Και βέβαια, τέτοιου είδους "σπορά" δε συνέβη μόνο στην Ιταλία. Δε συνέβη μόνο στη Γερμανία, όπου η εξουσία παραδόθηκε, μετά την ιστορική συνεδρίαση των μεγαλοτραπεζιτών και των μεγαλοβιομηχάνων, στον Χίτλερ. Συνέβη και στην Ελλάδα. Και σήμερα, 31 χρόνια μετά την εγκαθίδρυση της εφτάχρονης δικτατορίας στον τόπο μας, το ίδιο απλά μπορούμε να αποκριθούμε: Οσο υπάρχουν αφεντάδες και αν εμείς δεν πάρουμε τα μέτρα μας, τίποτα δεν εγγυάται ότι η "σπορά" τους, αύριο, δε θα ξαναπάρει τη σκυτάλη από τη σημερινή τους δικτατορία με τον κοινοβουλευτικό μανδύα, δε θα ξαναπάρει τη μορφή της απροκάλυπτης χούντας.

***

Αυτό που θέλουμε να τονίσουμε είναι ότι η βάση, πάνω στην οποία πατάει ο "γύψος", είναι εδώ. Ο "γύψος" είναι μια από τις μορφές που επιλέγει ο καπιταλισμός για να ντύσει το πολιτικό του σύστημα και να προωθήσει τα συμφέροντά του. Σήμερα, η δικτατορία της άρχουσας τάξης δεν έχει ανάγκη αυτή τη μορφή. Κάνει τη δουλιά της μέσα από το πολιτικό σύστημα της αστικής δημοκρατίας. Δηλαδή, μέσα από την κοινοβουλευτικά ραφιναρισμένη δικτατορία των μονοπωλίων. Αλλά αυτό δεν αναιρεί καθόλου, ούτε πως το υπάρχον πολιτικό σύστημα υπηρετεί ακριβώς αυτή τη δικτατορία των καπιταλιστικών συμφερόντων, ούτε σημαίνει πως η άρχουσα τάξη υπέγραψε κανένα... συμβόλαιο, για αιώνια πίστη στα κοινοβουλευτικά προκαλύμματά της.

***

• Εχουν περάσει περισσότερες από τρεις δεκαετίες, από τότε που τα μέλη του Εθνικού Συμβουλίου Ασφαλείας των ΗΠΑ και στενοί συνεργάτες του Νίξον έλεγαν ότι "η Ελλάδα είναι το καλύτερο οικόπεδό μας στην Ευρώπη". Ηταν τότε που ο Παπαδόπουλος δεχόταν την επίσημη επίσκεψη του αντιπροέδρου των ΗΠΑ και άρα την επίσημη στήριξη της Ουάσιγκτον στο πουλί που έκραζε "ΕλλάςΕλλήνων Χριστιανών". Αμερικανο-ΝΑΤΟική στήριξη, για την οποία οι στρατοκράτες "ευχαριστούσαν" εν χορώ..

Τώρα, η "δημοκρατία" μας δεν "παρασημοφορείται" με τέτοιες "συμμαχικές" δηλώσεις και πράξεις. Τώρα πια, επί... κοινοβουλευτικής ομαλότητας, ο κύριος Μπερνς μπορεί να λέει και να κάνει "ό,τι θέλει", σύμφωνα με τον υπουργό Εξωτερικών, ο κύριος Κοέν να καθορίζει αν και πώς θα προστατέψει την άμυνά της η χώρα μας, ενώ ο κύριος Σημίτης να "ευχαριστεί" τις ΗΠΑ από βήματος της - ανοιχτής πλέον - Βουλής...

• Τότε, πριν από τρεις δεκαετίες, ο διαβόητος Τομ Πάπας αλώνιζε τη χώρα. Η χούντα χάριζε ολόκληρες εκτάσεις στους Λάτσηδες για να κάνουν τις "επενδύσεις" τους. Θέσπιζε αποικιοκρατικούς νόμους και αφορολόγητους παραδείσους για το εφοπλιστικό κεφάλαιο.

Σήμερα, οι περιπτώσεις τύπου Κοπελούζου και το ξεπούλημα της δημόσιας περιουσίας περνούν μέσα από την αστική δημοκρατική χοάνη των συνεδριάσεων του Υπουργικού Συμβουλίου, ενώ τα βεβαιωμένα χρέη των Λάτσηδων δεν εισπράττονται, διότι, σύμφωνα με δηλώσεις του αρμοδίου υφυπουργού, αυτό θα δημιουργούσε προβλήματα στις επιχειρήσεις τους... Σήμερα οι κερδοσκόποι και εκμεταλλευτές δεν έχουν το στιλ του Πάπας, αλλά το τουπέ των... χρηματιστών τύπου Σόρος και λέγονται "θεσμικοί επενδυτές". Αλλά, όπως και τότε, δε δίνουν λόγο σε κανέναν, όπως γνωρίζουν καλά οι άνεργοι της GOOD YEAR. Οσο για τους εφοπλιστές, μπορούν, με απόφαση του Κοινοβουλίου, πλέον, να μην ασφαλίζουν τους αλλοδαπούς εργάτες στα καράβια τους...

• Τότε, για εφτά ολόκληρα χρόνια, η Ελλάδα ήταν συνυφασμένη με τη φιγούρα του χαφιέ, του ασφαλίτη, του ΕΣΑτζή. Κάθε συνάθροισις πέραν των τριών συνιστούσε επέμβαση των ιερατείων του "αποφασίζομεν και διατάσσομεν". Κάθε συνδικαλιστική διεκδίκηση του στοιχειωδέστερου δικαιώματος ήταν επαρκής λόγος για "παραθερισμό" στα Γιούρα.

Η "δημοκρατία" μας, αν και καμία φορά νοσταλγεί το παρελθόν της, όπως μας θύμισε ο ασκών "διατεταγμένη υπηρεσία" χαφιές, που πιάστηκε στα γραφεία της ΕΣΑΚ, σήμερα έχει "εκσυγχρονιστεί"! Η Σένγκεν και η Ευροπόλ μπορούν να φακελώνουν ηλεκτρονικά, να συλλαμβάνουν και να διώκουν. Τους αρκεί το "αδίκημα" της σκέψης, και μόνο αυτό (!), για να προβούν στα δέοντα. Σήμερα, την εποχή της "δημοκρατικής" κατάργησης του 8ωρου και της "δημοκρατίας", που μεγαλουργεί διά του ξεκληρίσματος του 50% των αγροτών, όποιος αντιδρά δεν πάει φυσικά στην... Μπουμπουλίνας. Η αστική δημοκρατία έχει θεσπίσει "αγροτοδικεία", έχει φροντίσει να σπιλώνει τις "προνομιούχες συντεχνίες" και, όταν καθίσταται αναγκαίο, επαναφέρει σε ισχύ και κανένα χουντικό διάταγμα, όπως διαπιστώθηκε στις περιπτώσεις των αγροτικών κινητοποιήσεων ή της διάλυσης της "Ολυμπιακής".

***

Σήμερα, η βαρβαρότητα της ολιγαρχίας δεν επιβιβάζεται στο μαύρο όχημα των "αλητών με τις χρυσές επωμίδες", όπως αποκαλούσαν τους συνταγματαρχαίους οι αντιστασιακοί. Σήμερα, ο μεσαιωνικός και ανθρωποφάγος "μονόδρομος" των πολυεθνικών έχει έμβλημα το νεοφιλελευθερισμό. Εχει ως άλλοθι την κατασκευή κάλπικων κοινοβουλευτικών κηρυγμάτων, αλλά προδίδεται από τη "μαυρίλα" των ίδιων "οραμάτων". Γιατί τα "οράματα" της πλουτοκρατίας είναι ίδια, είτε τα προωθεί με ανοιχτή είτε με κλειστή τη Βουλή. Αυτό δε σημαίνει ότι το ερώτημα "πώς ασκείται η εξουσία;" είναι αμελητέο. Δεν μπορεί, όμως, να επιχειρείται, πίσω από την πρόταξη αυτού του ερωτήματος, να κρυφτεί το άλλο πρωταρχικό ερώτημα: "Προς όφελος ποιου ασκείται η εξουσία;".

Η πραγματική, επομένως, διδαχή από την 21η Απρίλη του '67, η πραγματική αντίσταση στο φασισμό βρίσκεται εκεί που δυναμώνει η πάλη ενάντια στα θεμέλια του συστήματος που παράγει το φασισμό. Και αν τότε ο αγώνας ενάντια στην καπιταλιστική βαρβαρότητα πέρναγε μέσα από την αντίσταση στη χούντα και στα αφεντικά της, σήμερα μόνο με την πάλη ενάντια στα ίδια αφεντικά και στο νεοφιλελευθερισμό της αστικής κοινοβουλευτικής δικτατορίας των πολυεθνικών θα τρίξουν τα θεμέλια του συστήματος των απάνθρωπων "οραμάτων".

Νίκος ΜΠΟΓΙΟΠΟΥΛΟΣ

Σήμερα, ο μεσαιωνικός και ανθρωποφάγος "μονόδρομος" των πολυεθνικών έχει έμβλημα το νεοφιλελευθερισμό. Εχει ως άλλοθι την κατασκευή κάλπικων κοινοβουλευτικών κηρυγμάτων, αλλά προδίδεται από τη "μαυρίλα" των ίδιων "οραμάτων". Γιατί τα "οράματα" της πλουτοκρατίας είναι ίδια, είτε τα προωθεί με ανοιχτή είτε με κλειστή τη Βουλή