό ποσοστό από το σύνολο του κρατικού προϋπολογισμού, που θα αυξάνει ανάλογα με τις αρμοδιότητες και την υλοποίηση όλων των βαθμών της ΤΑ.