Στο χτεσινό σημείωμα αναφέραμε ότι η καθιέρωση του ΕΥΡΩ από μόνη της, σαν νομισματική πράξη, δεν πρόκειται να έχει καμιά επίπτωση στην κατάσταση των εργαζομένων. Ούτε οι μισθοί θα αυξηθούν, ούτε οι τιμές θα μειωθούν. Γι' αυτούς θα συνεχίζεται η λιτότητα στα εισοδήματα και η ακρίβεια στις αγορές. Απλώς θα μεταφραστούν από δραχμές σε ΕΥΡΩ. Οι συνέπειες, σκληρές, για τους εργαζόμενους θα έρθουν από τις πολιτικές που θα εφαρμοστούν πριν, αλλά και μετά την καθιέρωση και την κυκλοφορία του ΕΥΡΩ. Εύλογη, λοιπόν, είναι η ερώτηση:

Ποιες συνέπειες για τους εργαζόμενους θα έχει η πορεία προς το ΕΥΡΩ και η συνέχεια;

Οπως είναι γνωστό, το διαβατήριο που πρέπει να έχει μια χώρα για την είσοδό της στο ΕΥΡΩ είναι η εκπλήρωση των κριτηρίων του Μάαστριχτ. Για την εκπλήρωση αυτών των κριτηρίων, η κυβέρνηση θα εκπονήσει μέχρι το τέλος Μάη ένα νέο πρόγραμμα "σύγκλισης". Στο σκέλος της εισοδηματικής πολιτικής θα περιλαμβάνει αυξήσεις κάτω του πληθωρισμού, προκαλώντας νέα μείωση της αγοραστικής δύναμης των εργαζομένων. Στο σκέλος της φορολογίας θα συνεχίσει την αφαίμαξη του λαϊκού εισοδήματος, διατηρώντας τους υπάρχοντες φόρους και προσθέτοντας νέους έμμεσους, αλλά και άμεσους.

Ομως οι συνέπειες θα διευρυνθούν με την εφαρμογή των λεγόμενων διαρθρωτικών μέτρων. Σ' αυτή την κατηγορία ανήκουν οι ιδιωτικοποιήσεις, οι αλλαγές στις εργασιακές σχέσεις, η κατεδάφιση του κοινωνικοασφαλιστικού συστήματος, η δραστική μείωση των δημοσίων δαπανών, κυρίως των δαπανών κοινωνικού χαρακτήρα.

Τα μέτρα αυτά θα επηρεάσουν δυσμενώς άμεσα ή έμμεσα το εισόδημα, θα οδηγήσουν σε αύξηση της ανεργίας, θα οδηγήσουν στην κατάργηση θεμελιακών εργασιακών και ασφαλιστικών δικαιωμάτων.

Ολα αυτά θεωρούνται από την Ευρωπαϊκή Ενωση, την κυβέρνηση, αλλά και τα κόμματα που υποστηρίζουν το ΕΥΡΩ το τίμημα που πρέπει να πληρώσουν οι Ελληνες εργαζόμενοι για να αποκτηθεί το διαβατήριο για το κοινό νόμισμα. Αρα είναι σωστό να πούμε ότι οι εργαζόμενοι όχι μόνο δε θα ωφεληθούν από το ΕΥΡΩ, αλλά αντιθέτως το πλήρωσαν, το πληρώνουν και θα το πληρώνουν ακριβά.

Ομως η κυβερνητική προπαγάνδα συνεχίζει λέγοντας ότι αυτά θα ισχύουν μέχρις ότου εισέλθει η χώρα στο ΕΥΡΩ. Μετά θα αλλάξουν όλα προς το καλύτερο, αφού ο ανταγωνισμός θα οδηγήσει σε μείωση των τιμών και σε ενίσχυση της αγοραστικής δύναμης.

Πρόκειται για συνειδητό ψέμα. Αν, τελικά, η χώρα εισέλθει στο ΕΥΡΩ, τότε οι εργαζόμενοι θα συνεχίσουν να πληρώνουν και μάλλον πιο ακριβά. Αν το πρόγραμμα "σύγκλισης" θεωρείται διαβατήριο για την είσοδο στο ΕΥΡΩ, το "πρόγραμμα σταθερότητας" θα είναι η άδεια παραμονής.Στο πρόγραμμα αυτό, όπως ορίστηκε στη Σύνοδο των Βρυξελλών, θα περιλαμβάνονται νέες υποχρεώσεις και δεσμεύσεις. Διατήρηση της εισοδηματικής λιτότητας, πλήρης και ασφυκτικός έλεγχος των οικονομικών πολιτικών από την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα και το Διευθυντήριο, απαγόρευση άσκησης κοινωνικής πολιτικής, "απορύθμιση" των εργασιακών σχέσεων.

Οσον αφορά στο επιχείρημα πως δήθεν οι τιμές θα μειωθούν εξαιτίας του ανταγωνισμού, μπορεί κανείς διαπιστώσει τι συμβαίνει σε περιπτώσεις όπου είχαμε πλήρη απελευθέρωση των αγορών και επομένως πλήρη ανταγωνισμό. Παραδείγματος χάριν αναφέρουμε τα καύσιμα, στα οποία μετά την απελευθέρωση και ύστερα από τις συμφωνίες μεταξύ των πολυεθνικών οι τιμές ανέβηκαν σε υψηλότατα επίπεδα.

Ομως δεν πρέπει να μετρούμε τις συνέπειες μόνο στα ατομικά εισοδήματα των εργαζομένων. Η καθιέρωση του ΕΥΡΩ και η συνέχιση της Οικονομικής και Νομισματικής Ενωσης είχε και θα συνεχίσει να έχει ως αποτέλεσμα την ακόμη πιο άδικη κατανομή του εθνικού εισοδήματος, μειώνοντας συνολικά το κομμάτι της εργασίας και αυξάνοντας το κομμάτι του κεφαλαίου και αυτό δεν αφορά μόνο τους μισθούς.