Πληθαίνουν τις τελευταίες μέρες οι "διοχετευόμενες", από εσωκυβερνητικούς μηχανισμούς πληροφορίες, οι οποίες φέρουν τον υπουργό Οικονομικών να ζητά επίμονα την επίσπευση των εκλογών. Η διατύπωση της σκέψης είναι αρκετά περίτεχνη. Να ρυθμιστούν, λέει, οι όποιες πολιτικές εκκρεμότητες υπάρχουν σε χρονικό ορίζοντα τουλάχιστον ενός χρόνου, ώστε απρόσκοπτα να γίνει η επεξεργασία και προώθηση συγκεκριμένων πολιτικών, που αφορούν ζητήματα στρατηγικής σημασίας!

Αν προσπαθήσει βέβαια κανείς να αποκρυπτογραφήσει τα παραπάνω βαρύγδουπα περί στρατηγικών και άλλα παρόμοια, θα δει ότι το θέμα είναι υπερβολικά απλό. Ο επί των Οικονομικών υπουργός, κάνοντας τους λογαριασμούς του, διαπιστώνει πως οι κυβερνητικοί στόχοι στα πλαίσια του "προγράμματος σύγκλισης" απαιτούν τη λήψη... συμπληρωματικών μέτρων. Και επειδή τέτοια μέτρα είναι συγκεκριμένης, ακόμα περισσότερο και βαριάς αντιλαϊκής δηλαδή, κατεύθυνσης, ο άνθρωπος το σκέφτηκε πονηρά. Να ξεμπερδεύουν όσο γίνεται γρηγορότερα με τη λαϊκή ετυμηγορία. Να υφαρπάξουν πάλι την ψήφο των εργαζομένων και των άλλων στρωμάτων, που πλήττονται από την πολιτική τους και μετά μη έχοντας μπροστά τους άμεσα το βραχνά των εκλογών να επιβάλουν τα νέα "πακέτα" λεηλασίας του εργατικού εισοδήματος και των λαϊκών καταχτήσεων.