Η μαύρη λίστα της ιδιωτικοποίησης μέχρι το Σεπτέμβρη του 1999 - τουλάχιστον - 11 κυρίως κερδοφόρων Δημόσιων Επιχειρήσεων και Οργανισμών (ΔΕΚΟ) δόθηκε και επίσημα χτες στη δημοσιότητα. Πρόκειται για τις ΔΕΚΟ: ΚΑΕ, ΟΤΕ, ΔΕΘ, ΟΛΥΜΠΙΚ ΚΕΤΕΡΙΝΓΚ, ΔΙΩΡΥΓΑ ΚΟΡΙΝΘΟΥ, ΕΥΔΑΠ, ΧΡΗΜΑΤΙΣΤΗΡΙΟ ΑΘΗΝΑΣ, ΟΡΓΑΝΙΣΜΟΣ ΙΠΠΟΔΡΟΜΩΝ, ΟΡΓΑΝΙΣΜΟΣ ΥΔΡΕΥΣΗΣ - ΑΠΟΧΕΤΕΥΣΗΣ ΘΕΣ/ΝΙΚΗΣ, ΟΡΓΑΝΙΣΜΟΣ ΛΙΜΕΝΑ ΘΕΣ/ΝΙΚΗΣ, ΟΡΓΑΝΙΣΜΟΣ ΛΙΜΕΝΑ ΠΕΙΡΑΙΑ. Αν σε αυτές προσθέσουμε και τη ΔΕΠ καθώς και τις Λαχαναγορές Αθήνας - Θεσσαλονίκης, όπως επίσης την Ιονική Τράπεζα και την Τράπεζα Κρήτης, έχουμε την πλήρη εικόνα της έκτασης της λεηλασίας που πρόκειται να ακολουθήσει σε βάρος της δημόσιας περιουσίας. Δεκάδες χιλιάδες εργαζόμενοι στις υπό ιδιωτικοποίηση επιχειρήσεις, αλλά και τα εκατομμύρια των εργαζομένων - καταναλωτών καλούνται τώρα από την κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ να συνυπάρξουν με τη ζούγκλα των "αγορών", στις οποίες παραδίδονται ως βορά οι δημόσιες επιχειρήσεις.

Παράλληλα, η κυβέρνηση Σημίτη, η οποία όλα δείχνουν ότι ακολουθεί την πολιτική των ταυτόχρονων και πολλαπλών χτυπημάτων, ανακοίνωσε ότι ανοίγει και το μικρό πακέτο του ασφαλιστικού. Τον προάγγελο δηλαδή της ισοπέδωσης του κοινωνικο-ασφαλιστικού συστήματος, που θα υλοποιηθεί με την εφαρμογή του "μεγάλου πακέτου" περί το 2000.

Το χρονοδιάγραμμα της ιδιωτικοποίησης των ΔΕΚΟ εγκρίθηκε χτες και τυπικά στη μεγάλη σύσκεψη που έγινε στο υπουργείο Εθνικής Οικονομίας με τη συμμετοχή των υπουργών: Εθν. Οικονομίας Γ. Παπαντωνίου,Ναυτιλίας Στ. Σουμάκη,Μακεδονίας - Θράκης Φ. Πετσάλνικου,Μεταφορών - Επικοινωνιών Τ. Μαντέλη καθώς και των υφυπουργών: Εθνικής Οικονομίας Αλ. Μπαλτά,Οικονομικών Γ. Δρυ και Ν. Χριστοδουλάκη,Περιβάλλοντος - Χωροταξίας και Δημοσίων Εργων Χρ. Βερελή,όπως επίσης και... του υφυπουργού Εργασίας και Κοινωνικών Ασφαλίσεων Ν. Φαρμάκη.

Παντελώς σαθρά και στερούμενα σοβαρότητας ήταν τα επιχειρήματα τα οποία πρόβαλε στη συνέντευξη Τύπου, αμέσως μετά τη σύσκεψη, ο υπουργός Εθνικής Οικονομίας, προκειμένου να δικαιολογήσει την πολιτική των ιδιωτικοποιήσεων. Μία επιχειρηματολογία με έντονη δόση από "αγορές", η οποία, αγνοώντας όλη τη διεθνή εμπειρία από τις δραματικές συνέπειες των μαζικών ιδιωτικοποιήσεων (Μ. Βρετανία, Ανατ. Γερμανία, Ρωσία κλπ.), υποστηρίζει πως μόνο οι ιδιωτικοποιήσεις θα σώσουν τις θέσεις απασχόλησης, θα ενισχύσουν τις επενδύσεις και θα ενισχύσουν τον ανταγωνισμό... Ο Γ. Παπαντωνίου επανέλαβε επίσης το ψευδές δίλημμα, ιδιωτικοποιήσεις ή φόροι. Οπως είπε, από τις ιδιωτικοποιήσεις αυτές θα εισπράξουν 800 δισ. δραχμές, ενώ επικαλέστηκε... την κοσμογονία του Χρηματιστηρίου από το οποίο η κυβέρνηση θα αντλήσει... φθηνά κεφάλαια πουλώντας βέβαια τις ΔΕΚΟ. Ανέφερε μάλιστα ως παράδειγμα τον ΟΤΕ, ο οποίος, όπως είπε, άντλησε από το Χρηματιστήριο σε δύο χρόνια 400 δισ. δραχμές,... "ξεχνώντας" ότι τα κέρδη του ΟΤΕ μόνο το 1997 ανήλθαν σε 250 δισ. δραχμές.

Μετά τον πρόεδρο της Εμπορικής, προσπάθησε και αυτός να δικαιολογήσει τα όσα - τουλάχιστον περίεργα - συμβαίνουν με την τιμή της μετοχής της Ιονικής, ισχυριζόμενος ότι το δημόσιο δεν έχει μετοχές της Ιονικής και ότι η κυβέρνηση είναι τελείως αμέτοχη με τα όσα συμβαίνουν στο Χρηματιστήριο. Είναι βέβαια γνωστό ότι η κυβέρνηση μπορεί, είτε άμεσα είτε έμμεσα, να επηρεάσει την πορεία της τιμής των χρηματιστηριακών μετοχών.

Τέλος, επιτέθηκε και πάλι κατά των εργαζομένων της Ιονικής, επικαλούμενος το... ελληνικό παράδοξο, σύμφωνα με το οποίο μία κυβέρνηση αγωνίζεται να διατηρήσει τις θέσεις εργασίας και μία μικρή μειοψηφία συνδικαλιστών αγωνίζεται για απολύσεις 3.000 εργαζομένων!