Μεγάλες διαστάσεις παίρνει το φαινόμενο της "μαύρης" εργασίας αλλοδαπών, καθώς και της παιδικής εργασίας στον κλάδο του επισιτισμού, με την έναρξη της τουριστικής σεζόν και καθ' όλη τη διάρκειά της. Στην επαρχία, η πλειοψηφία των μικρών επιχειρήσεων, καφετέριες, ζαχαροπλαστεία και εστιατόρια, στηρίζουν τη λειτουργία τους στην απασχόληση αλλοδαπών αλλά και παιδιών, που η ηλικία τους κυμαίνεται από 14 έως και 17 χρόνων!

Επόμενο αυτής της κατάστασης - όπως μας είπε και ο πρόεδρος του Σωματείου Σερβιτόρων Αθηνών και Περιχώρων Θ. Τσερπές - είναι η υπερεκμετάλλευση των εργαζόμενων, η χαμηλή ποιότητα των παρεχόμενων υπηρεσιών και βέβαια η πληγή που ανοίγει στα ασφαλιστικά ταμεία η εισφοροδιαφυγή. Το κόστος εργασίας γι' αυτές τις επιχειρήσεις είναι μηδαμινό αφού, οι αποδοχές των εργαζόμενων δεν ξεπερνούν τις 3.000 δραχμές την ημέρα, ενώ υπάρχουν παιδιά που πληρώνονται με 1.000 δραχμές! Πολλές φορές, δε στοιχίζουν ούτε τόσο, αφού κάποιες επιχειρήσεις προσλαμβάνουν τουρίστες, για όσο διαρκεί η παραμονή τους και τους αντικαθιστούν μετά με άλλους. Αυτοί οι εργαζόμενοι στοιχίζουν μόνο ένα πιάτο φαγητό κι ένα κρεβάτι.

Ο επαγγελματίας σερβιτόρος - σύμφωνα με τις συμβάσεις - αμείβεται καθημερινά με το 16% των εσόδων, πληρώνεται επιπλέον 216 δραχμές για κάθε ώρα μετά τις 10 το βράδυ και ως τις 6 το πρωί, ενώ την Κυριακή για τις ίδιες ώρες με 379 δραχμές την κάθε μία. Στην περίπτωση που δε συμπληρώσει από τα ποσοστά του το μισθό του ανειδίκευτου εργάτη, τότε ο εργοδότης είναι υποχρεωμένος να του καταβάλλει τη διαφορά. Ολα αυτά όμως δεν τα τηρεί καμία μικρή επιχείρηση, αντίθετα έχει σημειωθεί το φαινόμενο οι εργοδότες να παρακρατούν ακόμα και τα φιλοδωρήματα!

Ο Θ. Τσερπές,τόνισε στον "Ρ": "Η κατάσταση είναι δραματική, ειδικά στην επαρχία, στις μικρές επιχειρήσεις. Το ότι δεν προσλαμβάνουν επαγγελματίες, αφού ο επαγγελματίας ξέρει τι δικαιούται και θα το διεκδικήσει, αποβαίνει σε βάρος και της ποιότητας των υπηρεσιών αλλά και των εργαζόμενων, που τους απομυζούν κυριολεκτικά. Δυστυχώς παρά τις φιλότιμες προσπάθειες των Σωματείων, δεν είναι δυνατόν να φτάσουμε παντού, αφού οι επιχειρήσεις είναι χιλιάδες. Να επισημάνουμε εδώ, τις ευθύνες των Επιθεωρήσεων Εργασίας αλλά και της αστυνομίας, που ενώ μπορούν σε τοπικό επίπεδο να πάρουν μέτρα, δεν το κάνουν. Εμείς προσπαθούμε μόνοι μας να ενημερώσουμε τους εργαζόμενους για το τι δικαιούνται και να είμαστε δίπλα τους όποτε μας χρειαστούν".