"Μας μένουν δυο χρόνια για να μη βρεθούμε μπροστά σε συμφορές"... Πώς θα τα αξιοποιήσουμε αυτά τα δυο χρόνια; Μα με την επιβολή του ενός φόρου πάνω στον άλλο και την κατάργηση της μιας κοινωνικής δαπάνης μετά την άλλη. Αυτή είναι η άποψη ενός εξέχοντος στελέχους της κυβέρνησης. Του υπουργού που έχει χαρακτηρίσει το Μάαστριχτ ως "Οικονομικό Σύνταγμα" της χώρας. Του υπουργού που διατεινόταν προεκλογικά ότι το 80% των Ελλήνων ζει στη χλιδή και καταναλώνει με προκλητικό τρόπο! Του υπουργού που από τη θέση που κατέχει σήμερα, ως επικεφαλής του υπουργείου Εσωτερικών, "εγγυάται" τη μετατροπή της Τοπικής Αυτοδιοίκησης, σε "μακρύ φορομπηχτικό χέρι" της κυβέρνησης. Βέβαια οι απόψεις του Αλ. Παπαδόπουλου είναι γνωστές. Και δεν έχει τόση σημασία να χαρακτηρίσει κανείς προσωπικά τον άνθρωπο. Το πρόβλημα για τον τόπο, είναι ότι αυτές οι απόψεις συνιστούν επίσημες κυβερνητικές θέσεις. Και αυτή είναι η πραγματική συμφορά για τον τόπο, που θα πρέπει πάση θυσία να αποτρέψει ο λαός, με τους αγώνες του.