Χρειάστηκε να περάσουν 44 χρόνια μετά τον άθλο του Κωστή Τσικλητήρα στη Στοκχόλμη το 1912 για να ανέβει Ελληνας αθλητής στο βάθρο των ολυμπιονικών. Στη Μελβούρνη Ο Γιώργος Ρουμπάνης πέτυχε να κατακτήσει το χάλκινο μετάλλιο, σ' ένα άθλημα χωρίς παράδοση στην Ελλάδα μέχρι τότε, όπως ήταν το επί κοντώ, με άλμα 4.50. Ο αθλητής του Πανελληνίου και κάτοχος της πανελλήνιας επίδοσης με 4.30 προετοιμάστηκε για τους αγώνες στις ΗΠΑ όπου σπούδαζε. Αλτης με αυτοπεποίθηση, γερά χέρια και δυνατό πάτημα, σε ηλικία 27 ετών πέτυχε μετά από εφτάωρη μάχη με τους Αμερικανούς Ρίτσαρντς (4.56) και Γκουτόφσκι (4.53) να ανέβει στο βάθρο.

Ο Γιώργος Ρουμπάνης γεννήθηκε το 1929 στην Τρίπολη. Γόνος αθλητικής οικογένειας, με πατέρα γυμναστή και αδελφό μπασκετμπολίστα και πρωταθλητή στον ακοντισμό, μυήθηκε νωρίς στα μυστικά του αθλητισμού. Σε ηλικία 14 χρόνων γράφτηκε στον Πανελλήνιο και ασχολήθηκε με διάφορα σπορ, την πυγμαχία, το μπάσκετ και φυσικά το στίβο, αλλά πρώτα στη λιθοβολία, τη σφαιροβολία και τον ακοντισμό. Με το επί κοντώ ασχολήθηκε πολύ καθυστερημένα, σε ηλικία 22 χρόνων και εντελώς τυχαία. Εβαλε στοίχημα με τον τότε πρωταθλητή Μπαλάφα, πέρασε τα 3.30, κέρδισε δύο πάστες και ο ελληνικός αθλητισμός τον μελλοντικό Ολυμπιονίκη του. "Εκανα πολλές φορές σκασιαρχείο από το σχολείο, για να έρχομαι στον Πανελλήνιο και να γυμνάζομαι" έλεγε αργότερα. Η πρώτη του εμφάνιση έγινε στους φοιτητικούς αγώνες όπου πρώτευσε με 3.80. Λίγο αργότερα ήταν δεύτερος στο πανελλήνιο πρωτάθλημα με 3.80. Το 1955 πήγε για σπουδές στις ΗΠΑ και ανέβασε το ελληνικό ρεκόρ στα 4.37. Πέντε φορές Βαλκανιονίκης και κάτοχος του ευρωπαϊκού ρεκόρ από το 1956 έως το 1959.

Σε σύγκριση με την Ολυμπιάδα του Ελσίνκι, η ελληνική παρουσία στη Μελβούρνη ήταν εντυπωσιακά περιορισμένη. Δώδεκα αθλητές, έναντι 53 πριν τέσσερα χρόνια. Η Αυστραλία ήταν μακριά και τα έξοδα μεταφοράς και διαμονής αβάσταχτα για πολλούς Ευρωπαίου. Οι παλαιστές Γεωργούλης του Πανελληνίου και Δευτεραίος από τη Βραζιλία, οι σκοπευτές Κούτσης (48 χρόνων) και Ευά. Χρυσάφης, ο κωπηλάτης Χατζηγιακουμής από τη Ρόδο, ο ιστιοπλόος Μπονάς και οι "στιβικοί" Δεπάστας του Πανελληνίου (800 - 1.500), Καμπαδέλης (110 και 400εμπ.), Κωνσταντινίδης (800 - 1.500) του Παναθηναϊκού, Παπαβασιλείου (1.500 - 3.000 στιπλ) της ΑΕΚ και Τσακανίκας (σφαιροβολία) του Π. Φαλήρου, δεν μπόρεσαν να ακολουθήσουν στο ρυθμό του Ρουμπάνη. Εξαίρεση ο παλαιστής Αντώνης Γεωργούλης που κατετάγη 6ος στην κατηγορία των 87κ. της ελληνορωμαϊκής και ο Τσακανίκας που πήρε την 8η θέση στον τελικό της σφαιροβολίας με 16.56.

Ο Γεωργούλης γεννήθηκε στην Αθήνα το 1928. Πρωταθλητής του σχολείου του στη λιθοβολία, εντάχτηκε στον Πανελλήνιο το 1948 και ασχολήθηκε με τη σφαιροβολία, έπαιξε μπάσκετ, ήταν μόνιμο στέλεχος της ομάδας βόλεϊ του Πανελληνίου και το 1953 - 54 ήταν δεύτερος πανελληνιονίκης στις καταδύσεις από βατήρα 3 και 5 μέτρων. Μετά ασχολήθηκε με την πάλη όπου αναδείχτηκε 8 φορές πρωταθλητής Ελλάδας. Παρά τα 110 κιλά του, ήταν πολύ καλός χορευτής. Διατέλεσε πρόεδρος της Ομοσπονδίας Πάλης και ιδρυτής του σκακιστικού τμήματος του Πανελληνίου.