Πέμπτη 30 Απρίλη 1998
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Σελίδα 2
ΡΕΠΟΡΤΑΖ
Η ΕΡΓΑΤΙΚΗ ΤΑΞΗ ΜΠΟΡΕΙ

Του Βαγγέλη ΤΙΡΤΙΡΑΚΗ

Η Πρωτομαγιά του 1998 βρίσκει την εργατική τάξη της χώρας μας να δέχεται την ολομέτωπη επίθεση κυβέρνησης και καπιταλιστών. Επίθεση, που στοχεύει στην αφαίρεση όσων με σκληρούς και, πολλές φορές, αιματηρούς αγώνες κατάκτησε η τάξη μας σ' αυτόν τον αιώνα. Αυτή η επίθεση από εμάς ήταν αναμενόμενη, γι' αυτό και προσπαθήσαμε να ενημερώσουμε την εργατική τάξη και να οργανώσουμε την αντεπίθεσή της. Απέναντί μας βρήκαμε την κυβέρνηση και τους μηχανισμούς της, τα άλλα κόμματα της αντιπολίτευσης, τις ηγεσίες των παρατάξεων ΠΑΣΚΕ, ΔΑΚΕ και ΣΥΝ. Ολους αυτούς, που συνειδητά, όχι μόνο αρνήθηκαν να οργανώσουν την πάλη των εργαζομένων, αλλά προσπάθησαν να παραπλανήσουν την εργατική τάξη για το τι της έχουν ετοιμάσει η Ευρωπαϊκή Ενωση, ο ΣΕΒ και η κυβέρνηση. Ηγεσίες, που έστρωσαν το δρόμο, με την αδράνειά τους και τη συμμετοχή τους στον "κοινωνικό διάλογο", για τη λήψη αυτών των μέτρων. Ισως ορισμένοι συνδικαλιστές να θεωρούσαν τις προειδοποιήσεις μας σαν υπερβολικές. Σήμερα όμως, κανένας δε δικαιολογείται να λέει ότι δεν ξέρει. Τα αντεργατικά μέτρα είναι πολύ συγκεκριμένα και οι στόχοι που χτυπάνε, πολύ καθαροί.

****

Το κείμενο που η κυβέρνηση έδωσε στη δημοσιότητα, με τον ψευδεπίγραφο τίτλο "Εθνικό Σχέδιο Δράσης για την Απασχόληση", εγκρίθηκε ομόφωνα από το Υπουργικό Συμβούλιο και αρχές Μάη θα κατατεθεί για ψήφιση στη Βουλή. Η κυβέρνηση υλοποιεί έτσι τις κατευθύνσεις της Ευρωπαϊκής Ενωσης και ικανοποιεί τα αιτήματα του ΣΕΒ. Επιδιώκει να αυξήσει την εκμετάλλευση της εργατικής τάξης, μέσα από την ανατροπή των εργασιακών σχέσεων, τη γενίκευση της μερικής απασχόλησης, την υλοποίηση των ΤΣΑ, την παραπέρα μείωση των κοινωνικών δαπανών και τη χειροτέρευση της κοινωνικής ασφάλισης.

Με το ξεπούλημα των δημόσιων επιχειρήσεων, η κυβέρνηση κάνει δώρο στους καπιταλιστές επιχειρήσεις που φτιάχτηκαν με τα χρήματα του ελληνικού λαού. Σήμερα οι καπιταλιστές δεν αρκούνται στο να εκμεταλλεύονται με διάφορους τρόπους τις δημόσιες επιχειρήσεις, θέλουν να γίνουν και οι ιδιοκτήτες τους. Επιδιώκουν να αυξήσουν τα κέρδη τους, αλλά και για να τις χρησιμοποιήσουν, ορισμένες από αυτές, σαν όχημα για την επέμβασή τους στις χώρες των Βαλκανίων και στην ευρύτερη περιοχή.

Οι στόχοι της επίθεσης της Ευρωπαϊκής Ενωσης και των κυβερνήσεων των χωρών - μελών της δεν είναι μόνον οικονομικοί. Είναι και πολιτικοί και ιδεολογικοί.

Σήμερα, τα μονοπώλια εκτιμούν ότι μετά την ανατροπή των σοσιαλιστικών χωρών μπορούν να δώσουν συντριπτικά χτυπήματα στην εργατική τάξη της Ευρώπης, τέτοια, που να την κάνουν ανίσχυρη και την επίθεση που δέχεται να μην μπορεί να αντιμετωπίσει, αλλά και να μην μπορέσει να δημιουργήσει τις προϋποθέσεις ανατροπής του καπιταλιστικού συστήματος.

Τα δισεκατομμύρια που δίνονται από τα ταμεία της Ευρωπαϊκής Ενωσης και ιδιαίτερα τα τελευταία χρόνια, για μελέτες, σεμινάρια, έκδοση διαφόρων εντύπων κλπ., έχουν στόχο το μυαλό και τη συνείδηση των εργαζομένων, είναι η ιδεολογική προετοιμασία για τη λήψη των μέτρων. Συνεργός για να περάσουν τα μέτρα είναι η πλειοψηφία της ηγεσίας της Συνομοσπονδίας Ευρωπαϊκών Συνδικάτων, οι οποίοι δουλεύουν συνειδητά για να περάσουν οι επιλογές του κεφαλαίου στην εργατική τάξη της Ευρώπης.

*****

Το προηγούμενο διάστημα, έγιναν μαζικοί αποφασιστικοί αγώνες. Αγώνες, που ταρακούνησαν τα λιμνάζοντα ύδατα της ταξικής συναίνεσης. Αγώνες, όμως, που βρίσκονται ακόμα πίσω από τις ανάγκες και αναντίστοιχοι της επίθεσης που δέχονται οι εργαζόμενοι. Την κύρια ευθύνη γι' αυτό την έχουν οι πλειοψηφίες της ΓΣΕΕ και της ΑΔΕΔΥ.

Οσοι από τα συνδικαλιστικά στελέχη νιώθουν ότι εξαπατήθηκαν, πίστεψαν ότι χωρίς αγώνες μπορεί να λυθούν τα προβλήματα ή ότι αυτό θα γίνει μέσα από τον "κοινωνικό διάλογο", τώρα, την αλήθεια την έχουν μπροστά τους.

Τώρα, δεν μπορούν να έχουν "ψευδαισθήσεις". Ηρθε η ώρα να διαλέξουν με ποιον θα πάνε και ποιον θα αφήσουν. Οσοι αρνούνται να βοηθήσουν στην οργάνωση της πάλης των εργαζομένων, γίνονται συνυπεύθυνοι της κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ. Μιας κυβέρνησης, που έχει γίνει ο δήμιος της εργατικής τάξης.

Η ηγεσία της ΠΑΣΚΕ έχει διαλέξει το δρόμο της στήριξης της κυβερνητικής πολιτικής. Δεν το κάνουν από λάθος, το κάνουν συνειδητά. Συνεχίζουν το ρόλο κάποιων άλλων συνδικαλιστών, που, δήθεν, υποστήριζαν τα συμφέροντα των εργαζομένων και σήμερα είναι η αιχμή του δόρατος της κυβερνητικής επίθεσης ενάντια στην εργατική τάξη.

Τέτοιοι πάντοτε υπήρχαν στις ηγεσίες των συνδικαλιστικών οργανώσεων. Τη δουλιά τους την κάνουν με ανταλλάγματα, προσφέρουν τις υπηρεσίες τους στο σύστημα και αυτό τους αμείβει. Είναι ο "Δούρειος Ιππος" στις γραμμές του εργατικού κινήματος.

*****

Την κυβερνητική επίθεση, αλλά και τους "Εφιάλτες" συνδικαλιστές, το εργατικό κίνημα, τα συνδικαλιστικά στελέχη πρέπει να τα αντιμετωπίσουν ενωμένοι και αποφασιστικά.

Αν, όντως, υπάρχουν στελέχη στις άλλες συνδικαλιστικές παρατάξεις που πιστεύουν ότι τα μέτρα δεν πρέπει να περάσουν, ότι οι εργάτες μπορούν και πρέπει αγωνιστικά να δώσουν λύσεις στα προβλήματά τους, ας συμφωνήσουν μαζί μας σε ένα πρόγραμμα στόχων για πάλη. Να προχωρήσουμε σε τέτοιους αγώνες, που να ανταποκρίνονται στο μέγεθος της επίθεσης που δέχεται η εργατική τάξη.

Ημασταν συγκεκριμένοι στη στάση μας απέναντι στις ηγεσίες των άλλων παρατάξεων και στις τάσεις που οι άλλες παρατάξεις έχουν στις γραμμές τους. Τίποτε απ' ό,τι είπαμε δεν είναι υπερβολή, τίποτα δεν παίρνουμε πίσω. Εμείς φωτογραφίσαμε τα γεγονότα, όπως έχουν, σύμφωνα με τη στάση που κράτησε ο καθένας πάνω στα προβλήματα των εργαζομένων και της χώρας μας και στην κυβερνητική πολιτική.

Φωτογραφίσαμε τη στάση τους σε κρίσιμες αποφάσεις κορυφαίων συνδικαλιστικών οργανώσεων, τη στάση τους στον "κοινωνικό διάλογο", τη στάση τους στον απολογισμό της ΓΣΕΕ και στις αποφάσεις που πήραν στο 29ο Συνέδριο. Αν δεν είναι έτσι, ας μας διαψεύσουν με έργα.

Σήμερα περιθώρια αναμονής δεν υπάρχουν, τα αντεργατικά μέτρα τώρα υλοποιούνται και οι εργάτες τώρα πρέπει να απαντήσουν. Εχουμε σημαντικές διαφορές πολιτικές, ιδεολογικές, συνδικαλιστικές. Αυτές, όμως, εμείς δεν τις προτάσσουμε για να μην υπάρξει κοινή πάλη ενάντια στα μέτρα, ούτε και τις παραμερίζουμε.

****

Εμείς γνωρίζουμε ότι τα μέτρα τα αντεργατικά θα χτυπήσουν το ίδιο, τους κομμουνιστές εργάτες και τους εργάτες που ψηφίζουν άλλα κόμματα. Γι' αυτό επιδιώκουμε την κοινή πάλη των εργατών, όπου κι αν ανήκουν πολιτικά. Αυτό είναι σήμερα υποχρέωση του καθένα, που δε θέλει οι εργάτες να γυρίσουν σε συνθήκες δουλιάς του περασμένου αιώνα, που δε θέλει τα παιδιά του να είναι αύριο "σύγχρονοι" σκλάβοι. Αν δε διαμορφωθούν οι ανάλογες πλειοψηφίες για να παρθούν στα όργανα αποφάσεις σε αγωνιστική κατεύθυνση, οι εργαζόμενοι και τα ταξικά συνδικάτα θα προχωρήσουν στη δημιουργία Συντονιστικών Επιτροπών Αγώνα και θα παλέψουν. Οσοι βαυκαλίζονται ότι η εργατική τάξη δε θα μπορέσει να οργανωθεί και να παλέψει, θα διαψευστούν. Οι εργαζόμενοι της χώρας μας έχουν πλούσια εμπειρία και από μορφές οργάνωσης και από σκληρές ταξικές συγκρούσεις.

Η κυβερνητική πολιτική γίνεται προσπάθεια να παρουσιαστεί σαν μονόδρομος. Πρόκειται για διαστρέβλωση της πραγματικότητας.

Ούτε μονόδρομος είναι, ούτε προς όφελος των εργαζομένων και της χώρας μας. Για την εργατική τάξη υπάρχει άλλος δρόμος, άλλη πολιτική. Είναι η πολιτική που προτείνει και παλεύει το ΚΚΕ. Είναι ο δρόμος της συσπείρωσης και του αγώνα, είναι ο δρόμος της οικοδόμησης του Αντιιμπεριαλιστικού, Αντιμονοπωλιακού, Δημοκρατικού Μετώπου. Είναι η κατάκτηση της εξουσίας από την εργατική τάξη και τους συμμάχους της. Ο στόχος για την κατάργηση της εκμετάλλευσης ανθρώπου από άνθρωπο είναι σήμερα πιο επίκαιρος από ποτέ.

Οσοι από τα συνδικαλιστικά στελέχη νιώθουν ότι εξαπατήθηκαν, πίστεψαν ότι χωρίς αγώνες μπορεί να λυθούν τα προβλήματα ή ότι αυτό θα γίνει μέσα από τον "κοινωνικό διάλογο", τώρα την αλήθεια την έχουν μπροστά τους. Τώρα δεν μπορούν να έχουν "ψευδαισθήσεις". Ηρθε η ώρα να διαλέξουν με ποιον θα πάνε και ποιον θα αφήσουν. Οσοι αρνούνται να βοηθήσουν στην οργάνωση της πάλης των εργαζομένων, γίνονται συνυπεύθυνοι της κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ. Μιας κυβέρνησης, που έχει γίνει ο δήμιος της εργατικής τάξης


Κορυφή σελίδας
Ευρωεκλογές Ιούνη 2024
Μνημεία & Μουσεία Αγώνων του Λαού
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ