Τα ανώτατα όρια υπερωριακής απασχόλησης για τους εργαζόμενους στις βιομηχανικές και βιοτεχνικές επιχειρήσεις καθώς και στις εκμεταλλεύσεις και εργασίες του δημόσιου και ιδιωτικού τομέα, για το δεύτερο εξάμηνο του 1996, καθορίστηκαν με απόφαση του υπουργού Εργασίας και Κοινωνικών Ασφαλίσεων, μετά από μικρή καθυστέρηση.

Η νέα απόφαση δεν παίρνει υπόψη της πάντως το αίτημα του συνδικαλιστικού κινήματος για δραστικό περιορισμό των υπερωριών, ενώ αγνοείται και το αίτημα για κατάργηση της υπερεργασίας, σε μια περίοδο με έντονη ανεργία.

Για το Β εξάμηνο του 1996 το ανώτατο όριο υπερωριών καθορίζεται σε 20 ώρες ανά εργαζόμενο στις ναυπηγικές βιομηχανίες και βιοτεχνίες, τα συνεργεία επισκευής αυτοκινήτων ΟΑΣ, των τεχνικών έργων οδοποιίας, εγγειοβελτιωτικών, αρδευτικών, αποστραγγιστικών, υδροηλεκτρικών, τουριστικών, λιμενικών και άλλων έργων, καθώς και των υπηρεσιών λειτουργίας, συντήρησης και επισκευής του μηχανικού εξοπλισμού του υπουργείου Εσωτερικών, Δημόσιας Διοίκησης και Αποκέντρωσης και Νομαρχιακών Ταμείων, των έργων και εργασιών που εκτελεί το υπουργείο Γεωργίας, των Ναυστάθμων και γενικά των εργοστασίων, εργοταξίων και συνεργείων των Ενόπλων Δυνάμεων, του Οργανισμού Λιμένα Θεσσαλονίκης και της ΔΕΗ.

Σε 15 ώρες καθορίζεται το ανώτατο όριο υπερωριών ανά εργαζόμενο των υπόλοιπων επιχειρήσεων και έργων. Στην περίπτωση που σε επιχείρηση 24ωρης λειτουργίας απουσιάσει έκτακτα εργαζόμενος λόγω ασθένειας ή άλλου λόγου, μπορεί για πέντε μέρες στον ίδιο μήνα και για τέσσερις ώρες την ημέρα να γίνει η αντικατάστασή του από δυο άλλους εργαζόμενους της ίδιας ειδικότητας από άλλη ομάδα εργασίας, αφού γίνει σχετική αναγγελία στη διεύθυνση Εργασίας.