Εντείνονται οι ενδοκυβερνητικές διεργασίες ενόψει της οριστικοποίησης των νέων ιδιαίτερα σκληρών αντιλαϊκών μέτρων, που έτσι κι αλλιώς θα επιβάλλει η κυβέρνηση Σημίτη με τον κρατικό προϋπολογισμό του 1997, ενώ κυβερνητικά στελέχη φαίνεται πως τώρα επιδιώκουν να πάρουν τις αποστάσεις τους από αυτά, διοχετεύοντας στον Τύπο πληροφορίες για ενδοκυβερνητικές τριβές. Πάντως, πέρα από τις όποιες ανέξοδες διαφορετικές τοποθετήσεις κάποιων κυβερνητικών στελεχών, στην προσπάθειά τους να ενισχύσουν το προσωπικό τους "προφίλ", το σίγουρο είναι ότι τελικά, σύσσωμο το κυβερνητικό επιτελείο θα βάλει, όταν κληθεί, τη σφραγίδα του, στον... επιβεβλημένο από το πρόγραμμα "σύγκλισης" και από τους διάφορους διεθνείς ιμπεριαλιστικούς οργανισμούς, προϋπολογισμό σκληρής λιτότητας για το 1997. Αλλά και σύμφωνα με τις δηλώσεις του κυβερνητικού εκπροσώπου, η κάθε πρόταση που διατυπώνεται από κυβερνητικά στελέχη, εντάσσεται στη γενική λογική που έχει ήδη χαράξει το οικονομικό επιτελείο.

Σύμφωνα με πληροφορίες, ο Γ. Παπαντωνίου στη χτεσινή συνεδρίαση της κυβερνητικής επιτροπής, χαρακτήρισε "αναγκαία" την αποδοχή των μέτρων που περιείχε η εισήγησή του, επικαλούμενος λόγους όπως η ανάγκη εδραίωσης κλίματος εμπιστοσύνης στην αγορά, ύπαρξης κοινωνικών και πολιτικών ισορροπιών κλπ. Σ' αυτό το πνεύμα, αναφέρθηκε, κατά την εισήγησή του, στις προωθούμενες δραστικές περικοπές στις φοροαπαλλαγές και στις κρατικές δαπάνες, στο νέο μισθολόγιο - "πείνας" για τους δημοσίους υπαλλήλους, καθώς και στην προωθούμενη επιβολή φόρου στη μεγάλη ακίνητη περιουσία και στους κρατικούς τίτλους. Οπως δήλωσε αργότερα ο Δ. Ρέππας, η τελική απόφαση και συγκεκριμένες ανακοινώσεις επί του προϋπολογισμού του 1997, θα υπάρξουν μετά τη συνεδρίαση του Υπουργικού Συμβουλίου την ερχόμενη Τρίτη. Θα προηγηθεί κοινή σύνοδος της Κοινοβουλευτικής Ομάδας και της Κεντρικής Επιτροπής του ΠΑΣΟΚ την ερχόμενη Δευτέρα. Αξίζει να σημειωθεί πως η σύγκληση των δύο συσκέψεων είχε αρχικά ανακοινωθεί ότι θα γίνει μέσα σ' αυτή τη βδομάδα. Για τη χτεσινή συνεδρίαση ο Δ. Ρέππας σημείωσε πως "μπορούμε να πούμε ότι είμαστε στο σημείο εκείνο που πραγματικά υπάρχει σύμπτωση απόψεων για το ποιος θα είναι ο προϋπολογισμός του ελληνικού κράτους για το νέο έτος. Οσοι έχουν λόγο πάνω σ' αυτό το συγκεκριμένο θέμα, διαπιστώθηκε ότι έχουν μία συμφωνία επί των βασικών μεγεθών και των βασικών οικονομικών επιλογών, οι οποίες προβλέπονται από αυτόν τον προϋπολογισμό". Με αυτά τα δεδομένα, στη συνεδρίαση φέρεται να συμφωνήθηκε η μη χορήγηση διορθωτικού ποσού και αύξησης στους δημοσίους υπαλλήλους, η κατάργηση μιας σειράς φοροαπαλλαγών, η επιβολή φόρου στη μεγάλη ακίνητη περιουσία και στους κρατικούς τίτλους.

Σε ό,τι αφορά τις - εν πολλοίς ενέξοδες - τοποθετήσεις διαφόρων υπουργών, η υπουργός Ανάπτυξης Β. Παπανδρέου φέρεται να πρότεινε την τιμαριθμοποίηση της φορολογικής κλίμακας για τους χαμηλοσυνταξιούχους, καθώς και την ενίσχυση των εισοδημάτων των δημοσίων υπαλλήλων το 1997, ακόμη και με τη μορφή ομολόγων. Στην αντίθετη κατεύθυνση, κινήθηκαν οι προτάσεις του υπουργού Εσωτερικών - Δημόσιας Διοίκησης και Αποκέντρωσης Αλ. Παπαδόπουλου,ο οποίος φέρεται να πρότεινε κυβερνητική παρέμβαση για την ανατροπή προς το χειρότερο της ισχύουσας διετούς συλλογικής σύμβασης εργασίας μεταξύ εργαζόμενων και εργοδοσίας. Τις... ισορροπίες φέρεται, τέλος, να θέλησε να κρατήσει ο Γερ. Αρσένης,προβάλλοντας ενδοιασμούς για το εφικτό των στόχων που τίθενται.

Στο μεταξύ χτες, ο Αντώνης Ντρέκος,εκπρόσωπος της Δημοκρατικής Πανεπιστημονικής Κίνησης Οικονομολόγων και μέλος της κεντρικής διοίκησης του Οικονομικού Επιμελητηρίου Ελλάδας (ΟΕΕ) προέβη στην εξής δήλωση, σχετικά με τη διαδικασία κατάρτισης του νέου προϋπολογισμού του κράτους:

"Λίγες μόνον ημέρες πριν από την κατάθεση του Γενικού Κρατικού Προϋπολογισμού (ΓΚΠ) για το 1997, διαπιστώνεται για άλλη μια χρονιά, ότι ο θεσμοθετημένος οικονομικός σύμβουλος της πολιτείας, το Οικονομικό Επιμελητήριο, απουσιάζει πλήρως από κάθε διαδικασία κατάρτισής του. Από την πλευρά της η κυβέρνηση, κρίνοντας προφανώς ότι έχει να κάνει με ένα τυπικό έργο διεκπεραίωσης, στα πλαίσια του προγράμματος "σύγκλισης" (του, κατά την άποψή της, "Οικονομικού Συντάγματος" της χώρας μας), θεωρεί ως περιττή την όποια επιστημονικά θεμελιωμένη γνώμη του συμβούλου της, σε σχέση με την ασκούμενη οικονομική πολιτική, αλλά και με το κατά πόσο αυτή εξυπηρετεί τα πραγματικά εθνικά και λαϊκά συμφέροντα.

Εκείνο, όμως, που προκαλεί εντύπωση είναι η κατ' εξακολούθηση περιθωριοποίηση του ΟΕΕ, με ευθύνη της πλειοψηφίας της κεντρικής του διοίκησης. Την ίδια ώρα μάλιστα, που πολλοί άλλοι φορείς (μαζικές οργανώσεις, ενώσεις, επιμελητήρια και - φυσικά - ο ΣΕΒ), παρεμβαίνουν ποικιλόμορφα στη σχετική διαδικασία, προβάλλοντας με το δικό τους τρόπο τις θέσεις τους...".