Ωστόσο, η βία είναι εδώ. Αν καταφέρουμε να δούμε αυτό που βρίσκεται μπροστά στα μάτια μας, τότε μπορούμε να δούμε και από πίσω, να μετρήσουμε πόσο φταίνε η οικονομική και η κοινωνική κρίση. Το πρόβλημα της έξαρσης της εγκληματικότητας υπάρχει, πράγματι. Αλλά δεν αφορά μόνο τους αλλοδαπούς. Η εγκληματικότητα δεν έχει εθνική η φυλετική καταγωγή. Κοινωνικά αίτια τη γεννούν.

Η ανατριχιαστική δήλωση της Ολμπράιτ, κατά την οποία "οι Αμερικάνοι είναι το πλέον απαραίτητο έθνος στο κόσμο", αποδείχνει πως οι ιμπεριαλιστές υποθάλπουν τις ρατσιστικές τάσεις στη σημερινή κοινωνία.

Η αντιρατσιστική κινητοποίηση του φιλειρηνικού κινήματος δεν έχει σχέση με τη ρητορική της καταγγελίας, η οποία συγκαλύπτει τα αληθινά προβλήματα της κοινωνίας. Αλλά, έχει σκοπό να αναδείξει την πραγματική διάσταση του θέματος. Να εξηγήσει πως ο ρατσισμός είναι φαινόμενο ταξικό και γέννημα του εκμεταλλευτικού κοινωνικού συστήματος, που, για να δικαιολογήσει την κυριαρχία και τα αποτελέσματα αυτής της εκμετάλλευσης, χρειάζεται μια βάση - ιδεολόγημα, τη θεωρία της βιολογικής ανισότητας των ανθρωπίνων φυλών, την ανωτερότητα ενός πολιτισμού, μιας θρησκείας. Να καταδείξει πως ο νεορατσισμός σήμερα μετατοπίζεται από τη φυλή προς την κουλτούρα και απ' την ανισότητα προς τη διαφορά.

Το φιλειρηνικό κίνημα θεωρεί το ρατσισμό ως αποτέλεσμα και όχι σαν αιτία.Η καρδιά του ρατσισμού είναι η ίδια η εκμετάλλευση που δημιουργεί την ανεργία και τη φτώχεια.Εδώ βρίσκεται το σημείο που η εγκληματικότητα και η οικονομία συναντώνται. Εδώ βρίσκεται η σχέση αιτίου και αιτιατού. Η εγκληματικότητα αυξάνεται ευθέως ανάλογα με τη φτώχεια.

Περιλαμβάνει, επίσης, την προσπάθεια συνειδητοποίησης της ευθύνης των δημοσιογράφων των ΜΜΕ, της ευθύνης όλων των διανοουμένων, από τους οποίους απαιτεί:

- Να καταδικάσουν το θέαμα της ρωμαϊκής αρένας, τον κίνδυνο να γίνει εμπόρευμα ο ρατσισμός και η ξενοφοβία, όπως άλλοτε είχε γίνει η κομμουνιστοφοβία από επαγγελματίες εθνικόφρονες.

- Να προειδοποιήσουν την κοινωνία πως η αλβανοφοβία και γενικά η ξενοφοβία εκκολάπτει το αυγό του φιδιού.

- Να συνεγείρουν τους νουνεχείς πολίτες να αποτρέψουν τα κρούσματα απερίγραπτης ρατσιστικής βίας και να αδιαφορήσουν στα εμπρηστικά κηρύγματα για "αυτοάμυνα" και "αυτοδικία".

Ο αντιρατσισμός των φιλειρηνιστών δίνει έμφαση στην πρόληψη μάλλον, παρά στην καταστολή.

• Προσανατολίζεται προς μια αντιρατσιστική παιδεία στα σχολεία και όχι προς τα δικαστήρια.
• Καταγγέλλει τις σύγχρονες ένοπλες συρράξεις (ογδόντα δύο μετρήθηκαν μόνο για το διάστημα '89 - '98), που ευθύνονται για την απερίγραπτα σκληρή μοίρα χιλιάδων προσφύγων από τη Ρουάντα ως το Αφγανιστάν και από τη Σομαλία ως την πρώην Γιουγκοσλαβία.
• Συμβάλλει με πολύμορφες δραστηριότητες, ώστε να αναδείχνει τα αντιρατσιστικά αισθήματα των πολιτών, να τα βοηθάει να εκφράζονται συγκεκριμένα.
• Επικεντρώνει το κύριο μέτωπο της πάλης ενάντια στο ρατσισμό στον περιορισμό των παραγόντων που δημιουργούν τη γέννησή του.

Καλούμε κάθε καλοπροαίρετο άνθρωπο:

- Να αντισταθεί στις επιλογές της κυβέρνησης και των άλλων οπαδών της "νέας τάξης πραγμάτων". Η υποταγή στο "νέο" ΝΑΤΟ και στα σχέδια των Αμερικάνων σε Αιγαίο, Κύπρο και Βαλκάνια δεν είναι μονόδρομος. Τίποτα το καλό δε θα βγει απ' αυτήν την τρομοκρατία. Το Κοσσυφοπέδιο είναι σχεδόν δίπλα μας και στη Βοσνία οι τάφοι είναι νωποί ακόμα.

- Να δώσει τη δική του απάντηση, συμμετέχοντας στη φετινή Μαραθώνια Πορεία Ειρήνης, στις 17 Μάη.

Ελάτε να ενώσουμε τη φωνή μας, με όλους όσοι αντιστέκονται μέσα από το φιλειρηνικό αντιιμπεριαλιστικό αγώνα, για να μείνουμε άνθρωποι. Χρειάζεται να κοπιάζεις γι' αυτό, να αντιστέκεσαι στα ανθρωποκυνηγητά, αντί να τα εξαπολύεις. Ανθρωπος θα πει να μην καθυστερείς. Να μην καθυστερούμε την αλληλεγγύη. Εμείς οι Ελληνες που ανεβάσαμε τον Ξένιο Δία στο ψηλότερο βάθρο, να μην ξεχνάμε το "ουδέν αναίτιο" του Ηράκλειτου, για να ανατρέψουμε τις αιτίες που χωρίζουν τους Ελληνες από τους Τσιγγάνους, τους Αλβανούς, τους Πακιστανούς, τους Φιλιππινέζους, τους Αφρικανούς.

Εμείς οι φιλειρηνιστές καλωσορίζουμε όλες τις εθνότητες που ζουν στη χώρα μας. Μαζί με τα έθιμά τους, τα τραγούδια τους, τη γλώσσα τους, τον πολιτισμό τους. Κατανοούμε το φόβο τους, ωστόσο, μέσα απ' την εκδήλωση στο Κερατσίνι, μέσα από αντίστοιχες άλλες σ' όλη την Ελλάδα, τους μεταφέρουμε την αισιοδοξία μας.

Η πραγματικότητα μπορεί και πρέπει ν' αλλάξει. Οι εντεινόμενοι κοινωνικοί αγώνες μπορούν να διαμορφώσουν μέτωπο μιας άλλης δυνητικής διεξαγωγής του πολιτικού παιχνιδιού. Αυτό το μέτωπο ασφαλώς θα εμπεριέχει και στοιχεία μιας νέας κοινωνίας, τα οποία σχηματίζονται μέσα στην παλιά. Γι' αυτήν τη νέα κοινωνία, χωρίς την εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο, είμαστε μαχητές στην πρώτη τη γραμμή.

Ευδοκία ΛΕΙΒΑΔΑ