Του Βαγγέλη ΤΙΡΤΙΡΑΚΗ
****
Με το ξεπούλημα των δημόσιων επιχειρήσεων, η κυβέρνηση κάνει δώρο στους καπιταλιστές επιχειρήσεις που φτιάχτηκαν με τα χρήματα του ελληνικού λαού. Σήμερα οι καπιταλιστές δεν αρκούνται στο να εκμεταλλεύονται με διάφορους τρόπους τις δημόσιες επιχειρήσεις, θέλουν να γίνουν και οι ιδιοκτήτες τους. Επιδιώκουν να αυξήσουν τα κέρδη τους, αλλά και για να τις χρησιμοποιήσουν, ορισμένες από αυτές, σαν όχημα για την επέμβασή τους στις χώρες των Βαλκανίων και στην ευρύτερη περιοχή.
Οι στόχοι της επίθεσης της Ευρωπαϊκής Ενωσης και των κυβερνήσεων των χωρών - μελών της δεν είναι μόνον οικονομικοί. Είναι και πολιτικοί και ιδεολογικοί.
Σήμερα, τα μονοπώλια εκτιμούν ότι μετά την ανατροπή των σοσιαλιστικών χωρών μπορούν να δώσουν συντριπτικά χτυπήματα στην εργατική τάξη της Ευρώπης, τέτοια, που να την κάνουν ανίσχυρη και την επίθεση που δέχεται να μην μπορεί να αντιμετωπίσει, αλλά και να μην μπορέσει να δημιουργήσει τις προϋποθέσεις ανατροπής του καπιταλιστικού συστήματος.
Τα δισεκατομμύρια που δίνονται από τα ταμεία της Ευρωπαϊκής Ενωσης και ιδιαίτερα τα τελευταία χρόνια, για μελέτες, σεμινάρια, έκδοση διαφόρων εντύπων κλπ., έχουν στόχο το μυαλό και τη συνείδηση των εργαζομένων, είναι η ιδεολογική προετοιμασία για τη λήψη των μέτρων. Συνεργός για να περάσουν τα μέτρα είναι η πλειοψηφία της ηγεσίας της Συνομοσπονδίας Ευρωπαϊκών Συνδικάτων, οι οποίοι δουλεύουν συνειδητά για να περάσουν οι επιλογές του κεφαλαίου στην εργατική τάξη της Ευρώπης.
*****
Οσοι από τα συνδικαλιστικά στελέχη νιώθουν ότι εξαπατήθηκαν, πίστεψαν ότι χωρίς αγώνες μπορεί να λυθούν τα προβλήματα ή ότι αυτό θα γίνει μέσα από τον "κοινωνικό διάλογο", τώρα, την αλήθεια την έχουν μπροστά τους.
Τώρα, δεν μπορούν να έχουν "ψευδαισθήσεις". Ηρθε η ώρα να διαλέξουν με ποιον θα πάνε και ποιον θα αφήσουν. Οσοι αρνούνται να βοηθήσουν στην οργάνωση της πάλης των εργαζομένων, γίνονται συνυπεύθυνοι της κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ. Μιας κυβέρνησης, που έχει γίνει ο δήμιος της εργατικής τάξης.
Η ηγεσία της ΠΑΣΚΕ έχει διαλέξει το δρόμο της στήριξης της κυβερνητικής πολιτικής. Δεν το κάνουν από λάθος, το κάνουν συνειδητά. Συνεχίζουν το ρόλο κάποιων άλλων συνδικαλιστών, που, δήθεν, υποστήριζαν τα συμφέροντα των εργαζομένων και σήμερα είναι η αιχμή του δόρατος της κυβερνητικής επίθεσης ενάντια στην εργατική τάξη.
Τέτοιοι πάντοτε υπήρχαν στις ηγεσίες των συνδικαλιστικών οργανώσεων. Τη δουλιά τους την κάνουν με ανταλλάγματα, προσφέρουν τις υπηρεσίες τους στο σύστημα και αυτό τους αμείβει. Είναι ο "Δούρειος Ιππος" στις γραμμές του εργατικού κινήματος.
*****
Αν, όντως, υπάρχουν στελέχη στις άλλες συνδικαλιστικές παρατάξεις που πιστεύουν ότι τα μέτρα δεν πρέπει να περάσουν, ότι οι εργάτες μπορούν και πρέπει αγωνιστικά να δώσουν λύσεις στα προβλήματά τους, ας συμφωνήσουν μαζί μας σε ένα πρόγραμμα στόχων για πάλη. Να προχωρήσουμε σε τέτοιους αγώνες, που να ανταποκρίνονται στο μέγεθος της επίθεσης που δέχεται η εργατική τάξη.
Ημασταν συγκεκριμένοι στη στάση μας απέναντι στις ηγεσίες των άλλων παρατάξεων και στις τάσεις που οι άλλες παρατάξεις έχουν στις γραμμές τους. Τίποτε απ' ό,τι είπαμε δεν είναι υπερβολή, τίποτα δεν παίρνουμε πίσω. Εμείς φωτογραφίσαμε τα γεγονότα, όπως έχουν, σύμφωνα με τη στάση που κράτησε ο καθένας πάνω στα προβλήματα των εργαζομένων και της χώρας μας και στην κυβερνητική πολιτική.
Φωτογραφίσαμε τη στάση τους σε κρίσιμες αποφάσεις κορυφαίων συνδικαλιστικών οργανώσεων, τη στάση τους στον "κοινωνικό διάλογο", τη στάση τους στον απολογισμό της ΓΣΕΕ και στις αποφάσεις που πήραν στο 29ο Συνέδριο. Αν δεν είναι έτσι, ας μας διαψεύσουν με έργα.
Σήμερα περιθώρια αναμονής δεν υπάρχουν, τα αντεργατικά μέτρα τώρα υλοποιούνται και οι εργάτες τώρα πρέπει να απαντήσουν. Εχουμε σημαντικές διαφορές πολιτικές, ιδεολογικές, συνδικαλιστικές. Αυτές, όμως, εμείς δεν τις προτάσσουμε για να μην υπάρξει κοινή πάλη ενάντια στα μέτρα, ούτε και τις παραμερίζουμε.
****
Η κυβερνητική πολιτική γίνεται προσπάθεια να παρουσιαστεί σαν μονόδρομος. Πρόκειται για διαστρέβλωση της πραγματικότητας.
Ούτε μονόδρομος είναι, ούτε προς όφελος των εργαζομένων και της χώρας μας. Για την εργατική τάξη υπάρχει άλλος δρόμος, άλλη πολιτική. Είναι η πολιτική που προτείνει και παλεύει το ΚΚΕ. Είναι ο δρόμος της συσπείρωσης και του αγώνα, είναι ο δρόμος της οικοδόμησης του Αντιιμπεριαλιστικού, Αντιμονοπωλιακού, Δημοκρατικού Μετώπου. Είναι η κατάκτηση της εξουσίας από την εργατική τάξη και τους συμμάχους της. Ο στόχος για την κατάργηση της εκμετάλλευσης ανθρώπου από άνθρωπο είναι σήμερα πιο επίκαιρος από ποτέ.
Οσοι από τα συνδικαλιστικά στελέχη νιώθουν ότι εξαπατήθηκαν, πίστεψαν ότι χωρίς αγώνες μπορεί να λυθούν τα προβλήματα ή ότι αυτό θα γίνει μέσα από τον "κοινωνικό διάλογο", τώρα την αλήθεια την έχουν μπροστά τους. Τώρα δεν μπορούν να έχουν "ψευδαισθήσεις". Ηρθε η ώρα να διαλέξουν με ποιον θα πάνε και ποιον θα αφήσουν. Οσοι αρνούνται να βοηθήσουν στην οργάνωση της πάλης των εργαζομένων, γίνονται συνυπεύθυνοι της κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ. Μιας κυβέρνησης, που έχει γίνει ο δήμιος της εργατικής τάξης