Ο Αμερικανός βιομήχανος Εϊβερι Μπράντετζ, διαδέχτηκε το 1952 τον Σουηδό Ζ. Ενστρεμ στην προεδρεία της ΔΟΕ. Γεννήθηκε στις 28 του Σεπτέμβρη 1887 στο Ντιτρόιτ και από τα φοιτητικά του χρόνια στο Πανεπιστήμιο του Ιλινόις άρχισε να ασχολείται συστηματικά με τον αθλητισμό. Το 1912 ήταν μέλος της Ολυμπιακής ομάδας των ΗΠΑ στη Στογχόλμη, όπου κατέκτησε την 5η θέση στο πένταθλο. Θα μπορούσε να είχε κάνει πολύ καλή ολυμπιακή καριέρα, αν δε μεσολαβούσε ο Α' Παγκόσμιος Πόλεμος. Τα 1914, 1916 και 1918 αναδείχτηκε πρωταθλητής ΗΠΑ στο δέκαθλο. Πρόεδρος της Ομοσπονδίας Στίβου των ΗΠΑ από το 1928 έως το 1934, αντιπρόεδρος της διεθνούς Ομοσπονδίας Στίβου από το 1928 έως το 1952, πρόεδρος της Ολυμπιακής Επιτροπής των ΗΠΑ από το 1928 έως το 1952.

Το 1936 ο Βέλγος πρόεδρος της ΔΟΕ, Μπαλέ Λατούρ, βρήκε στο πρόσωπο του Μπράντετζ τον ιδανικό υπερασπιστή του δικαιώματος της χιτλερικής Γερμανίας να διοργανώσει τους Ολυμπιακούς Αγώνες. "Απέλυσε" τον μέχρι τότε εκπρόσωπο της ΔΟΕ στις ΗΠΑ, Ερντ Λι Τζανκ και στη θέση του τοποθέτησε τον Μπράντετζ. "Ηφαιστειώδης αθλητής και επιχειρηματίας, ένα άτομο με παράδοξη ικανότητα να κάνει τον εαυτό του να φαίνεται σκληρός, αλύγιστος, χωρίς πάθος ή συμπόνια. Η προσωπικότητα που προέβαλλε δημόσια ήταν συχνά εκφοβιστική, απότομη, αγέρωχη σε σημείο να γίνεται ιμπεριαλιστική", σύμφωνα με τον Αμερικανό καθηγητή Τζον Λούκας.

Με τη δημιουργία των δύο κοινωνικών συστημάτων, ο Εϊβερι Μπράντετζ προσπάθησε να ισορροπήσει σε τεντωμένο σχοινί. Αντιστάθηκε στις προτάσεις των σοσιαλιστικών χωρών για εκδημοκρατισμό της ΔΟΕ και μεταρρυθμίσεις στο ολυμπιακό πρόγραμμα, αλλά και στην πρόταση της Ελβετίας για αποχή από τους Ολυμπιακούς Αγώνες του 1956 με αφορμή τα γεγονότα της Ουγγαρίας. Κατηγορούσε τους αθλητές των σοσιαλιστικών χωρών για ψευτοερασιτεχνισμό και κρατικό ερασιτεχνισμό, αλλά ήταν αντίθετος στη συμμετοχή επαγγελματιών στους Ολυμπιακούς Αγώνες. Πίστευε ότι αν επιτρέπονταν στους μη επαγγελματίες αθλητές να κερδίσουν χρήματα ως αποτέλεσμα της αθλητικής τους επιτυχίας, τα πάθος του κέρδους θα υπερσκέλιζε αμέσως κάθε άλλο κίνητρο. "Αν ο αθλητής βρεθεί μπροστά στον πειρασμό, τότε η μόνη διέξοδος γι' αυτόν είναι να προβιβαστεί στον κερδοφόρο κόσμο του επαγγελματικού αθλητισμού", υποστήριζε.

ο Εϊβερι Μπράντετζ υπέβαλε την παραίτησή του από την προεδρεία της ΔΟΕ στις 23 Αυγούστου 1972. Πέθανε στις 7 Μάη 1975 στο Γκάρμις - Παρτενκίρχεν της Γερμανίας. Προηγούμενα είχε κάνει το λάθος της ζωής του, καθώς προείδε στο πρόσωπο του Ισπανού Βιομήχανου Χουάν Αντόνιο Σάμαρανκ, τον άνθρωπο που θα συνέχιζε το έργο του και θα αναβάθμιζε τους Ολυμπιακούς Αγώνες. Παραβιάζοντας τον ολυμπιακό χάρτη, τον εξέλεξε το 1966 μέλος της ΔΟΕ, χωρίς η Ισπανία να έχει δικαίωμα για δεύτερο μέλος. "Ξαφνιάστηκα κι εγώ όταν έμαθα ότι ο Ε. Μπράντετζ ήθελε να με δει μέλος της Διεθνούς Ολυμπιακής Επιτροπής, γι' αυτό και με την πρώτη ευκαιρία τον ρώτησα να μάθω γιατί ειδικά επέλεξε εμένα", θυμάται ο Χ. Α. Σάμαρανκ. "Επειδή προβλέπω τη μέρα όπου θα κάθεσαι στη θέση που κατέχω εγώ σήμερα" ήταν η απάντηση.

Είναι γνωστό τι ακολούθησε. Ο Ισπανός άνοιξε διάπλατα την πόρτα της ΔΟΕ στους επαγγελματίες και τα συμφέροντα. Και να σκεφθεί κανείς ότι ο Εϊβερι Μπράντετζ στα 15 χρόνια της αθλητικής του καριέρας (1904 - 1919) δε ζήτησε χρήματα ούτε καν για τα έξοδα μετακίνησής του.