• Σε αγώνα ενάντια στην πολιτική που απαξιώνει τη ΛΑΡΚΟ, για να διευκολύνει το ξεπούλημα, κάλεσε τους εργαζόμενους ο γγ της ΓΣΕΕ, Γ. Μαυρίκος
  • - ΛΑΜΙΑ (του ανταποκριτή μας).- Στον τραγικό απολογισμό του εργατικού δυστυχήματος στη χαρτοποιία Ντιάνα,ήρθε να προστεθεί προχτές ο σοβαρός τραυματισμός (στο πρόσωπο) του 57χρονου εργάτη Κώστα... - 1998-01-08 00:00:00.0"/>
  • Σε αγώνα ενάντια στην πολιτική που απαξιώνει τη ΛΑΡΚΟ, για να διευκολύνει το ξεπούλημα, κάλεσε τους εργαζόμενους ο γγ της ΓΣΕΕ, Γ. Μαυρίκος
  • - ΛΑΜΙΑ (του ανταποκριτή μας).- Στον τραγικό απολογισμό του εργατικού δυστυχήματος στη χαρτοποιία Ντιάνα,ήρθε να προστεθεί προχτές ο σοβαρός τραυματισμός (στο πρόσωπο) του 57χρονου εργάτη Κώστα... - 1998-01-08 00:00:00.0" /> Εκρηξη ασυδοσίας στη ΛΑΡΚΟ | ΕΡΓΑΤΙΚΑ | ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
    Πέμπτη 8 Γενάρη 1998
    ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
    ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
    Σελίδα 16
    ΕΡΓΑΤΙΚΑ
    Εκρηξη ασυδοσίας στη ΛΑΡΚΟ
    • Τραυματίστηκε σοβαρά στο πρόσωπο ο εργάτης Κώστας Λαμπαδάρης μετά από έκρηξη στο "λούκι" του χυτηρίου
    • Σε αγώνα ενάντια στην πολιτική που απαξιώνει τη ΛΑΡΚΟ, για να διευκολύνει το ξεπούλημα, κάλεσε τους εργαζόμενους ο γγ της ΓΣΕΕ, Γ. Μαυρίκος

    ΛΑΜΙΑ (του ανταποκριτή μας).-

    Στον τραγικό απολογισμό του εργατικού δυστυχήματος στη χαρτοποιία "Ντιάνα",ήρθε να προστεθεί προχτές ο σοβαρός τραυματισμός (στο πρόσωπο) του 57χρονου εργάτη Κώστα Λαμπαδάρη,στη ΛΑΡΚΟ Λάρυμνας, ο οποίος νοσηλεύεται στο Νοσοκομείο "Ερυθρός Σταυρός".

    Το εργατικό ατύχημα έγινε από έκρηξη που σημειώθηκε στο λεγόμενο "λούκι" του χυτηρίου, όπου ρέει το πυρακτωμένο νικέλιο σε θερμοκρασία 1.700 βαθμών. Στο σημείο αυτό της παραγωγικής διαδικασίας ο εργαζόμενος - στη συγκεκριμένη περίπτωση ο Κ. Λαμπαδάρης - πρέπει να κρατάει ανοιχτό το "λούκι" ροής ρίχνοντας ειδικό πυρόχωμα, λόγω της φθοράς που δέχεται από τη μεγάλη θερμοκρασία. Λόγω, όμως, της έλλειψης προσωπικού και σε συνδυασμό με την κατάργηση της βάρδιας, όπως μας δήλωσε ο πρόεδρος του σωματείου, Γ. Θεοδώρου,πέφτει μεγάλος φόρτος εργασίας στη βραδινή και ιδιαίτερα στην πρωινή βάρδια, που παράγει και το μεγαλύτερο μέρος, γύρω στους 30 από τους 40 τόνους.

    Ετσι, η μείωση του προσωπικού από 5 άτομα που ήταν παλιότερα σε 3 ή και σε 2 ακόμα, όπως μας είπε ο Γιώργος Μπουγέτσας,που δούλευε μαζί με τον Κ. Λαμπαδάρη την Τρίτη το πρωί, έχει ως επακόλουθο να μην προλαβαίνει να κρυώσει το "λούκι" και όταν έπεσε το πυρόχωμα, που ήταν υγροποιημένο, έγινε έκρηξη, με αποτέλεσμα το σοβαρό τραυματισμό του Κ. Λαμπαδάρη.

    Είναι χαρακτηριστικό ότι μια μέρα νωρίτερα το σωματείο σε ανακοίνωσή του επισήμανε ακριβώς αυτή την εντατικοποίηση της εργασίας στο τμήμα χαλυβουργίας και την κατάργηση μιας βάρδιας.

    Το προχτεσινό ατύχημα στο εργοστάσιο της Λάρκο στη Λάρυμνα δεν ήταν "κεραυνός εν αιθρία". Είχαν προηγηθεί ολόκληρο το 1997 ζημιές και καταστροφές μηχανημάτων - ευτυχώς χωρίς θύματα - από ανάλογες εκρήξεις, με τελευταίο συμβάν την έκρηξη και την καταστροφή του μετασχηματιστή, που έχει θέσει εκτός λειτουργίας το 30% της παραγωγικής διαδικασίας. Συχνές ήταν, επίσης, και οι εκρήξεις και ζημιές στα ηλεκτροκάμινα.

    Παρόμοια κατάσταση με το τμήμα χαλυβουργίας και ηλεκτροκάμινων επικρατεί σε όλο το εργοστάσιο της Λάρκο,ενώ οι συνθήκες εργασίας θυμίζουν Νταχάου και μόνο με το φιλότιμο και τον πατριωτισμό των εργαζομένων λειτουργεί η επιχείρηση, η οποία έχει εγκαταλειφθεί από την κυβέρνηση και την εντολοδόχο διοίκηση στην "τύχη της". Μια τύχη, όμως, που είναι προδιαγεγραμμένη από την κυβέρνηση και που οδηγεί στη συρρίκνωση του προσωπικού και της παραγωγής, με τελικό στόχο την ιδιωτικοποίηση.

    Η επισήμανση του γενικού γραμματέα της ΓΣΕΕ, Γ. Μαυρίκου,που επισκέφτηκε χτες το εργοστάσιο της Λάρκο, έχει ιδιαίτερη σημασία, ενόψει και της Γενικής Συνέλευσης του σωματείου την Πέμπτη: "Η πολιτική της κυβέρνησης, οι ντιρεκτίβες της ΕΕ και η ασυδοσία των βιομηχάνων, που αποσκοπούν στην ιδιωτικοποίηση και το ξεπούλημα της επιχείρησης, είναι που συντελούν σε ατυχήματα, όπως αυτό που συνέβη χτες. Η πολιτική αυτή οδηγεί στην εντατικοποίηση, στην ένταση της εκμετάλλευσης, στη μείωση προσωπικού, στην αλλαγή εργασιακών σχέσεων.

    Μπροστά σ' αυτό το "μαύρο μέτωπο" οι εργαζόμενοι πρέπει να αντιτάξουν την ενωμένη τους αντιπαράθεση και αντίσταση, πρώτα από όλα, για να επιβιώσει η επιχείρηση κάτω από δημόσιο έλεγχο, να γίνουν επενδύσεις, να εκσυγχρονιστεί παραγωγικά για να αυξηθεί το προσωπικό και να λειτουργήσει, αποτελώντας μια σημαντική μονάδα για τη βιομηχανική παραγωγή της χώρας.

    Τέτοια προοπτική υπάρχει μόνο με τον αγώνα των εργαζομένων και την ταξική πάλη κόντρα σ' αυτές τις επιλογές και στις πλειοψηφίες του συνδικαλιστικού κινήματος που είναι συνυπεύθυνες γι' αυτήν την κατάσταση".


    Κορυφή σελίδας
    Ευρωεκλογές Ιούνη 2024
    Μνημεία & Μουσεία Αγώνων του Λαού
    Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ