1. Ενας μεγάλος στόχος της συνάντησης του Παρισιού είναι να ευαισθητοποιήσει την ευρωπαϊκή κοινή γνώμη για τη σοβαρότητα της κοινωνικής κατάστασης και την ανάγκη αφύπνισης κινητήριων δυνάμεων, ώστε να πραγματοποιηθούν αγώνες.

Τη στιγμή που το αποτέλεσμα των φιλελεύθερων πολιτικών, ιδιαίτερα τεταμένων μετά τη Συνθήκη του Μάαστριχτ, μεταφράζεται σε περισσότερους από 20 εκατομμύρια ανέργους, άλλους τόσους ή περισσότερους αβέβαιους εργαζόμενους, και επαληθεύτηκαν οι φόβοι για βαθιές επιθέσεις στο πεδίο των κοινωνικών κατακτήσεων. Είναι ιδιαίτερα σημαντικό το ότι ένα σύνολο κομμουνιστικών κομμάτων και άλλων κομμάτων της Αριστεράς συνέρχονται μαζί με χιλιάδες εργαζομένους σε μια μεγάλη διεθνή συνάντηση, για να πούνε "όχι" στις καταστροφικές νεοφιλελεύθερες πολιτικές. Σημαντικό είναι επίσης το ότι είναι αναγκαίο και πιθανό να τεθούν σε εφαρμογή άλλες πολιτικές που θα έχουν ως στόχο την ικανοποίηση των αναγκών των εργαζομένων και των λαών και όχι την ενίσχυση με οποιοδήποτε κόστος του κεφαλαίου.

2. Υποστηρίζοντας ότι μια άλλη πολιτική είναι εφικτή, δημιουργώντας σχέσεις αλληλεγγύης, καλώντας σε αντίσταση και σε κοινή δράση, η πρωτοβουλία του Παρισιού θα μπορέσει σίγουρα να αποτελέσει μια σημαντική ενθάρρυνση στη διεκδικητική πάλη που αναπτύσσεται πρακτικά σε όλες τις χώρες της Ευρωπαϊκής Ενωσης. Τα σοσιαλιστικά και σοσιαλδημοκρατικά κόμματα, όντας ουσιαστικά υπερασπιστές των πολιτικών του Μάαστριχτ και συνυπεύθυνοι μαζί με τη Δεξιά για τις αντιλαϊκές πολιτικές, δεν είναι σε θέση να χαράξουν κάποια προοπτική για τη βαθιά λαϊκή δυσαρέσκεια που απλώνεται λίγο πολύ σε όλη την Ευρώπη και που εκφράζεται με μεγάλες και μικρές μάχες. Το καθήκον του διαφωτισμού, της οργάνωσης και της κινητοποίησης πλατιών λαϊκών μαζών, για να διατυπωθεί μια άλλη διεύθυνση στην ευρωπαϊκή κατασκευή πέφτει στα κομμουνιστικά κόμματα και στα άλλα κόμματα της αριστεράς.

3. Εκτός από τη γνωστοποίηση της πρόσκλησης για συμμετοχή στη συνάντηση του Παρισιού στους Πορτογάλους εργάτες, τις συνδικαλιστικές οργανώσεις και σε δημοκρατικούς φορείς, το κόμμα μας δημοσίευσε ενημερωτικά κείμενα σχετικά με τη φύση της πρωτοβουλίας, συνδέοντάς τη με την κοινωνική πραγματικότητα και με τα προβλήματα ανεργίας στην Πορτογαλία. Η ήττα της Δεξιάς στις εκλογές της 1ης Αυγούστου και η άνοδος του Σοσιαλιστικού Κόμματος στην εξουσία δε σήμανε, δυστυχώς, και την ήττα της δεξιάς πολιτικής.

Οι πρώτοι έξι μήνες της διακυβέρνησης του Σοσιαλιστικού Κόμματος δεν αφήνουν αμφιβολίες για την πολιτική του κατεύθυνση. Ασπαζόμενο την υπεράσπιση των κριτηρίων του Μάαστριχτ και την επίθεση στις κοινωνικές κατακτήσεις, το Σοσιαλιστικό Κόμμα είναι υπεύθυνο για τη συνέχιση της καταστροφής της εθνικής παραγωγικής μηχανής και για την αύξηση της ανεργίας. Ο αριθμός των ανέργων, που τοποθετείται περίπου στις 500 χιλιάδες και σε ένα ποσοστό 8%, έσβησε τις πλέον υψηλές αξίες των τελευταίων 10 χρόνων.

Υπό αυτές τις συνθήκες, η πρωτοβουλία του Παρισιού αναδεικνύεται σε μια μεγάλη ευκαιρία. Το Κόμμα μας δημοσίευσε μια μπροσούρα προπαγανδιστική για να διανεμηθεί ευρέως έχοντας κατά νου την κινητοποίηση της 1ης Μάη, με κεντρικό σύνθημα "Υπερασπίσου τα δικαιώματά σου". Μέσα στην μπροσούρα αυτή γίνεται η σύνδεση ανάμεσα στην κατάσταση στην Πορτογαλία και στα υπόλοιπα κράτη της Ευρωπαϊκής Ενωσης.

4. Στην Πορτογαλία, παρατηρούμε μια αλληλοσύνδεση πολύ άμεση ανάμεσα στην αύξηση της ανεργίας, την απορύθμιση των σχέσεων εργασίας και την υποβάθμιση των κοινωνικών συνθηκών των εργαζομένων και των λαϊκών μαζών. Στο όνομα της οικονομικής ανέλιξης των επιχειρήσεων και τη λεγόμενη μάχη της ανταγωνιστικότητας, τα μεγάλα αφεντικά, στηριζόμενα από τις κατεστημένες πολιτικές δυνάμεις, είτε της Δεξιάς, είτε του Σοσιαλιστικού Κόμματος, ανέπτυξε μια μεγάλη πολεμική, για να ρίξει την αξία της άμισθης εργασίας, ακολουθώντας μια πολιτική μισθολογικής αμφισβήτησης, αποδιάρθρωσης των κοινωνικών λειτουργιών του κράτους, συγκεκριμένα την κοινωνική ασφάλιση και την επανεξέταση της εργασιακής νομοθεσίας, εγκαθιδρύοντας αυτεπάγγελτα δικαιώματα στα αφεντικά.

Παρατηρούμε μια μεγάλη κανονικότητα ανάμεσα στην αύξηση της ανεργίας και την αβεβαιότητα της αγοράς εργασίας και την αύξηση της εκμετάλλευσης και την πιο άδικη κατανομή του εθνικού πλούτου.

Ετσι, εκτός από τη σταθερή πρόσκληση στους εργαζόμενους για να αναπτύξουν αγώνες για καλύτερους μισθούς, για την υπεράσπιση της κοινωνικής ασφάλισης, ενάντια στο κλείσιμο επιχειρήσεων και ενάντια σε αλλαγές στην εργασιακή νομοθεσία, το κόμμα μας υποστηρίζει ότι μια άλλη πολιτική είναι αναγκαία, μια πολιτική που θα κάνει τη βελτίωση των βιοτικών συνθηκών των λαϊκών μαζών εγγύηση μιας πραγματικής ανάπτυξης της χώρας.