Γράμματα - ποίηση αδελφικής αγάπης

Οποιος θαύμασε με το "Τραγούδι της Αδελφής μου" του Γιάννη Ρίτσου την απέραντη, ζυμωμένη με το "είναι" του, αγάπη του για την αδελφή που του ενέπνευσε αυτό το αριστουργηματικό ποίημα, μπορεί πια να πιει και αυτό το "λάλον ύδωρ" του Ανθρώπου, Αγωνιστή, Ποιητή Γ. Ρίτσου. Με την ευκαιρία της επτάχρονης "απουσίας" του και της δίχρονης, της κατά ένα χρόνο μεγαλύτερης αδελφής του, κυκλοφόρησε το βιβλίο "ΓΙΑΝΝΗΣ ΡΙΤΣΟΣ Γλυκιά μου Λούλα",προλογισμένο από τον Μίκη Θεοδωράκη (εκδόσεις "Νέα Σύνορα" - Α. Α. Λιβάνη). Την επιμέλεια και εισαγωγή του βιβλίου υπογράφει η ανιψιά του ποιητή Δέσποινα Γλέζου,η οποία δημοσιοποιεί πολύτιμα οικογενειακά της κειμήλια. Τα γράμματα και τις ζωγραφισμένες από τον ίδιο καρτούλες προς την αδελφή Λούλα, από τις εξορίες του. Αμέτρητα, καθημερινά γράμματα, στριμωγμένα στα μικρά "δελτάρια" αλληλογραφίας των εξορίστων, που αποτυπώνουν το ψυχικό και ποιητικό μεγαλείο του Ρίτσου. Γράμματα - χάδι τρυφερότητας μοναδικής, ευγνωμοσύνης για την αδελφή που του στάθηκε μάνα στην ορφάνια, στις αρρώστιες, στη φτώχεια, στις εξορίες. Μάνα, γιατί "συμπάσχω, συμμερίζομαι, προσφέρω" ήταν "τα ρήματά της". Γιατί θεωρούσε σαν"καλύτερη ανταμοιβή της" και "μεγάλο του δώρο, την ποίησή του".

Μικρή η στήλη, μα παραθέτουμε δυο γραμματάκια του Ρίτσου. 16/11/1951: "Λουλίτσα μου - νύχτα, και βρέχει - το καλυβάκι μου δεν τρέχει πια καθόλου - να 'σαι ήσυχη - χουζουρεύω και σου γράφω απ' τις κουβέρτες μου - ήσυχα που 'ναι, μονάχα η βροχή που χτυπάει το τζάμι - μια συντροφιά κι αυτή - ένα τραγούδι - πόσα τραγούδια μέσα μου. Κ' εσύ αδελφούλα; Καλά; Ω, μην πικραίνεσαι με τη βροχή. Η αγάπη μας, μανούλα - ναι η ζεστασιά μας και το φως. Κ' έτσι είναι καλή κ' η βροχή. Την ακούς; - ένα ανοιξιάτικο τραγούδι. Και τα φιλιά μου. Γιάννης". 9/1/1952: "Λιακάδα, αδελφούλα. Εκανα πολλές βόλτες στην ακρογιαλιά. Πέρα η Λήμνος κι ο γαλάζιος κώνος του Αγίου Ορους. Φως κι ευτυχία. Α, να 'σαι ήλιος να χαρίζεις φως. Αυτό 'ναι ο πόθος της ζωής μας. Γιατί υπάρχει πολύς ήλιος μέσα στον καθένα μας. Και πρέπει να τον ξυπνήσουμε για να λάμψει και να ζεσταθεί ο κόσμος. Χαμογελάς, αδελφούλα. Κ' εγώ. Γιατί 'ναι ο ήλιος κ' η αγάπη μας και τα φιλιά μας. Γιάννης".

Αρ. ΕΛΛΗΝΟΥΔΗ