Με αφορμή την κατάθεση του Κρατικού Προϋπολογισμού, ο Αντώνης Σκυλλάκος, γραμματέας της Κοινοβουλευτικής Ομάδας του ΚΚΕ, έκανε την παρακάτω δήλωση:

"Ο προϋπολογισμός του 1998 κινείται στην ίδια αντιλαϊκή κατεύθυνση των προηγούμενων χρόνων.

Συγκεκριμένα:

1. Θα έχουμε νέα φορολογική επιβάρυνση των εργαζομένων και των συνταξιούχων που θα συνεχίσουν να σηκώνουν τα κύρια φορολογικά βάρη. Αυτή η πραγματικότητα δεν μπορεί να αναιρεθεί από τις φορολογικές μικροεπιβαρύνσεις ορισμένων επιχειρηματικών δραστηριοτήτων, ούτε από το "τρικ" μιας οριακής τιμαριθμοποίησης της φορολογικής κλίμακας.

2. Οι αυξήσεις των μισθωτών θα είναι κάτω από το ύψος του πληθωρισμού κι αυτό θα οδηγήσει σε παραπέρα μείωση του πραγματικού εισοδήματός τους. Αυτή η πικρή αλήθεια δεν μπορεί να διασκεδαστεί με την επίκληση των επιδομάτων που δόθηκαν προεκλογικά σε μέρος των εργαζομένων, όταν όλοι γνωρίζουν τις τεράστιες απώλειες του εισοδήματός τους από το 1984 και μετά.

3. Η κοινωνική προστασία βρίσκεται ακόμη μια φορά σε φθίνουσα πορεία σε σχέση με το ΑΕΠ, οι κοινωνικές παροχές περικόπτονται και βέβαια, βρίσκονται πολύ πίσω από τις πραγματικές ανάγκες και στην υγεία και στην παιδεία και στους άλλους τομείς. Τα νέα μέτρα για κατάρτιση των ανέργων, για επέκταση του ΕΚΑΣ σε λίγους ακόμη συνταξιούχους κλπ., δεν μπορούν να κρύψουν την κοινωνική αναλγησία της κυβέρνησης.

4. Το πρόγραμμα των δημοσίων επενδύσεων συνεχίζει να είναι προσανατολισμένο σε μη παραγωγικούς τομείς, που ενδιαφέρουν κύρια την ΕΕ και το πολυεθνικό κεφάλαιο και που δεν οδηγούν σε πραγματική φιλολαϊκή ανάπτυξη. Οι αυξήσεις, μάλιστα, που εξαγγέλθηκαν στο πρόγραμμα αυτό έχουν σε μεγάλο βαθμό πλασματικό χαρακτήρα.

Το συμπέρασμα είναι ότι στο όνομα του Μάαστριχτ και της ΕΕ και στο βωμό της ονομαστικής σύγκλισης και της εισόδου της χώρας στο Ενιαίο Νομισματικό Σύστημα, και στη νέα χρονιά οι φτωχοί θα γίνουν φτωχότεροι, το μεγάλο κεφάλαιο θα αυξήσει τα κέρδη του και η παραγωγική περιθωριοποίηση της χώρας, ιδιαίτερα στους τομείς της βιομηχανίας και της αγροτικής οικονομίας, θα συνεχιστεί με παράλληλη αύξηση της ανεργίας. Ολα αυτά σε αντίθεση με την ψευδή εικόνα της "ανάπτυξης" και της "κοινωνικής ευαισθησίας" που καλλιεργεί η κυβέρνηση".