Ασφαλώς και δε γίνεται πιστευτή η διακήρυξη του πρωθυπουργού Κ. Σημίτη, ο οποίος μετά τη συνάντηση που είχε χτες με τον Ουκρανό ομόλογό του, είπε: "Εμείς πιστεύουμε σε μια Ευρώπη χωρίς διαχωριστικές γραμμές, σε μια Ευρώπη ευρύτατης συνεργασίας (και οικονομικής και πολιτικής)".

Αν ο πρωθυπουργός είχε τέτοιους στόχους, δε θα θυσίαζε το μέλλον της χώρας και της πλειοψηφίας του ελληνικού λαού στο βωμό των στόχων του Μάαστριχτ και της ΟΝΕ.

Αν είχε τέτοια ευγενή ιδανικά, δε θα αλυσόδενε τη χώρα στο άρμα του Διευθυντηρίου των Βρυξελλών, ακυρώνοντας κάθε δυνατότητα για ισότιμη συνεργασία και με τις υπόλοιπες χώρες της Ευρώπης. Ούτε στο άρμα του ΝΑΤΟ, προετοιμάζοντας "ειδικές δυνάμεις" και "ράμπο", για τις δήθεν ειρηνευτικές αποστολές του...

Τα ωραία λόγια δεν μπορούν να κρύψουν τη σκληρή πραγματικότητα.