Για τους περισσότερους ανθρώπους ο χρόνος έχει σχέση με την απόλυτη ζωή τους και με διάφορες αναμονές, φυσικές ή ψυχικές.

Από τις παλιές μου συζητήσεις, με την Ελλη Αλεξίου, θυμάμαι που μου έλεγε ν' αποφεύγω την πλάνη της έκφρασης: ένα λεπτό που μου φάνηκε ένας αιώνας ή άλλες παρόμοιες.

Ενα λεπτό, είναι ένα λεπτό. Μου θύμιζε τη συγγραφέα Γερτρούδη Στάιν που έλεγε, ένα τριαντάφυλλο είναι ένα τριαντάφυλλο, ένα τριαντάφυλλο.

Αλλά όλοι μας δανειζόμαστε, έστω και προσωρινά, ποιητικές άδειες ή συμβολισμούς για να εκφράσουμε μια ιδιαίτερη κατάσταση.

***

Εικόνες που δείχνουν μόνο την εκμετάλλευση της ανθρώπινης παραγωγικής δύναμης, την ταχύτητα με την οποία θ' απομακρύνουν οι εργοδότες τους εργάτες, που θα περισσεύουν, εξαιτίας της ταχύτητας των άλλων εργατών με τα πατίνια. Και βεβαιότατα τον αποκλεισμό πρόσληψης νέων εργατών.

Οι ανάγκες της παραγωγής θα καλύπτονται από τα ρολά που θα φοράνε οι εργάτες για να τρέχουν μέσα στο εργοστάσιο.

Δεν είχαν περάσει δυο μέρες και η μικρή οθόνη μάς ενημέρωσε ότι στον κόσμο μας υπάρχουν διακόσια πενήντα εκατομμύρια παιδιά κάτω από άγρια εργασιακή εκμετάλλευση. Από αυτά, τα εβδομήντα εκατομμύρια ανήλικων εργατών, σε πλήρη εκμετάλλευση, βρίσκονται στην Ινδία.

***

Αυτή η υπόθεση βρίσκει τη λύση της μόνο μέσα στη συνειδητοποίηση της εργατικής τάξης και μόνο από αυτή μπορεί να απελευθερωθεί.

Ας μην παρασυρόμαστε από τη μορφή που παίρνει η εκάστοτε εργατική τάξη. Με αυτό τον όρο εννοούμε κάθε εργαζόμενο όποια κι αν είναι τα χαρακτηριστικά της εργασίας που επιτελεί.

Ασφαλώς, το τέλος του εικοστού αιώνα δεν μπορεί να είναι σαν το δέκατο ένατο. Και αλίμονο αν και οι εργασιακές σχέσεις είχαν μείνει οι ίδιες.

Οι επαναστάσεις δε γίνονται επί ματαίω.

Ιωάννα ΚΑΡΑΤΖΑΦΕΡΗ