Αρχισαν οι περισπούδαστες όσο και υποκριτικές αναλύσεις για την κρίση του συνδικαλιστικού κινήματος, ενόψει του συνεδρίου της ΓΣΕΕ το Μάρτη. Το προχτεσινό "Εθνος", στο κύριο άρθρο του, κόπτεται για την κρίση του συνδικαλισμού, που επικεντρώνεται στη χαμηλή συμμετοχή των εργαζομένων στα συνδικάτα και σπεύδει να την αποδώσει στον "έντονο κομματισμό που χαρακτηρίζει τη συνδικαλιστική δραστηριότητα". Ομως για ποιον "έντονο κομματισμό" γίνεται λόγος, όταν οι παρατάξεις του ΠΑΣΟΚ, της ΝΔ και του ΣΥΝ συμπλέουν με τις βασικές επιλογές της κυβέρνησης και αποδυναμώνουν, με τη συναίνεση που προσφέρουν απλόχερα, τις προσπάθειες των εργαζομένων για οργανωμένες διεκδικήσεις και αγώνες; Ομως δεν είναι μόνο αυτό. Την τρομοκρατία στους χώρους δουλιάς και την καθημερινή απειλή της απόλυσης δεν τις βλέπουν; Δεν μπόρεσαν καν να δουν ότι στην επιχείρηση "Diana", στην Ξάνθη, όπου έγινε και το πρόσφατο τραγικό δυστύχημα, δεν υπάρχει σωματείο και επικρατεί καθεστώς τρόμου;

Οι εργαζόμενοι όμως συνειδητοποιούν την ανάγκη της οργανωμένης και ενωμένης δράσης και, παρά τα χιλιάδες εμπόδια που ορθώνουν μπροστά τους, βρίσκουν όλο και περισσότεροι το δρόμο του αγώνα.