Η βαρβαρότητα του καπιταλισμού σε όλο της το... μεγαλείο. Το ανθρωποφάγο αυτό θηρίο φωλιάζει στις τραυματισμένες ψυχές εκατομμυρίων παιδιών στον πλανήτη που λέγεται Γη. Είναι τα παιδιά που αναγκάζονται να γίνουν μεγάλοι πριν την ώρα τους. Οι "ανήλικοι" άνθρωποι, που υφίστανται την εκμετάλλευση πριν καν ανοίξουν τα μάτια τους για να γνωρίσουν τη ζωή, που "ενηλικιώνονται" πριν μεγαλώσουν. Τα παιδιά που με βίαιο τρόπο αναγκάζονται να πάψουν να είναι παιδιά και τους αφαιρείται αυτό το μοναδικό και αναντικατάστατο δικαίωμα που έχει κάθε ον, το οποίο έρχεται σε αυτόν τον κόσμο και ονομάζεται άνθρωπος. Να γνωρίζει, δηλαδή, τη ζωή, να αναπτυχθεί, μέσα από τη μοναδική εμπειρία της παιδικής ηλικίας.

Το απάνθρωπο καπιταλιστικό σύστημα, που δε διστάζει μπροστά σε τίποτα, δε θα μπορούσε να αφήσει τα παιδιά, τους μικρούς ανθρώπους, δηλαδή, μακριά από τα πλοκάμια του. Τα παιδιά από τη φύση τους είναι τα πιο ευάλωτα θύματα της εκμετάλλευσης, γιατί ούτε τη γνώση αλλά ούτε και τη δύναμη έχουν να αντισταθούν στον καταναγκασμό που υφίστανται, με αποτέλεσμα να περνάει στη συνείδησή τους αυτή η κατάσταση κάτι σαν δεδομένο και φυσιολογικό. Η εργασία είναι αυτή που εξανθρώπισε τον άνθρωπο, όμως, η παιδική εργασία, με ό,τι αυτή συνεπάγεται, στην εποχή μας τον φέρνει πίσω στη βαρβαρότητα. Είναι η επιστροφή στη βαρβαρότητα, στην οποία οδηγεί ο καπιταλιστικός οδοστρωτήρας.

Η παιδική εργασία είναι παγκόσμιο φαινόμενο και εκδηλώνεται ταυτόχρονα με ιδιαίτερα μαζικό τρόπο και στη χώρα μας. Η παιδική εργασία και η κάθε είδους εκμετάλλευση των παιδιών δεν είναι κάτι που έρχεται από μόνο του. Οδηγούν σ' αυτήν τα φαινόμενα εξαθλίωσης όλο και μεγαλύτερων τμημάτων του παγκόσμιου πληθυσμού και η ανάγκη για επιβίωση, η απουσία αποτελεσματικής προστασίας των παιδιών από την εκμετάλλευση και κατοχύρωσης των δικαιωμάτων τους. Δεν είναι τυχαίο ότι στις χώρες που γνώρισαν το σοσιαλισμό τα παιδιά είχαν ξεχωριστή θέση, σε αντίθεση με τον καπιταλισμό, όπου σε όποια παιδιά "περισσεύουν" δεν εξασφαλίζεται ούτε καν μια θέση στο περιθώριο, όπως συμβαίνει με τους μεγάλους, π.χ. τους άνεργους, αλλά εξοντώνονται με τον έναν ή τον άλλο τρόπο.

"Τα παιδιά είναι το μέλλον του κόσμου", όπως λέγεται. Η εκμετάλλευση των παιδιών, υπό τη μορφή της παιδικής εργασίας, της παιδικής πορνείας ή όποιας άλλης μορφής βάναυσης παραβίασης των δικαιωμάτων των παιδιών προδιαγράφει αυτό το μέλλον. Ενα μέλλον που υπόσχεται επιστροφή στη βαρβαρότητα. Σε αυτή τη ζοφερή πραγματικότητα η απάντηση δεν μπορεί να είναι η φιλανθρωπία ορισμένων, πολύ περισσότερο η φιλανθρωπία αυτών που συντηρούν και υμνούν το σύστημα της εκμετάλλευσης, του οποίου "παιδί" είναι η παιδική εκμετάλλευση. Ο αγώνας για μια καλύτερη θέση των εργαζομένων, για μια άλλη κοινωνία χωρίς εκμετάλλευση δημιουργεί ταυτόχρονα και τις προϋποθέσεις για την κατάργηση των φαινομένων εκμετάλλευσης των παιδιών. Τα παιδιά πράγματι είναι το μέλλον του κόσμου και γι' αυτό πρέπει η θέση τους να προδιαγράφει το μέλλον που εμείς θέλουμε και όχι τη βαρβαρότητα στην οποία μας οδηγεί η καπιταλιστική εκμετάλλευση των πάντων.