Και αναρωτιέται, για μια ακόμη φορά, ο απλός πολίτης - όποιος κι αν είναι - πέρα και πάνω από ιδεολογίες και κομματικές δεσμεύσεις:

- Και η "συναίνεση", λοιπόν, που κάθε τόσο μας ζητούν οι κρατούντες - και μάλιστα για όλα τα "μεγάλα προβλήματα" που αντιμετωπίζει η χώρα και η ελληνική κοινωνία;

Λέγοντας "μεγάλα προβλήματα", οι εκπρόσωποι του δικομματισμού, - τουλάχιστον σε ηγετικό επίπεδο, - δεν εννοούν:

• Ούτε την αναβάθμιση του πολιτικού, οικονομικού και πολιτισμικού ρόλου της Ελλάδας στα Βαλκάνια,
• Ούτε την έξοδο από την οικονομική ύφεση με χρηματοδότηση έργων υποδομής και με γενναία στήριξη των μικρομεσαίων,
• Ούτε την καταπολέμηση της ανεργίας, με σχεδιασμένη μεταφορά πόρων από τα θυλάκια της ολιγαρχίας στην ανάπτυξη. Και
• Ούτε την περιφρούρηση του δημόσιου πλούτου, ο οποίος έχει μπει στο στόχαστρο των εγχωρίων και ξένων λαφυραγωγών...

1. Για το νομιμοφανές κουκούλωμα των μικρών και μεγάλων σκανδάλων, οι αναθυμιάσεις των οποίων δηλητηριάζουν τη δημόσια ζωή,

2. Για την "εκλογή" ενός Προέδρου Δημοκρατίας άχρωμου, άοσμου, άγευστου και αθύρματος στα "συναινετικά" χέρια των πολιτικών τζογαδόρων και σκακιστών,

3. Για τη σύνταξη και ψήφιση ενός νόμου περί ευθύνης υπουργών, που να τοποθετεί στο απυρόβλητο τους λεηλατητές του δημοσίου χρήματος,

4. Για την κοπή και τη ραφή του Συντάγματος στα συντηρητικά μέτρα του δικομματισμού και του Ευρωπαϊκού Διευθυντηρίου.

Θεωρούν, άλλωστε, δεδομένη τη συναίνεση, αφ' ενός του ετέρου σκέλους του δικομματισμού και αφ' ετέρου των Βρυξελλών. Γιατί, λοιπόν, να επιδιώξουν τη συναίνεση των μικροτέρων κομμάτων, των συνδικαλιστών ή των εργαζομένων;

Στο κάτω κάτω, αν η συναίνεση δεν αποτελούσε ένα από τα προσωπεία τους, θα καλούσαν τα κόμματα στη Βουλή και τα συνδικάτα στα υπουργικά γραφεία και θα τους έλεγαν:

"Κύριοι,

" Και όσοι αποδεχθήκαμε το Μάαστριχτ και όσοι το απορρίψατε, οφείλουμε να συζητήσουμε και να συμφωνήσουμε σε κάποια σημεία. Οι αποκρατικοποιήσεις αποτελούν συμβατική υποχρέωση της χώρας. Και θα προχωρήσουν.

" Εκείνο που μένει, είναι να συμφωνήσουμε όλα τα κόμματα ποιες δημόσιες επιχειρήσεις δε θα αποκρατικοποιηθούν, πως θα γίνει αζημίως για την οικονομία και τους εργαζόμενους η κάθε αποκρατικοποίηση, ποιες εγγυήσεις θα ζητήσουμε, κατά περίπτωση, ποιο θα είναι το τίμημα μιας εκάστης και με ποιο χρονοδιάγραμμα θα ολοκληρωθεί αυτή η διαδικασία.

" Ακούμε, λοιπόν, τις προτάσεις και αντιπροτάσεις σας και είμαστε ανοικτοί για την καλοπροαίρετη συζήτησή τους...".

Οσοι έμαθαν, όμως, να αποφασίζουν για το Λαό, πίσω από τις πλάτες του, ούτε καθαρό νου έχουν, ούτε καθαρά χέρια.