Σε συγκέντρωση, στα πλαίσια των εκδηλώσεων για το 15ο Συνέδριο, που διοργάνωσε η ΝΕ Λάρισας του ΚΚΕ, στο ξενοδοχείο "Διβάνη - Παλλάς" της πόλης, μίλησε ο Σπ. Στριφτάρης, μέλος του ΠΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, με θέμα "Η οικοδόμηση του αντιιμπεριαλιστικού - αντιμονοπωλιακού - δημοκρατικού μετώπου πάλης και η ισχυροποίηση του ΚΚΕ".

Ο ομιλητής επισήμανε ότι τα τελευταία χρόνια γίνεται όλο και πιο οργανική η ενσωμάτωση της χώρας μας στην ΕΕ και τη σύγχρονη στρατηγική του ΝΑΤΟ, γενικότερα του ιμπεριαλισμού. Το ΚΚΕ - υπογράμμισε - όπως έκανε και σε προηγούμενα συνέδρια, θέτει το θέμα της σύγκρουσης των δυο δρόμων ανάπτυξης της ελληνικής κοινωνίας. Αταξικός ή υπερταξικός δρόμος ανάπτυξης δεν υπάρχει. Οποιος κι αν χρησιμοποιηθεί, ή θα υπηρετεί τα συμφέροντα του λαού ή των μονοπωλίων, του ιμπεριαλισμού, του καπιταλισμού. Σήμερα - συνέχισε - αυτό φαίνεται όλο και πιο καθαρά: Η σύγκρουση ανάμεσα στο δρόμο της καπιταλιστικής ανάπτυξης της ελληνικής κοινωνίας, της ενσωμάτωσης με όρους υποταγής στο διεθνές ιμπεριαλιστικό σύστημα και στο δρόμο της αντίστασης και οργάνωσης της πάλης για την αντιμονοπωλιακή, αντιιμπεριαλιστική, αντικαπιταλιστική ανάπτυξη είναι εξέλιξη στενά δεμένη με το πέρασμα στο σοσιαλισμό και την πορεία οικοδόμησής του.

Οι διάφοροι μύθοι ανανέωσης, εκσυγχρονισμού, βελτίωσης του καπιταλισμού - επισήμανε - καταρρίπτονται ο ένας μετά τον άλλο. Πολλά χρόνια, μ' αυτούς τους μύθους, η άρχουσα τάξη και οι συνοδοιπόροι της έκαναν το λαό να πιστεύει πως είναι δυνατό, με επιφανειακές και ανώδυνες αλλαγές, ν' αλλάξει τη ζωή του. Μιλούσαν για το θαύμα της βιομηχανικής ανάπτυξης, για τις απεριόριστες δυνατότητες της αγροτικής παραγωγής. Τι βλέπει σήμερα ο εργάτης, ο αγρότης, ο επαγγελματοβιοτέχνης και μικρέμπορος; Την ανεργία να καλπάζει, κατακτήσεις αιώνων να παίρνονται πίσω στο ασφαλιστικό, στο συνταξιοδοτικό, στις συμβάσεις, στο μεροκάματο. Ο αγρότης καθηλωμένος να αναρωτιέται τι μπορεί να παράγει για να το πουλήσει στην αγορά. Και ο μικρέμπορος και βιοτέχνης να μοχθεί για να αντιμετωπίσει την ασυδοσία των πολυεθνικών.

Συνεχίζοντας την ομιλία του, ο Σπ. Στριφτάρης τόνισε ότι στόχος του ΚΚΕ είναι να κατανοήσει και να πειστεί ο ελληνικός λαός πως οι λύσεις που του προσφέρουν τα κόμματα που διαχειρίζονται το σύστημα ή κι αυτά που θέλουν να το συνδιαχειριστούν, είναι σε βάρος του και θα του κάνουν τη ζωή ακόμα χειρότερη. Πρέπει να γίνει κατανοητό - υπογράμμισε - πρώτα και κύρια από την εργατική τάξη, αλλά και τ' άλλα στρώματα, ότι για να λυθεί ο γόρδιος δεσμός των οικονομικών, κοινωνικών και πολιτικών προβλημάτων, πρέπει να λυθεί το συνολικό πολιτικό πρόβλημα κι όχι να γίνουν κάποια μερεμέτια, σ' αυτό που υπάρχει. Ο,τι είχε να δώσει ο καπιταλισμός, στην ιστορική διαδρομή της κοινωνίας, το έδωσε. Τώρα, στο τελευταίο στάδιό του, μόνο να πάρει πίσω και να πισωγυρίσει την ανθρωπότητα, μπορεί.

Γι' αυτό - συνέχισε - και στη σημερινή πραγματικότητα η δράση μας ως μαζικό κίνημα, αλλά και ως κόμμα πρωτοπόρο, πρέπει να στοχεύει στη διαμόρφωση των προϋποθέσεων, που θα διευκολύνουν την ανατροπή του και το πέρασμά του στην ιστορία της ανθρωπότητας. Βασικό στοιχείο, σ' αυτή τη διαδρομή, είναι η δημιουργία ενός μετώπου πάλης ενάντια στα μονοπώλια και τον ιμπεριαλισμό, για βαθιές δημοκρατικές κατακτήσεις, αλλά και συσπείρωση δυνάμεων για τον τελικό στόχο της εργατικής τάξης και του ΚΚΕ.

Η δράση ενός τέτοιου αντιιμπεριαλιστικού, αντιμονοπωλιακού, δημοκρατικού μετώπου - επισήμανε - δε θα είναι απαλλαγμένη από αντιφάσεις. Οι κομμουνιστές πρέπει να συγκεντρώσουν την προσοχή τους στο πώς η εργατική τάξη και το κόμμα της θα κατακτούν μέσα στο μέτωπο την πρωτοπορία, όχι, βέβαια, με το "έτσι θέλω", αλλά με τον αγώνα και τη δράση τους. Αυτό δε θα το κρύψουμε από τους συμμάχους μας.

Αναφερόμενος στις δυνάμεις - κοινωνικές και πολιτικές - που θα αποτελούν αυτό το μέτωπο, ο Σπ. Στριφτάρης υπογράμμισε ότι αυτές είναι υποχρεωμένες να διεκδικούν και να θέτουν το θέμα της εξουσίας. Αν αρνηθούμε - τόνισε - αυτή τη λογική, είναι σα να λέμε ότι τους στόχους του αντιιμπεριαλιστικού - αντιμονοπωλιακού - δημοκρατικού μετώπου θα τις υλοποιήσει κάποια άλλη κυβέρνηση, που δε θα είναι στην ίδια κατεύθυνση με το μέτωπο. Είναι άλλο πράγμα, βέβαια, τι είδους εξουσία θα προκύψει στην πορεία των κοινωνικοπολιτικών συγκρούσεων κι αναμετρήσεων. Μπορεί η κυβέρνηση να περάσει στο μέτωπο και με κοινοβουλευτική διαδικασία, αλλά και σαν όργανο λαϊκής εξουσίας, χωρίς εκλογές. Εκείνο που επιδιώκει το ΚΚΕ είναι σ' όλες τις περιπτώσεις να έχει προετοιμασμένο το μέτωπο να εναλλάσσει τις μορφές πάλης, προκειμένου να αντιμετωπίσει την αντίδραση και την επίθεση που θα δεχτεί από την άρχουσα τάξη και το διεθνή ιμπεριαλισμό. Σταθερά - συνέχισε - θα πρέπει να πείθει ότι δεν αρκεί να φύγουν τα αστικά κόμματα από τη διακυβέρνηση, αλλά να ανατραπεί το καπιταλιστικό σύστημα και οι μηχανισμοί του, να αντικατασταθούν από τη σοσιαλιστική εξουσία, τη δικτατορία του προλεταριάτου, που εκφράζει την ανώτερη μορφή δημοκρατίας και είναι σε αντίθεση με τη δικτατορία των μονοπωλίων, που τη βαφτίζουν δημοκρατία. Κι αυτό έχει να κάνει με το συσχετισμό δυνάμεων εκείνη τη στιγμή, την ετοιμότητα του ΚΚΕ και της εργατικής τάξης.

Από δω - κατέληξε - ξεκινάει και η ανάγκη στήριξης, ισχυροποίησης του ΚΚΕ απ' όλους εκείνους τους προοδευτικούς ανθρώπους, που βλέπουν σήμερα τα αδιέξοδα. Στους κομμουνιστές και αριστερούς δεν αρμόζει η μοιρολατρία και η αποστράτευση.