Μνημείο συναινετικών διαδικασιών και ταυτόχρονα συμπαιγνίας του λαού, υπήρξαν οι εξελίξεις του Σαββατοκύριακου γύρω από την προεδρική εκλογή.

Μπορεί, για δύο και πάνω μήνες τώρα, οι πολιτικές δυνάμεις του δικομματισμού να "συγκρούονταν" και να εκτόξευαν "αλλήλοις" φραστικά πυρά, περισσότερο για αποπροσανατολισμό και αναζήτηση προσχημάτων, αλλά όταν ήρθε το πλήρωμα του χρόνου, άρχισε μια ευγενής άμιλλα για το ποιος θα καταθέσει την πιο υπεύθυνη και εποικοδομητική πρόταση και υποψηφιότητα.

Προανήγγειλε ο Αντ. Σαμαράς ότι θα ανακοινώσει τον υποψήφιό του στις 8.00 μμ, ασθμαίνων έσπευσε ο Μ. Εβερτ και τον πρόλαβε στις 7.00 μμ.

Ο λόγος της σπουδής; Μα προφανώς γιατί δε θέλουν να κατηγορηθούν ότι υστέρησαν σε επίδειξη συναίνεσης και να μείνουν μετεξεταστέοι μπροστά στα "μεγάλα αφεντικά", που έχουν αποκηρύξει τις πρόωρες εκλογές.

Αυτό, που κατάφεραν στην πραγματικότητα, οι δύο αρχηγοί των νεοσυντηρητικών κομμάτων με τις προτάσεις τους, είναι να προσφέρουν στον Α. Παπανδρέου περισσότερες από μια επιλογές για την προεδρική εκλογή. Και, βέβαια, να δηλώσουν τη συναίνεση και τη συμβολή τους στη συνέχιση της αντιλαϊκής πολιτικής.

Αυτή είναι η ουσία και τα φραστικά περιτυλίγματα των Εβερτ - Σαμαρά δεν μπορούν να την αποκρύψουν.

Η συναίνεση τώρα "δικαιώνεται" και βέβαια αποκαλύπτεται το αντιλαϊκό πρόσωπό της.