Τα "θερμά επεισόδια" στο εσωκομματικό πεδίο της ΝΔ δεν έχουν τελειωμό και ειδικά τον τελευταίο καιρό οι αντιμαχόμενες πλευρές έχουν φτάσει ακόμα και στα όρια της "πολεμικής σύγκρουσης".

Αφορμή και μόνο για τη νέα ένταση ήταν ο χειρισμός των θεμάτων που αφορούν την πρόσφατη ελληνοτουρκική κρίση. Οι αιτίες είναι βαθύτερες και αφορούν τη φανερή πλέον αποστασιοποίηση του επίτιμου προέδρου της ΝΔ Κ. Μηστοτάκη,ο οποίος επιφυλάσσει για τον εαυτό του το ρόλο του "υπερκομματικού ηγέτη", στάση που εκνευρίζει αφάνταστα την ηγεσία της Ρηγίλλης.

Οπως φάνηκε και από τη συνεδρίαση του Πολιτικού Συμβουλίου του κόμματος τη βδομάδα που πέρασε, διάφορα ηγετικά στελέχη του κόμματος φροντίζουν να παίρνουν τις αποστάσεις τους από τον Μ. Εβερτ, προφανώς για να μη χρεωθούν τις ευθύνες από μία τακτική που - όπως εκτιμούν - φθείρει το κόμμα και δεν το βοηθάει να κερδίσει ψήφους από το "μετριοπαθές" κομμάτι των "κεντρώων ψηφοφόρων", που κάθε φορά μετακινείται από το ένα μεγάλο κόμμα στο άλλο.

Τα αντιπολιτευόμενα τον Μ. Εβερτ στελέχη, με προεξέχοντα αυτά της Μητσοτακικής πλευράς, καταλογίζουν στον αρχηγό της ΝΔ γκάφες, παλινδρομίες και ανεύθυνες κραυγές κατά το χειρισμό της πρόσφατης ελληνοτουρκικής κρίσης. Ολη αυτή την περίοδο τα στελέχη αυτά φρόντισαν να κρατήσουν χαμηλούς τόνους, αποφεύγοντας να χρησιμοποιήσουν εκφράσεις όπως "προδοσία" ή "εθνική ήττα", που ήταν "ψωμοτύρι" στο στόμα του Μ. Εβερτ. Μάλιστα, φρόντισαν τη στάση αυτή να τη δημοσιοποιήσουν με σειρά συνεντεύξεων, προκαλώντας έντονο πονοκέφαλο στην ηγεσία της ΝΔ.

Η τακτική της διαφοροποίησης δεν εμφανίστηκε μόνο αυτήν τη βδομάδα, ούτε και εκφράστηκε μόνο στη συνεδρίαση του Πολιτικού Συμβουλίου. Η αρχή του νέου κύκλου αντιπαράθεσης άρχισε με την τηλεοπτική συνέντευξη του Κ. Μητσοτάκη, στην οποία ο πρώην πρωθυπουργός πήρε σαφείς αποστάσεις από τους χειρισμούς του Μ. Εβερτ και εμφανίστηκε να στηρίζει περισσότερο τον Κ. Σημίτη, παρά την τακτική του κόμματός του. Οι ενέργειες αποστασιοποίησης συνεχίστηκαν και με τη νέα παρέμβαση του πρώην πρωθυπουργού, ο οποίος αρνήθηκε να ακολουθήσει την επίσημη γραμμή του κόμματος για τα αποτελέσματα του συμβουλίου Υπουργών Εξωτερικών της Ευρωπαϊκής Ενωσης (η ΝΔ μιλούσε για εθνική ήττα), δηλώνοντας απλώς ότι απαιτείται υπευθυνότητα από όλους.

Μάλιστα, ο επίτιμος, θέλοντας να καταστήσει ακόμα πιο σαφή την αποστασιοποίησή του και τον "υπερκομματικό - εθνικό" ρόλο, συναντήθηκε με δική του πρωτοβουλία με τον υπουργό Εξωτερικών και συζήτησε μαζί του για την πρόσφατη ελληνοτουρκική κρίση.

Των ενεργειών αυτών ακολούθησε η κριτική που ασκήθηκε στο Πολιτικό Συμβούλιο, κριτική που έγινε και από στελέχη που ακολουθούν μία δική τους πορεία, έστω και με χαμηλότερους τους τόνους της αντιπαράθεσης, όπως ο Γ. Σουφλιάς και ο Στ. Μάνος, ο οποίος όλο και πιο συχνά τελευταία φροντίζει να διαφοροποιείται από την επίσημη γραμμή.

Εμφανώς ενοχλημένος ο Μ. Εβερτ από την τακτική αυτών των στελεχών, προέτρεψε ιστορικά στελέχη, όπως τον Κ. Τσαλδάρη, να αποδοκιμάσουν έμμεσα όσους διαφοροποιούνται. Η απάντηση των στελεχών της πλευράς Μητσοτάκη ήταν ότι ο Μ. Εβερτ επί πρωθυπουργίας Μητσοτάκη συνεχώς διαφοροποιούνταν από τις κυβερνητικές επιλογές, φροντίζοντας την καλλιέργεια του προσωπικού του προφίλ, με απώτερο στόχο την αρχηγία του κόμματος.

Ο αρχηγός της ΝΔ, πάντως, ευελπιστεί να επιβεβαιώσει την κυριαρχία του στο κόμμα με τις εσωκομματικές εκλογές για την ανάδειξη νομαρχιακών οργάνων, που θα γίνουν στις 9 του Μάρτη, όπου ελπίζει ότι θα εκλεγούν στελέχη πιστά στη Ρηγίλλης. Υπενθυμίζει δε στα Μητσοτακικά στελέχη, που ζητούν χαμηλούς τόνους, ότι επί δική τους θητεία στην κυβέρνηση "η λέξη προδοσία" ήταν στην ημερήσια διάταξη.

Αυτό πάντως που απασχολεί τα στελέχη της ηγεσίας της ΝΔ είναι το μέχρι πού θα το τραβήξουν οι Μητσοτακικοί και ποιος είναι ο απώτερος στόχος τους. Πάντως, εκτιμούν ότι η κατάσταση αυτή δεν μπορεί να επαναλαμβάνεται συνέχεια, γιατί εκθέτει ανεπανόρθωτα το κόμμα, καθώς - όπως λένε - δίνει την εικόνα ενός σπαρασσόμενου κόμματος, βοηθώντας έτσι την κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ.

Η εξέλιξη της αντιπαράθεσης είναι άγνωστη ακόμα, αφού και οι δύο πλευρές δε φαίνονται διατεθειμένες να υποχωρήσουν. Είναι σίγουρο ότι ο Κ. Μητσοτάκης θα συνεχίσει τον αυτόνομο "υπερκομματικό του" ρόλο, περιμένοντας να δημιουργηθούν ευνοϊκές γι' αυτόν πολιτικές συνθήκες, προκειμένου να προχωρήσει στα επόμενα βήματα. Αλλωστε ποτέ δεν έκρυψε τη φιλοδοξία του να ηγηθεί ενός οικουμενικού κυβερνητικού σχήματος.

Από την άλλη πλευρά ο Μ. Εβερτ θα συνεχίσει τη μέχρι σήμερα πορεία του, εκτιμώντας ότι η πλευρά των Μητσοτακικών στερείται στρατηγικής, θυμίζοντας τη ρήση Αβέρωφ ότι "το αρνί που φεύγει από το μαντρί, το τρώει ο λύκος".

Γιάννης ΦΩΤΟΥΛΑΣ