Ευθεία βολή στην εθνική κυριαρχία της χώρας και ιδιαίτερα στον ευαίσθητο χώρο του Αιγαίου αποτελεί η εφαρμογή του Κοινοτικού Κανονισμού 3577/92 της Ευρωπαϊκής Ενωσης, ο οποίος προβλέπει την άρση του προστατευτισμού (καμποτάζ) των εσωτερικών θαλάσσιων συγκοινωνιών της χώρας και την επέλαση των πολυεθνικών στις ελληνικές θάλασσες! Οι δραματικές συνέπειες τις οποίες θα υποστεί η χώρα και βέβαια οι Ελληνες ναυτεργάτες, παρουσιάζονται με ανάγλυφο τρόπο σε εισήγηση του προϊστάμενου της Νομικής Υπηρεσίας της Πανελλήνιας Ναυτικής ΟμοσπονδίαςΑναστάσιου Λέκκα,ο οποίος με συγκεκριμένα επιχειρήματα, αποδεικνύει όχι μόνο πόσο επικίνδυνη είναι για τη χώρα η εφαρμογή του Κοινοτικού Κανονισμού, αλλά και ότι ο ίδιος ο Κανονισμός, μεταξύ άλλων, παραβιάζει όπως αναγράφεται: "ευθέως και αμέσως όλο το πλέγμα του Διεθνούς Δικαίου, ιδιωτικού και δημοσίου". Ανατρέπει επίσης "τον στόχο της οικονομικής και κοινωνικής συνοχής, που θα πρέπει να κατευθύνει την όποια νομοθετική ρύθμιση".

Παρά την εισήγηση - καταπέλτη, η νόθα πλειοψηφία της Εκτελεστικής Επιτροπής κατά τη χτεσινή της συνεδρίαση, αποφάσισε να... διεκδικήσει την εφαρμογή του Κοινοτικού Κανονισμού όπως έχει, δηλαδή χωρίς... την τροποποίηση που προωθεί η Ευρωπαϊκή Ενωση σε ένα άρθρο του Κανονισμού, στο άρθρο 3!

Ομως στην εισήγηση του προϊσταμένου της Νόμιμης Υπηρεσίας της ΠΝΟ, αναφέρεται ότι: "Ο Κανονισμός 3577/92 όπως ισχύει σήμερα και ιδιαιτέρως όπως επιδιώκεται να διαμορφωθεί και με δεδομένο ότι η ΕΕ δεν έχει μετεξελιχθεί σε Ενιαίο Κράτος ή Συμπολιτεία, αλλά απαρτίζεται από ανεξάρτητα κράτη, παραβλέπει ως προς το κρινόμενο θέμα το προαναφερόμενο πλαίσιο των αρχών του Εθνικού και Κοινοτικού Δικαίου, αλλά και αυτό του Διεθνούς Δικαίου, αφού άμεσα θίγει την αρχή της κυριαρχίας του κράτους "! "Η αρχή αυτή, διακυβεύεται ιδιαίτερα από Κανονισμούς όπως ο κρινόμενος, που ανατρέπουν τις καθιερωμένες αρχές του Διεθνούς Δικαίου και ιδιαιτέρως του Δικαίου της Θαλάσσης, με αναπόσπαστη συνέχεια την πρόκληση σοβαρής αναταραχής της αγοράς των εσωτερικών μεταφορών και τη συνακόλουθη δυσμενή επίδραση στην οικονομική και κοινωνική θέση των Ελλήνων ναυτεργατών".

Στην εισήγηση παρουσιάζεται αναλυτικά όλο το νομικό πλέγμα του Διεθνούς Δικαίου που παραβιάζεται από τον Κανονισμό και υπογραμμίζει: "Δε θα ήταν υπερβολικό να λεχθεί ότι η κατ' αυτόν τον τρόπο δραστηριοποίηση των πλοίων αυτών που αναγνωρίζεται, επιβραβεύεται και προωθείται από τον Κανονισμό 3577/92 μέσα στα εσωτερικά ύδατα της χώρας, με την αδικαιολόγητη μάλιστα και περίεργη ανοχή του Κράτους και η από μέρους των πλοίων αυτών επίμονη διεκδίκηση ζωνών δικαιοδοσίας, που δεν τους ανήκουν, συνιστά μια νέα μορφή ενός σύγχρονου, ιδιότυπου και επικίνδυνου θαλάσσιου Lebensraum(ζωτικός χώρος...) και οδηγεί σε μια συλλογιστική και τακτική νομιμοποιήσεως σύγχρονων μορφών ιμπεριαλισμού στη θάλασσα, υπενθυμίζει τις αλήστου μνήμης διεθνείς δουλείες, ή συγκυριαρχία, ή καθεστώς εντολών και κηδεμονίας, μορφές καταλύσεως και περιορισμού της εδαφικής κυριαρχίας που έχει απορρίψει η συνείδηση των λαών"!

"Συνακόλουθα - συνεχίζει - ο κανονισμός και οι συζητούμενες τροποποιήσεις του προκαλούν μείζον πρόβλημα, αφού με τις ρυθμίσεις αυτές και μέσα από την ασάφειά τους, ανοίγουν κερκόπορτες για την ασύδοτη και αυθαίρετη δραστηριότητα πλοίων, ανεξέλεγκτων συμφερόντων,με αδικαιολόγητη υπέρβαση των υφιστάμενων και αναγνωρισμένων για τη χώρα μας λόγων εθνικής ασφάλειας που μας επιτρέπουν να κάνουμε επίκληση της διατάξεως του άρθρου 48 παρ. 3 της Συνθήκης με την οποία εισάγεται επιφύλαξη περιορισμών για τέτοιους λόγους, της κυκλοφορίας και εργασίας ακόμη και των κοινοτικών εργαζομένων"!

Τη στάση της πλειοψηφίας της ΠΝΟ καταγγέλλουν με κοινή τους ανακοίνωση η ΠΕΜΕΝ και ο ΣΤΕΦΕΝΣΩΝ,σημειώνοντας ότι η στάση αυτή αποτελεί ουσιαστική στήριξη στους εφοπλιστές και στην κυβέρνηση για τον μαζικό διωγμό των Ελλήνων ναυτεργατών από τα πλοία. Τα σωματεία καλούν τους ναυτεργάτες να συμμετέχουν μαζικά στην απεργία στις 27 Μάη με απαίτηση τη διεύρυνση, συνέχιση των απεργιακών κινητοποιήσεων, να καταδικάσουν την απαράδεκτη τακτική του "κοινωνικού διαλόγου" και της κοινωνικής συναίνεσης.