"Οι όποιες βραχυπρόθεσμες επιπτώσεις των μέτρων προσαρμογής στις ευάλωτες κοινωνικές ομάδες, θα αντιμετωπιστούν στα πλαίσια των προγραμμάτων κοινωνικής προστασίας"! Αυτά τα άκρως αποκαλυπτικά, για τις συνέπειες του πακέτου οδυνηρών μέτρων για τα λαϊκά στρώματα, ανέφερε επί λέξει χτες ο υπουργός Εθνικής Οικονομίας και Οικονομικών Γ. Παπαντωνίου από το βήμα του ετήσιου συνεδρίου της Ενωσης Ελληνικών Τραπεζών. Για πρώτη φορά η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ διά στόματος Γ. Παπαντωνίου δηλώνει επίσημα ότι η εφαρμογή των πρόσφατων μέτρων θα έχει συνέπειες στις "ευάλωτες κοινωνικές ομάδες". Με μέτρα κοινωνικής προστασίας, λοιπόν, λέει ότι θα αντιμετωπίσει η κυβέρνηση τις επιπτώσεις που ήδη με τη μορφή χιονοστιβάδας θίγουν το σύνολο των εργαζομένων, των ανέργων, των συνταξιούχων, των φτωχών και μεσαίων αγροτών καθώς και των νέων που πλήττονται από τη νέα αντιλαϊκή επίθεση της κυβέρνησης. Παράλληλα, βέβαια, λόγος γίνεται για επιπτώσεις που όπως αποδεικνύουν και ανάλογα πειράματα στην Ευρωπαϊκή Ενωση, κάθε άλλο παρά βραχυπρόθεσμες είναι.

Το δεύτερο συμπέρασμα που προκύπτει από την τοποθέτηση Παπαντωνίου, είναι ότι η κυβέρνηση σκέπτεται να αντιμετωπίσει το νέο κύμα νεόπτωχων και ανέργων που θα δημιουργηθούν στην πορεία εφαρμογής του νέου σκληρού προγράμματος που επέβαλε η Ευρωπαϊκή Ενωση στη χώρα μας, στα πλαίσια της γνωστής "εκσυγχρονιστικής" λογικής της "κοινωνικής αλληλεγγύης", προγράμματα ουσιαστικά διαιώνισης της φτώχειας και συνεχούς περιθωριοποίησης όλο και περισσοτέρων κοινωνικών κατηγοριών. Τα περιβόητα, άλλωστε ΕΚΑΣ, τα άθλια αυτά φιλοδωρήματα προς τους συνταξιούχους που πένονται, είναι χαρακτηριστική ένδειξη της κυβερνητικής αντίληψης περί "κοινωνικής προστασίας".

Και ενώ το μέλλον εκατομμυρίων εργαζομένων διαγράφεται οδυνηρό, λόγω της κυβερνητικής πολιτικής, ο υπουργός Εθνικής Οικονομίας, εκθιάζοντας την οικονομική πολιτική, ισχυρίστηκε προκλητικά ότι υπάρχει σταθερή αύξηση της απασχόλησης καθώς και ότι "την τελευταία τετραετία έχουν δημιουργηθεί 170 χιλιάδες νέες θέσεις εργασίας".

Με κινδυνολογικά επιχειρήματα, κατέστησε για μία ακόμη φορά σαφές ότι το κόστος των επιπτώσεων της υποτίμησης της δραχμής θα πρέπει να το σηκώσουν οι εργαζόμενοι. Συγκεκριμένα ανέφερε ότι "η κυβέρνηση καλεί τους κοινωνικούς εταίρους στον ιδιωτικό τομέα να υιοθετήσουν το όριο του 2,5% για τις ονομαστικές αυξήσεις μισθών - όσο δηλαδή έδωσαν φέτος στον δημόσιο τομέα - σαν οδηγό για τις συλλογικές διαπραγματεύσεις". Εμπαίζοντας τους εργαζόμενους και υπερασπιζόμενος ουσιαστικά τα καπιταλιστικά κέρδη, ανέφερε ότι "αυτή η έκκληση δεν αποτελεί τυπική αναφορά, αλλά απευθύνεται από τους εκπροσώπους της δημοκρατικά εκλεγμένης πλειοψηφίας του ελληνικού λαού". Επιχείρησε μάλιστα να δημιουργήσει ενοχές σε όσους πλήττονται από τα οικονομικά μέτρα ιχυριζόμενος ότι "αμυντικές πολιτικές που θα μεταφέρουν το κόστος της στασιμότητας στο κοινωνικό σύνολο, θα χρεωθούν ταυτόχρονα με την προσπάθεια αναίρεσης της ευρωπαϊκής μας πολιτικής". Ζήτησε δηλαδή από τους εργαζόμενους να σκύψουν το κεφάλι και να μην αντιδράσουν στην επερχόμενη νεοφιλελεύθερη λαίλαπα, επειδή σε μια τέτοια περίπτωση θα Θεωρηθούν υπεύθυνοι της μη συμμετοχής της Ελλάδας στην ΟΝΕ.

Απολογούμενος τέλος, στη σκληρή κριτική του ΣΕΒ, ο οποίος ούτε λίγο ούτε πολύ χαρακτήρισε την καταιγίδα των κυβερνητικών μέτρων ως εμφανώς ανεπαρκή,απάντησε ότι ναι μεν "τα περισσότερα από τα μέτρα αυτά τα είχαμε σχεδιάσει και παρουσιάσει κατά τη συζήτηση του προϋπολογισμού, αλλά η έμφαση επικεντρώνεται σήμερα στην ταχύτητα υλοποίησής τους και στην αποτελεσματικότητα εφαρμογής τους". Ανέφερε δηλαδή ότι το σοκ των εφαρμοζόμενων μέτρων θα είναι ταχύρρυθμο...

Προκλητικός εμφανίστηκε στην ομιλία του και ο διοικητής της Εθνικής Τράπεζας Θ. Καρατζάς - με την ιδιότητα του προέδρου της Ενωσης Ελληνικών Τραπεζών - ο οποίος,προσπαθώντας να απαντήσει στην κριτική ότι οι τράπεζες παράγουν υψηλά κέρδη σε περίοδο λιτότητας, κατέφυγε στην παραποίηση στοιχείων. Κατά τον Θ. Καρατζά "οι ελληνικές τράπεζες ευτυχώς αύξησαν τα τελευταία χρόνια την κερδοφορία τους, αλλά ατυχώς απέχουν από το να εμφανίζουν υπερκέρδη!", ενώ στη συνέχεια τόνισε ότι "ο ισχυρισμός ύπαρξης κερδοφορίας στον ελληνικό τραπεζικό τομέα δεν ευσταθεί! ". Στην προσπάθειά του μάλιστα να δικαιολογήσει τις άκρως κερδοσκοπικές επιδόσεις των εμπορικών τραπεζών, ισχυρίστηκε ότι οι τράπεζες αντλούν καταθέσεις από τη διατραπεζική αγορά με υψηλά επιτόκια, όταν είναι γνωστό ότι τα υψηλά επιτόκια της διατραπεζικής αγοράς τροφοδότησαν τους τελευταίους μήνες την τραπεζική κερδοσκοπία. Αναφερόμενος τέλος, στα επιτόκια, τόνισε ότι κατά τους τελευταίους μήνες θα συνεχιστεί - έστω και βαθμιαία - η πτώση των επιτοκίων.