Με ωμή γλώσσα, που δεν επιδέχεται παρερμηνείες, ο υφυπουργός Ανάπτυξης Φ. Ιωαννίδης,απαντώντας χτες στη Βουλή σε ερώτηση του βουλευτή του ΚΚΕ Δ. Κουμπούρη για τη "Χαλυβουργική", παραδέχτηκε ότι η κυβέρνηση χωρίς την παραμικρή αντίσταση δέχεται τους σχεδιασμούς των ισχυρών της Ευρωπαϊκής Ενωσης για την εξόντωση της βιομηχανικής βάσης της χώρας.

Ο βουλευτής του ΚΚΕ - στην ερώτησή του - χαρακτηρίζει πλήγμα για την παραγωγική βάση της χώρας και ιδιαίτερα για την περιοχή του Θριάσιου, που οδηγείται στο μαρασμό, το κλείσιμο από τη "Χαλυβουργική" του τμήματος των ηλεκτρικών κλιβάνων και ενός τμήματος παραγωγής σιδήρου. Εξέλιξη, που στέλνει άλλους 250 εργαζόμενους στην ανεργία. Ρωτούσε δε την κυβέρνηση αν προτίθεται να πάρει μέτρα για τη στήριξη του χαλυβουργικού κλάδου, τον έλεγχο της ποσότητας και ποιότητας των εισαγωγών χάλυβα, την καθιέρωση ποσοστού ελληνικού σιδήρου στα μεγάλα δημόσια έργα και τη δημιουργία ενιαίου δημόσιου φορέα χαλυβουργίας με κορμό τη ΛΑΡΚΟ.

"Υπάρχει το πρόβλημα σε ό,τι αφορά τους εργαζόμενους, αλλά υπάρχουν και οι γνωστές δεσμεύσεις που έχει η χώρα μας σε ό,τι αφορά την κοινοτική νομοθεσία και όλα τα σχετικά",ήταν η απάντηση του υφυπουργού, ο οποίος πρόσθεσε ότι "η "Χαλυβουργική" είναι μία ιδιωτική επιχείρηση προς την οποία μόνο παραινέσεις, αν θέλετε εκκλήσεις και συμβουλές, μπορούμε να κάνουμε, πράγμα που έχει ήδη γίνει". Ακολούθως απέκλεισε κάθε περίπτωση για δημιουργία ενιαίου δημόσιου φορέα με κορμό τη ΛΑΡΚΟ, διότι το απαγορεύει η Ευρωπαϊκή Ενωση! Αναφερόμενος τέλος στην καθιέρωση ποσοστού ελληνικού σιδήρου στα μεγάλα δημόσια έργα, είπε ότι αυτό είναι μέσα στις προθέσεις της κυβέρνησης, αλλά "πάντοτε μέσα στα πλαίσια που μπορούμε να κινηθούμε και στα πλαίσια των δυνατοτήτων που έχουμε, γιατί εντέλει και οι συμβάσεις και τα μεγάλα δημόσια έργα, όπως ξέρετε, με ιδιωτικές εταιρίες γίνονται".

"Δεν ξέρω πόσο έχει συνειδητοποιηθεί, αλλά οι ηλεκτρικοί κλίβανοι της "Χαλυβουργικής" που έκλεισαν είναι η μεγαλύτερη παραγωγική μονάδα στο είδος της", επισήμανε ο Δ. Κουμπούρης. Υπογράμμισε δε ότι μετά το κλείσιμο των υψικαμίνων το 1980, που έστειλε στην ανεργία 1.300 εργάτες, πρόκειται για ένα εξίσου σοβαρό πλήγμα για την επιχείρηση, δρομολογώντας ουσιαστικά το οριστικό της κλείσιμο. Ακολούθως, σχολιάζοντας την απάντηση της κυβέρνησης ότι δεν μπορεί να παρέμβει, διότι η "Χαλυβουργική" είναι αμιγώς ιδιωτική επιχείρηση που κινείται στα πλαίσια της ελεύθερης αγοράς, τόνισε ότι η αντίληψη αυτή είναι "παράδοση άνευ όρων της ελληνικής παραγωγικής βάσης της χώρας μας και θυσία της στα ξένα συμφέροντα".

Ο Δ. Κουμπούρης στη συνέχεια παρατήρησε ότι είναι παράδοξο από τη μία μεριά να γίνονται τεράστια έργα που χρειάζονται εκατομμύρια τόνους τσιμέντο και σίδερο και από την άλλη να συρρικνώνεται η ελληνική χαλυβουργία. "Είναι το τίμημα του πακέτου Ντελόρ", πρόσθεσε ο βουλευτής του ΚΚΕ, υπογραμμίζοντας ότι τις προδιαγραφές των υλικών τις "φωτογραφίζουν" οι Γερμανοί μεγαλοβιομήχανοι. Μήπως "για να προστατευτούν οι ελληνικές επιχειρήσεις;", αναρωτήθηκε.

Αναφερόμενος εξάλλου στις απολύσεις εργαζομένων από τη "Χαλυβουργική", ο Δ. Κουμπούρης είπε ότι μία επιχείρηση που στη δεκαετία του 1980 είχε 3.500 ανθρώπους, σήμερα λειτουργεί με 500. "Και μιλάμε για τη μεγαλύτερη ελληνική χαλυβουργία", παρατήρησε.

Ο βουλευτής του ΚΚΕ, μιλώντας τέλος για τη δημιουργία ενιαίου φορέα χαλυβουργίας με κορμό τη ΛΑΡΚΟ, είπε: "Εκεί υπήρχε πραγματικά μία κατεύθυνση να γίνει μονάδα ανοξείδωτου χάλυβα, που θα μπορούσε ουσιαστικά να αποτελέσει κορμό για ενιαίο φορέα με τις άλλες ελληνικές χαλυβουργίες για να μπορεί να δοθεί διέξοδος στο πρόβλημα. Αλλιώς πάμε σε παράδοση της παραγωγικής βάσης της χώρας μας σε ξένα συμφέροντα και σε χιλιάδες απολύσεις. Από εκεί και πέρα καταλαβαίνετε τι λόγοι μπαίνουν και για την ασφάλεια και άμυνα και για την οικονομία της χώρας".

Τη λογική της Ψωροκώσταινας με σοσιαλδημοκρατικό μανδύα επικαλέστηκε ο Φ. Ιωαννίδης στη δευτερολογία του. "Η παγκοσμιοποίηση της οικονομίας και η συμμετοχή μας σε μία ευρύτερη ένωση κρατών, την Ευρωπαϊκή Ενωση, έχουν ασφαλώς και τις δυσμενείς επιπτώσεις τους, καθώς και τη δημιουργία σοβαρών προβλημάτων σε ορισμένους κλάδους", είπε, και πρόσθεσε: "Δε στερούμαστε κοινωνικής ευαισθησίας. Ούτε είμαστε αδιάφοροι μπροστά στο φαινόμενο της αποβιομηχάνισης και της κατάρρευσης, ενδεχόμενα, ορισμένων κλάδων της βιομηχανίας μας. Ομως είναι μία πραγματικότητα δυσάρεστη. Η χώρα μας είναι μία μικρή χώρα, που δεν μπορεί να είναι αποκομμένη από τις διεθνείς εξελίξεις. Θα ήταν χειρότερα για τη χώρα μας αν μέναμε έξω από τις διεθνείς εξελίξεις που έχουν υπογραφεί. Δυστυχώς, υφιστάμεθα και εμείς - όπως οι περισσότερες μικρές χώρες - τις επιπτώσεις αυτές".

Γιάννης ΚΩΣΤΑΚΗΣ