Οι "εκσυγχρονισμένες" δραστηριότητες της παγκόσμιας μαφίας δεν αποτελούν μια πρωτότυπη σύλληψη που γεννήθηκε εκ του μηδενός από τα μεγάλα κεφάλια του οργανωμένου εγκλήματος. Οπως υποστηρίζουν πολλοί αναλυτές και οικονομικοί παρατηρητές, η ιδέα της εισχώρησης των δραστηριοτήτων της μαφίας στους κόλπους της κρατικής μηχανής, των, υπεράνω πάσης υποψίας, κρατικών επιχειρήσεων, τραπεζών και υπηρεσιών, με στόχο την άλωση ακόμα και του κέντρου λήψης των πολιτικών αποφάσεων, ήταν πάγια και αυτονόητη επιθυμία των "Δον", που, όμως, δεν είχαν βρει τον τρόπο να προχωρήσουν στις κινήσεις αυτές με το μικρότερο δυνατό κόστος και τα μεγαλύτερα δυνατά οφέλη. Η ευκαιρία δόθηκε απλόχερα μέσα από τη διαδικασία φιλελευθεροποίησης της οικονομίας, ανοίγματος των αγορών, χαλάρωσης των ελέγχων, σταδιακής παραγκώνισης του κράτους πρόνοιας, ιδιωτικοποιήσεων και τελικά της γενικής αποδιοργάνωσης και έλλειψης, έστω και ελάχιστου, ελέγχου στις κρατικές οικονομίες.

Ενας από τους πρώτους και κυριότερους τομείς που "κατέλαβε" η παγκόσμια μαφία είναι οι τράπεζες, μέσα από τις οποίες "ξεπλένονται" υπέρογκα ποσά "βρώμικου" χρήματος. Εκμεταλλευόμενοι στο έπακρο το "απόρρητο" των καταθέσεων, καθώς και την ταχύτητα με την οποία η νέα τεχνολογία έχει εφοδιάσει το τηλεπικοινωνιακό σύστημα, οι "νονοί", μέσα σε ελάχιστη ώρα, έχουν τη δυνατότητα να μεταφέρουν τεράστια ποσά από λογαριασμό σε λογαριασμό, σβήνοντας τυχόν ίχνη παρανομίας. Αλλωστε, δεν είναι λίγες οι φορές που οι καταθέσεις αυτές γίνονται από εταιρίες - "βιτρίνα" και καταλήγουν σε άλλες πλασματικές επιχειρήσεις, μην αφήνοντας κανένα περιθώριο για περαιτέρω έρευνες. Από την άλλη πλευρά, οι τράπεζες ωφελούνται ιδιαίτερα από την όλη διαδικασία, καθώς εξασφαλίζουν την ετοιμότητα κάλυψης λογαριασμών σε ρευστό και ισχυροποιούν τη θέση και την εικόνα τους.