ΝΑΟΥΣΑ (των απεσταλμένων μας Α. ΝΙΚΟΛΑΟΥ - Σ. ΖΗΣΙΜΟΥ).-

Απλήρωτοι παραμένουν πέντε μήνες τώρα οι εργαζόμενοι της ΒΕΤΛΑΝΣ ΝΑΟΥΣΑ,ενώ από την παραμονή της Πρωτομαγιάς περιφρουρούν τα εμπορεύματα και τα μηχανήματα. Πριν μία βδομάδα περίπου ο εργοδότης εξαφανίστηκε, αφήνοντας μία επιστολή με την οποία κάνει γνωστό ότι αδυνατεί να συνεχίσει τη λειτουργία της επιχείρησης και παραδίδει στους εργαζόμενους τα εμπορεύματα που υπάρχουν... Παρ' όλα αυτά οι εργαζόμενοι συνεχίζουν την παραγωγή των προϊόντων, δηλώνοντας ότι τα εργοστάσια μπορούν να λειτουργήσουν και χωρίς τους εργοδότες. Μόνο χωρίς τους εργάτες δεν μπορούν να κινηθούν.

Η ΒΕΤΛΑΝΣ από το 1987 έχει μπει σε εκκαθάριση εν λειτουργία. Το προσωπικό της μεταφέρθηκε στο εργοστάσιο της ΠΕΛΛΑ - ΟΛΥΜΠΟΣ, που είχε τον ίδιο ιδιοκτήτη. Το 1990 έκλεισε, ξανάνοιξε το '91 για να λειτουργήσει μόνο για ένα εξάμηνο και στη συνέχεια έμεινε κλειστό μέχρι το 1997. Πριν ένα χρόνο περίπου οι σύνδικοι της πτώχευσης συνήψαν σύμβαση με τον Θ. Τσίτση.Ο νέος εργοδότης ανέλαβε να φέρει σε λειτουργία το εργοστάσιο και σε αντάλλαγμα θα μπορούσε να συνεχίσει την παραγωγή των προϊόντων της εταιρίας.

Το εργοστάσιο πράγματι βγάζει κανονικά παραγωγή από πέρσι το Μάη, έχοντας όμως στο μεταξύ δημιουργήσει τεράστια χρέη. Οι εργαζόμενοι που τους οφείλει η εταιρία δεδουλευμένα πάνω από 200 εκατ. δρχ. άρχισαν να κινητοποιούνται κηρύσσοντας τελευταία στάσεις εργασίας. Αρχές αυτού του μήνα, το κλαδικό σωματείο των κλωστοϋφαντουργών αποφάσισε να μπλοκάρει τις φορτώσεις και ζήτησε από τον εργοδότη, σε τριμερή συνάντηση στην Επιθεώρηση Εργασίας, να απαντήσει για την πορεία του εργοστασίου του και την πληρωμή των δεδουλευμένων. Ο Θ. Τσίτσης δεν παρουσιάστηκε στην τριμερή συνάντηση, παρά μόνο έστειλε μία επιστολή, όπου ανέφερε ότι αφήνει τα εμπορεύματα στους εργαζόμενους ως αποπληρωμή των δεδουλευμένων τους.

"Η επιχείρηση είναι βιώσιμη, καθώς βγάζει ένα ονομαστό προϊόν το οποίο ζητιέται πολύ, όχι μόνο στην εσωτερική, αλλά και στην παγκόσμια αγορά. Μάλιστα αυτή τη στιγμή υπάρχει αδυναμία εκτελέσεως παραγγελιών", τονίζει ο πρόεδρος του ΕΚ Νάουσας Χρ. Τρεμπελής."Πιστεύουμε - συνεχίζει - ότι το εργοστάσιο δεν πρέπει με κανένα τρόπο να κλείσει, γιατί από αυτό συντηρούνται 220 οικογένειες, φέρνει συνάλλαγμα και βοηθάει και στην τοπική οικονομία και γενικότερα στην εθνική οικονομία. Υπάρχει δυσκολία να βρεθεί έστω και μία θέση εργασίας στη Νάουσα, όχι 215 θέσεις εργασίας που σήμερα "δίνουμε μια κλοτσιά" και τις καταργούμε. Η κυβέρνηση θα έχει την κύρια ευθύνη αν κλείσει αυτή την επιχείρηση. Δυστυχώς όμως όλα τα οδηγεί στο κλείσιμο, έτσι ώστε να μην μείνει στο τέλος τίποτα που να παράγουμε στη χώρα".

"Οσοι απασχολούνται εδώ, είναι ειδικευμένοι εργάτες. Ηρθαν στα δεκαπέντε τους χρόνια και φτάσαν στα 50 χρόνια να μείνουν χωρίς δουλιά. Το άγχος μας είναι μεγάλο, τι θα γίνει μ' αυτή την επιχείρηση", μας λέει ένας εργαζόμενος, ο Χρ. Διάκος.

"Δημιουργείται τεράστιο κοινωνικό πρόβλημα αν κλείσει κι αυτή η επιχείρηση. Φτάσαμε να μην έχουμε να πληρώσουμε το ρεύμα", προσθέτει ο συνάδελφός του Γ. Παπαδόπουλος."Οταν έκλεισε η ΒΕΤΛΑΝΣ ήμουν 50 χρονών. Πότε είναι δυνατό να συμπληρώσω τα 1.000 ένσημα που είναι απαραίτητα για να βγω στη σύνταξη στα 60 μου χρόνια; Και στην ίδια κατάσταση βρίσκονται κι άλλοι πολλοί συνάδελφοί μου".

Οι εξελίξεις αυτές σε μια ακόμη γνωστή κλωστοϋφαντουργία της πόλης, έχουν δημιουργήσει μεγάλη ανησυχία στους κατοίκους της Νάουσας. Ηδη από τις αρχές του '90 έχουν χαθεί 4.000 θέσεις εργασίας, κύρια στην κλωστοϋφαντουργία, στον ιματισμό και στα ξυλουργεία. Λόγω του εμπάργκο, έχουν χαθεί πάνω από 1.100 θέσεις εργασίας μόνο στο εμπόριο. Αλλες βιομηχανίες μεταφέρουν τις δραστηριότητές τους στο εξωτερικό. Για παράδειγμα η ΤΡΙΚΟΛΑΝ που πριν δέκα χρόνια είχε πάνω από 500 εργαζόμενους, τώρα έχει κάτω από 200. Στην οικοδομή δεν υπάρχει καμία δραστηριότητα, ενώ ελάχιστοι πλέον απασχολούνται με το φασόν. Οι καταστηματάρχες αντιμετωπίζουν σοβαρά οικονομικά προβλήματα και πάνω από το 50% δηλώνουν ότι αν συνεχιστεί αυτή η κατάσταση θα βάλουν λουκέτο στα μαγαζιά τους.