Πρέπει να κάνουμε θυσίες, προκειμένου να βρουν δουλιά αυτοί που τελειώνουν τη στρατιωτική τους θητεία. Ετσι απάντησε προχτές ο υπουργός Εργασίας, όταν ρωτήθηκε για την τύχη του περιβόητου άρθρου 11 του νομοσχεδίου για την ανεργία περί επιδότησης των εργοδοτικών ασφαλιστικών εισφορών.

Γενικόλογη, βέβαια, η απάντηση, αλλά τι να κάνουμε... Δεν καταλάβαμε, όμως, το πρώτο πληθυντικό πρόσωπο, που χρησιμοποίησε ο υπουργός. Ποιους συμπεριλαμβάνει στο "κάνουμε"; Ποιοι, δηλαδή, θα πληρώσουν τη νύφη; Αυτός και το Υπουργικό Συμβούλιο; Οι βουλευτές του ΠΑΣΟΚ; Οι εργοδότες μεγαλοβιομήχανοι, μεγαλέμποροι, τραπεζίτες και λοιποί χρυσοκάνθαροι της "ιδιωτικής πρωτοβουλίας", που η κυβέρνηση εκπροσωπεί;

Απ' όσο ξέρουμε, το νομοσχέδιο είναι σαφέστατο και φορτώνει το κόστος της δήθεν αντιμετώπισης της ανεργίας στα κρατικά ταμεία και, μέσω αυτών, στους εργαζόμενους και το λαό. Γιατί, λοιπόν, χρησιμοποιεί το "εμείς"...;