Οι Αμερικανοί προχωράνε και η ελληνική κυβέρνηση τούς ανοίγει δρόμο με υποκλίσεις και ευχαριστίες. Προχωράνε με επιταχυνόμενους ρυθμούς στη διευθέτηση των "εκκρεμοτήτων" στην περιοχή του Αιγαίου και της Ανατ. Μεσογείου. Το γνωρίζουν πολύ καλά πως η πιο αποτελεσματική διπλωματία έναντι της Ελλάδας, λόγω, βέβαια, της υποτελούς στάσης των ελληνικών κυβερνήσεων, είναι αυτή της άσκησης πιέσεων. Οσο πιο ασφυκτικές είναι οι πιέσεις, τόσο και πιο αποτελεσματικές είναι. Η κυβέρνηση Σημίτη, όμως, πέτυχε και κάτι άλλο, δείχνει να τις επιζητά τις πιέσεις αυτές. Τις θέλει, γιατί με αυτόν τον τρόπο πιστεύει ότι της δίνεται η ευκαιρία, ικανοποιώντας τις απαιτήσεις των Αμερικανών, να μπει στο παιχνίδι της "νέας τάξης" στην περιοχή. Τώρα, αν ο ρόλος είναι κομπάρσου, και αυτός αμφίβολος, αυτό είναι μια άλλη ιστορία.

Ουσιαστικά, η κυβέρνηση προσφέρει το έδαφος στους Αμερικανούς, για να μπορούν να ασκούν την πολιτική τους και, στο τέλος, τους ευχαριστεί για τις ...υπηρεσίες τους. Γιατί δεν εξηγείται διαφορετικά, όταν τους καλεί να παίξουν το ρόλο τους στη διευθέτηση των ελληνοτουρκικών προβλημάτων και στο Κυπριακό, καθώς είναι γνωστό το πώς τοποθετούνται απέναντι στις τουρκικές διεκδικήσεις, τις οποίες σε μεγάλο βαθμό υποδαυλίζουν. Την πρόσκληση αυτή απηύθυνε και ο υπουργός Αμυνας στον Αμερικανό ομόλογό του, που προχτές, 21η Απρίλη, βρέθηκε στην Αθήνα. Οι απαντήσεις που πήρε προφανώς τον ικανοποίησαν, γι' αυτό και ο Ελληνας υπουργός Αμυνας χαρακτήρισε ως χρήσιμη τη συνάντηση.

Ωστόσο, ο Αμερικανός υπουργός δεν άφησε περιθώρια για παρερμηνείες. Είπε τα πράγματα με το όνομά τους. Κάλεσε την Ελλάδα σε άμεσο διάλογο με την Τουρκία, στη βάση των λεγόμενων Μέτρων Οικοδόμησης Εμπιστοσύνης και υπό την εποπτεία του γγ του ΝΑΤΟ. Τα ΜΟΕ, όπως είναι γνωστό, εδραιώνουν τα σχέδια διχοτόμησης και αμερικανοποίησης του Αιγαίου. Τα "γραμμάτια", που υπέγραψε η κυβέρνηση Σημίτη με τη Συμφωνία της Μαδρίτης, άρχισαν να εξοφλούνται. Με τις ίδιες ταχύτητες, κινείται και το Κυπριακό. Το αμερικανικό σχέδιο διχοτόμησης - ΝΑΤΟποίησης της Κύπρου βρίσκεται πλέον στην ημερήσια διάταξη.

Και ενώ συμβαίνουν όλα αυτά, οι αρμόδιοι κυβερνητικοί παράγοντας κάνουν σαν να μην συμβαίνει τίποτα. Η πρόσκληση του ΚΚΕ προς την κυβέρνηση, να ενημερώσει το λαό για τις δεσμεύσεις που ανέλαβε απέναντι στους Αμερικανούς, αποκτά ιδιαίτερη σημασία. Αυτό που κρίνεται δεν είναι απλά η επιτυχία ή η αποτυχία μιας πολιτικής, αλλά το μέλλον και η ίδια η υπόσταση της χώρας, που υποθηκεύονται με τις δεσμεύσεις που αναλαμβάνονται. Ωστόσο, η πλήρης υποταγή της Ελλάδας στους σχεδιασμούς της νέας ιμπεριαλιστικής τάξης πραγμάτων δεν είναι νομοτέλεια. Το όραμα του ελληνικού λαού δεν είναι οι "κοινοί στόχοι" και η "κοινή στρατηγική" ΗΠΑ και Ελλάδας, για τα οποία μίλησε στον Ου. Κοέν ο Α. Τσοχατζόπουλος. Δεν είναι όραμά του ένας ρόλος χωροφύλακα των Βαλκανίων για τον έλεγχο των άλλων λαών, ρόλος για τον οποίο μίλησε ο Αμερικανός υπουργός. Τα σχέδιά τους μπορούν να χαλάσουν, είναι στο χέρι του ελληνικό λαού. Το γνωρίζουν και γι' αυτό αποκρύπτουν την αλήθεια και θολώνουν τα νερά.