Σε νέα φάση εισέρχεται η υπόθεση της λιγνιτικής μονάδας της ΔΕΗ στη Φλώρινα, μετά τη μηνυτήρια αναφορά που υπέβαλε την περασμένη Παρασκευή στον εισαγγελέα του Αρείου Πάγου ο υπάλληλος της ΔΕΗ Παναγιώτης Κ. Μαυροειδής κατά του προέδρου του ΔΣ της ΔΕΗ, του γενικού διευθυντή, των λοιπών μελών του ΔΣ της Επιχείρησης και των μελών της Επιτροπής Διαπραγματεύσεων. Αξίζει να σημειωθεί ότι η αναφορά κοινοποιήθηκε ακόμη και στον αρμόδιο για Θέματα Ανταγωνισμού επίτροπο της Κοινότητας Βαν Μιρτ, καθώς και στον αρμόδιο επίτροπο για Θέματα Ενέργειας Χρ. Παπουτσή. Η παραπάνω εξέλιξη εκτιμάται ότι δεν είναι άσχετη από την τροπή που έχουν πάρει τα πράγματα στον τομέα της ενέργειας μετά την ανοιχτή διαμάχη Κοπελούζου - που έχει αναλάβει και το συγκεκριμένο έργο - και κυβέρνησης. Οι δύο πλευρές, που μέχρι πρότινος από κοινού συναποφάσιζαν για το ενεργειακό μέλλον της χώρας, είναι φανερό πλέον ότι τα έχουνε "τσουγκρίσει". Σε αυτό συνηγορούν και δηλώσεις του διευθύνοντος συμβούλου της ΔΕΠΑ Σ. Παπαφιλίππου σε κυριακάτικη εφημερίδα, που στο σύνολό τους και για πρώτη φορά εκφράζουν επιθετική στάση απέναντι στη ρωσική πλευρά για τα θέματα που σχετίζονται με το φυσικό αέριο. Από τα παραπάνω προκύπτει ότι οποιαδήποτε εξέλιξη στο θέμα της Φλώρινας, μετά και την εν λόγω μηνυτήρια αναφορά, θα συνδέεται με τις γενικότερες ανακατατάξεις στα διάφορα μεγαλοσυμφέροντα στο έργο του φυσικού αερίου και του ενεργειακού τομέα.

Η μηνυτήρια αναφορά αναφέρεται σε συνολική υπερτιμολόγηση της μονάδας της Φλώρινας από 32,3 έως 54,6 δισ. δρχ., ενώ καλούνται ως μάρτυρες 15 βουλευτές και άλλοι αρμόδιοι.

Στο μεταξύ ως ευοίωνο σημάδι, για την προώθηση του έργου του φυσικού αερίου, θεωρείται η χτεσινή απόφαση της Ευρωπαϊκής Τράπεζας Επενδύσεων να χρηματοδοτήσει το έργο της κατασκευής της μονάδας παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας Συνδυασμένου Κύκλου στο Λαύριο (Μεγάλο Λαύριο). Η ΕΤΕ θα χρηματοδοτήσει το 50% του συνολικού κόστους του έργου, που ανέρχεται σε 85 δισ. δρχ. με άμεση εκροή της πρώτης δόσης ύψους 31 δισ. δρχ. Η λειτουργία του Μεγάλου Λαυρίου μέσα στο 1998 εκτιμάται ότι θα βγάλει τη ΔΕΠΑ από τη δυσμενή θέση της απορρόφησης των συμβατικών ποσοτήτων φυσικού αερίου, στην οποία έχει περιέλθει λόγω των τεράστιων καθυστερήσεων. Ο στόχος πάντως του 1998 για πολλούς θεωρείται ευσεβής πόθος, καθώς η λειτουργία του σταθμού συνδέεται με την ολοκλήρωση της κατασκευής του κλάδου Ελευσίνας - Λαυρίου για τη μεταφορά του φυσικού αερίου, που αντιμετωπίζει πολλά προβλήματα. Να σημειωθεί ότι την κατασκευή του εν λόγω κλάδου έχει αναλάβει επίσης η ελληνορωσική κοινοπραξία του Κοπελούζου έναντι 90 δισ. δρχ. συμβολαιοποιημένου κόστους.