Η υπόθεση της κατασκευής μονάδας λιθάνθρακα της ΔΕΗ στο Αλιβέρι, κόστους 200 δισ. δραχμών, έχει μια αρκετά... πλούσια ιστορία. Αποτέλεσε το βασικό προεκλογικό "χαρτί" του ΠΑΣΟΚ, στις εκλογές του 1996. Ηταν, μάλιστα, το ξεχωριστό "θα" της ομιλίας του Κ. Σημίτη στην Εύβοια, δυο μέρες πριν τις εκλογές. Αλλά και μετά τις εκλογές και αφού το ΠΑΣΟΚ αναδείχτηκε σε κυβέρνηση, τα τοπικά στελέχη - κυβερνητικά και κομματικά - στήριζαν την προπαγάνδα τους, "για την αναπτυξιακή και κοινωνική πολιτική" και την αντιμετώπιση των οξυμένων προβλημάτων ανεργίας και της παραγωγικής συρρίκνωσης της περιοχής, στην προεκλογική δέσμευση του πρωθυπουργού και ιδιαίτερα στην οσονούπω κατασκευή της μονάδας λιθάνθρακα.

Η πράξη, όμως, που είναι και το αλάθητο κριτήριο της αλήθειας, ήρθε να διαψεύσει παταγωδώς όλες τις υποσχέσεις και τα "παχιά" τα λόγια, τα... μεγάλα. "Τα διαφορετικά σημερινά δεδομένα", που δημιούργησε η Κοινοτική Οδηγία 96/22 (Φλεβάρης 1997) και η "απελευθέρωση" της αγοράς ενέργειας, απέκλεισαν την ένταξη της μονάδας στο πενταετές πρόγραμμα 1998-2002 της ΔΕΗ και, τελικά, ματαίωσαν την κατασκευή της μονάδας, λέει τώρα η υφυπουργός Ανάπτυξης.

Τι κι αν η κατασκευή της ήταν συμφέρουσα για την εθνική οικονομία και τον ενεργειακό τομέα της χώρας. Τι κι αν θα αποτελούσε μια παραγωγική "ανάσα" για τη χειμαζόμενη περιοχή της Εύβοιας. Η "απελευθέρωση" να 'ναι καλά...