Το Μέγαρο Μουσικής διάλεξαν αυτοί που κάνουν κουμάντο στη ΓΣΕΕ ως χώρο πραγματοποίησης συναυλίας στα πλαίσια του 28ου Συνεδρίου της ΓΣΕΕ. Δίνουν έτσι, αντικειμενικά, μια θαυμάσια "πάσα" στον κ. Λαμπράκη, ακριβώς την ώρα που όλο και πιο πολλές φωνές δημιουργών και φορέων τολμούν να αμφισβητούν ή και να καταγγέλλουν τα όσα "κατεδαφιστικά" συντελούνται γύρω από το... θεσμό του Μεγάρου, στο χώρο του πολιτισμού, της ιστορίας και του περιβάλλοντος. Δίνουν επίσης την ευκαιρία - όπως σημειώνουν τα στελέχη της ΕΣΑΚ στη ΓΣΕΕ - στον κ. Λαμπράκη να προσπαθήσει να οικειοποιηθεί την όποια δραστηριότητα της ΓΣΕΕ και παράλληλα να εμφανισθεί ότι ανέχεται ξεχωριστές καλλιτεχνικές δημιουργίες, όπως το αξιοθαύμαστο έργο του Λάκη Χαλκιά.

Με ποιο σκεπτικό λοιπόν έγινε η συγκεκριμένη επιλογή; Λειτούργησε απλά η μεγαλομανία αυτών που σε κάποια φάση σκέφτηκαν να ονομάσουν "Μέγαρο της ΓΣΕΕ" (!) το ανακαινισμένο πολυτελές ιστορικό κτίριο της Συνομοσπονδίας ή είναι μια συνειδητή και συμβολική συνάμα προσφορά στον βαρόνο, οι επιδιώξεις του οποίου καμιά σχέση με τις αξίες του εργατικού κινήματος δεν έχουν;