Στο μικρό θεατρικό πατάρι του "Εμπρός" συντελείται ένα σημαντικό θεατρικό γεγονός, το οποίο εμπλουτίζει την πάντοτε ποιοτική δουλιά του θεατρικού οργανισμού "Μορφές" και δικαιώνει την επωνυμία του. Το ρεπερτόριο του θιάσου, και στις δύο σκηνές, αναδείχνει νέες, ή και παλιές αλλά με νέο, πειραματικό αισθητικό τρόπο καλλιτεχνικές "μορφές". Αξιόλογα και σπουδαία έργα, συγγραφείς, καλλιτεχνικούς συντελεστές και ηθοποιούς. Παράδειγμα χαρακτηριστικό η παράσταση - γνωριμία με τον άγνωστο στο ελληνικό κοινό Γερμανό συγγραφέα, Χέρμπερτ Αχτερνμπους,μέσω κειμένων του σε σύνθεση και απόδοση των Γιώργου Δεπάστα - Νίκου Μαστοράκη) με το γενικό τίτλο "Σε φιλώ Χέρμπερτ".Μια παράσταση που, εκτός από τη γνωριμία του κοινού με μια δυναμική (μορφολογικά και θεματολογικά) δραματουργία, αναδείχνει και νέους, ταλαντούχους, πολλά υποσχόμενους για το μέλλον καλλιτέχνες μας.

Το "Σε φιλώ Χέρμπερτ" στην εξαίρετη σύνθεση (σύνθεση που δημιουργεί την αίσθηση ότι πρόκειται για ατόφιο από τη "γέννησή" του θεατρικό έργο) δε διαθέτει μόνο την αυθεντικότητα, την αμεσότητα και αλήθεια του προσωπικού βιώματος (ο Αχτερνμπους αυτοβιογραφείται). Αυτό που κυρίως διαθέτει, αυτό που κυρίως προσδίδει στα κείμενά του θεματολογικό και κοινωνιολογικό ενδιαφέρον, είναι η κριτική αντίληψη για τα κοινωνικά αίτια της προσωπικής του ζωής. Μιας ύπαρξης, από τα γεννοφάσκια της τραυματικής, που όμως δεν υποκύπτει στα τραύματά της, αλλά τα μεταπλάθει σε καταγγελτικό, ανατρεπτικό, δηλητηριώδες χιούμορ, παραδίδοντας στη χλεύη έμμεσα και την προπολεμική Γερμανία (ο συγγραφέας γεννήθηκε το 1938) και τις τεράστιες κοινωνικές ανισότητες αυτού που αποκλήθηκε "γερμανικό θαύμα". Νόθο παιδί, ο Αχτερνμπους μεγάλωσε σε επαρχιακή πόλη με τη γιαγιά του. Δε στερήθηκε μόνο τον πατέρα, αλλά και τη μάνα του. Η μάνα του ρίχτηκε στη βιοπάλη "επενδύοντας" στην πρόοδο του γιου της και το λειψό της μεροκάματο και τα όνειρα της νιότης της. Ονειρα που τα σακάτεψε ο πόλεμος, η μοναξιά, η στέρηση κάθε χαράς και ο αγώνας για επιβίωση στη μεταπολεμική γερμανική κοινωνία, από την οποία η μάνα του "δραπέτευσε" αυτοκτονώντας.

Σκληρή η υπαρξιακή και κοινωνική αλήθεια του "Σε φιλώ Χέρμπερτ", λάμπει με τη σκηνοθετική δουλιά του Νίκου Μαστοράκη.Ο νέος σκηνοθέτης - συνεπικουρούμενος από το συμβολισμό του λιτού σκηνικού και των κοστουμιών (Τίτη Κυριακίδου), το ατμοσφαιρικό κλίμα που δημιουργούν οι φωτισμοί (Αλέκος Αναστασίου) και η μουσική επιμέλεια (Κωνσταντίνος Γώγος) - συνέθεσε μια παράσταση με αισθητική πρόταση. Μια παράσταση που με τον αφαιρετικό ρεαλισμό της, τους μετρημένους συμβολισμούς της και τη λεπτομερή υποκριτική καθοδήγηση των ηθοποιών αφήνει τον άμεσο, βιωματικό, "κοφτερό" λόγο του συγγραφέα να αποκαλύψει το κοινωνικό υπέδαφος των ατομικών δραμάτων και αδιεξόδων.

Η ποιότητα της σκηνοθετικής "ανάγνωσης" στηρίζεται και στις πολύ καλές ερμηνείες των τριών ηθοποιών της διανομής: Παρότι νέα η Κερσία Σαμαρά,διαθέτει ασκημένα και δυνατά εκφραστικά μέσα, συναισθηματική αλήθεια και αμεσότητα. Η Καλλιόπη Ταχτσόγλου,με την ευαίσθητη ιδιοσυγκρασία της, την αμεσότητά της, την έμφυτη λαϊκότητα του χιούμορ της και το από τη φύση της κωμικό παρουσιαστικό της, δημιουργεί ένα εκρηκτικό συνδυασμό δραματικού και κωμικού στοιχείου. Ο Γεράσιμος Σκιαδαρέσης,λιτός, αισθαντικός και μετρημένα "αποστασιοποιημένος", ερμηνεύει τον Χέρμπερτ (τον συγγραφέα).

ΘΥΜΕΛΗ