"Στη δεκαετία του '80, η αύξηση της απασχόλησης των γυναικών είναι περίπου επτά φορές μεγαλύτερη της αντίστοιχης των ανδρών στην ΕΕ, αλλά κυρίως σε θέσεις μερικής απασχόλησης",τόνισε η καθηγήτρια του Πανεπιστημίου Μακεδονίας και πρώην πρύτανης Μαρία Νεγραπόντη - Δελιβάνη."Εκτιμάται ότι το 28% περίπου των απασχολούμενων γυναικών στην ΕΕ εξασφαλίζουν μερική απασχόληση έναντι του 4% μόνο των ανδρών. Ετσι δικαιολογείται ένα αρχικό συμπέρασμα με βάση το οποίο η απασχόληση στο νέο στάδιο καπιταλιστικής ανάπτυξης, στο οποίο κυριαρχούν οι υπηρεσίες και όχι η χειρωνακτική εργασία, είναι "γένους θηλυκού". Ωστόσο, ήδη διαφαίνεται σαφής η τάση μιας "προλεταριοποίησης" των γυναικών στον τομέα των υπηρεσιών σε χαμηλές και ανειδίκευτες θέσεις".

• Η ελληνική γυναικεία απασχόληση έχει τις ιδιορρυθμίες της, όπως επισήμανε η ομιλήτρια. Ετσι εμφανίζεται να είναι 35,4%,ακόμη στον αγροτικό τομέα να είναι ανώτερη στην Ελλάδα από τον αντίστοιχο μέσο κοινοτικό όρο. Επίσης, η γυναικεία αγροτική απασχόληση υπερβαίνει την αντίστοιχη ανδρική.
• Στην κατηγορία των "συμβοηθούντων και μη αμειβόμενων μελών της οικογένειας", η Ελλάδα εμφανίζει πολύ υψηλό ποσοστό (14,7%) σε σχέση με την ΕΕ, όπου το αντίστοιχο ποσοστό είναι εντελώς ασήμαντο και μέσα σ' αυτό το 79% είναι γυναίκες.
• Η μερική απασχόληση των γυναικών στην Ελλάδα είναι το 1/3 της αντίστοιχης στην ΕΕ.
• Η γυναικεία ανεργία στην Ελλάδα, όπως και στην Ισπανία, είναι η υψηλότερη της ΕΕ, όπως άλλωστε και αυτή που αφορά στις νέες γυναίκες ηλικίας 14-25 ετών.
• Από έρευνα των 300 μεγαλύτερων επιχειρήσεων της Ελλάδας, από τις οποίες δέχτηκαν να απαντήσουν στο σχετικό ερωτηματολόγιο οι 108,προκύπτει ότι το 43% αυτών των επιχειρήσεων δεν είχαν ούτε μια γυναίκα στο ΔΣ, ενώ το 36% μόνο μία και όλες οι θυγατρικές πολυεθνικών επιχειρήσεων είχαν στο ΔΣ τους αποκλειστικά και μόνο άντρες.

Η ομιλήτρια πρότεινε κάποιες διεξόδους για να διευκολυνθεί η πρόσβαση της Ελληνίδας στην εργασία στο μέλλον, όπως: Αύξηση του ποσοστού γυναικών στην τριτοβάθμια εκπαίδευση, προσπάθεια αποδέσμευσης των οικογενειακών γυναικείων υποχρεώσεων από την επαγγελματική απασχόληση, συσπείρωση των γυναικών με συνειδητοποίηση της μειονεκτικής τους θέσης στην αγορά εργασίας κλπ.

"Η Ελλάδα, κατέληξε η ομιλήτρια, επιβάλλεται να ενισχύσει τη θέση της με τη βοήθεια μιας εθνικής αναπτυξιακής πολιτικής, κατάλληλα προσαρμοσμένης στις ιδιαιτερότητες και ιδιομορφίες της οικονομίας της. Το σχήμα που της επιβάλλεται από την ΕΕ και το Μάαστριχτ είναι καταστρεπτικό για την περίπτωσή της, όπως καθημερινά αποδεικνύεται".