Παρασκευή 5 Ιούνη 1998
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Σελίδα 12
ΕΡΓΑΤΙΚΑ
Αυτή η επίθεση "σημαδεύει" πέρα από την Ιονική

Οι θέσεις και οι προτάσεις των στελεχών της ΔΑΣ, κατά τη χτεσινή ΕΕ της ΓΣΕΕ

Για "γενικευμένη επίθεση που δέχεται η εργατική τάξη στον ιδιωτικό και δημόσιο τομέα, που δεν είναι ούτε πρόσκαιρη, ούτε ευκαιριακή και δε θα σταματήσει στην Ιονική",κάνει λόγο η ΔΑΣ στη γραπτή πρόταση που κατέθεσε χτες στην ΕΕ της ΓΣΕΕ, διά των στελεχών της Γ. Μαυρίκου, Γ. Σταυρόπουλου, Χρ. Κατσώτη.

Οι στόχοι και οι ορίζοντες αυτής της επίθεσης είναι, σύμφωνα με τη ΔΑΣ: "Η αφαίρεση όλων των εργατικών κατακτήσεων του 20ού αιώνα. Η διάλυση του συνδικαλιστικού κινήματος και η μετατροπή του σε κάτι ανάλογο με τη γνωστή Συνομοσπονδία Ευρωπαϊκών Συνδικάτων. Η υποταγή της εργατικής τάξης στη γραμμή της συναίνεσης. Η ένταση του βαθμού εκμετάλλευσης σε βάρος των εργατοϋπαλλήλων και υπέρ των ληστρικών υπερκερδών. Η ενίσχυση και διαιώνιση του καπιταλιστικού συστήματος μέσα από το μοίρασμα νέων αγορών, σφαιρών εξάρτησης και πρακτικές σύγχρονης αποικιοκρατίας".

Αναφερόμενη στο πώς εκφράζεται και πού επικεντρώνεται η επίθεση αυτή, η ΔΑΣ σημειώνει "πρώτα απ' όλα στην αλλαγή των εργασιακών σχέσεων, με το νομοσχέδιο που ήδη έχει ετοιμάσει η κυβέρνηση, περνά από τις ιδιωτικοποιήσεις πολλών επιχειρήσεων του ευρύτερου δημόσιου και του δημόσιου τομέα, έρχεται στη διάλυση του κοινωνικοασφαλιστικού συστήματος και δεν αφήνει απέξω άλλα ευρύτερα κοινωνικά δικαιώματα, όπως υγεία, παιδεία, πρόνοια".

Η ΔΑΣ αναφέρει επιπλέον και τα μέσα που χρησιμοποιεί και αξιοποιεί η κυβέρνηση για να πετύχει τους παραπάνω στόχους και αυτοί είναι: "α) Η ιδεολογική τρομοκρατία του δήθεν μονόδρομου της ΟΝΕ, που στην πραγματικότητα είναι μονόδρομος για τις πολυεθνικές και το κεφάλαιο. Η εργοδοτική τρομοκρατία στους χώρους δουλιάς, που καθημερινά οξύνεται. β) Η τρομοκρατία, η βία των ΜΑΤ και των μηχανισμών καταστολής για να κάμψει το αγωνιστικό φρόνημα των εργαζομένων. γ) Ο λεγόμενος κοινωνικός διάλογος, που δίνει άλλοθι και κάλυψη στις επιλογές κυβέρνησης - κεφαλαίου και ταυτόχρονα στέλνει μήνυμα ότι οι αγώνες είναι περίπου "εθνικός κίνδυνος" στους "εθνικούς" στόχους της ΟΝΕ, της Σύγκλισης, για την επιτάχυνση της πορείας προς την καπιταλιστική ευρωπαϊκή ολοκλήρωση. δ) Η ποινικοποίηση των αγώνων με την κήρυξη παράνομων των απεργιακών κινητοποιήσεων. ε) Η κατασυκοφάντηση των εργαζομένων στον ευρύτερο δημόσιο τομέα, όπως και των ίδιων των επιχειρήσεων, που για την κατάστασή τους ευθύνη έχουν οι πολιτικές των κυβερνήσεων του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ".

Τη "λογική του ευρωπαϊκού προσανατολισμού, της ΟΝΕ, του Μάαστριχτ και της "Λευκής Βίβλου"" που επικρατεί στη ΓΣΕΕ, στην ΑΔΕΔΥ και αλλού, καταγγέλλει η ΔΑΣ και τονίζει ότι "ούτε τώρα, που η θύελλα των μέτρων σαρώνει τα πάντα, δεν εγκαταλείπουν τη γραμμή της ταξικής συνεργασίας" και αναφέρει ως παράδειγμα τη στάση τους απέναντι στον αγώνα της Ιονικής, αφού "συμμετέχουν και στηρίζουν ένα διάλογο, που περιεχόμενο έχει όχι την υπεράσπιση του ιδιοκτησιακού καθεστώτος, αλλά τους όρους και τις διαδικασίες πώλησης!".

Η ΔΑΣ παρουσιάζει όμως και την άλλη πλευρά, υπογραμμίζοντας ότι παρά αυτή τη στάση της ΓΣΕΕ, πολλά σωματεία, Εργατικά Κέντρα "συντονίζονται και κάνουν ό,τι δεν κάνει η ΓΣΕΕ. Οργανώνουν την αντίσταση, κρατούν αγωνιστική στάση, που αν αυτή κρατηθεί με συνέπεια και συνέχεια, αν βαθύνει στο περιεχόμενο και στις μορφές πάλης, θα είναι σε όφελος της εργατικής τάξης". Με βάση τα παραπάνω η ΔΑΣ προτείνει τους παρακάτω άξονες δράσης του συνδικαλιστικού κινήματος και καλεί ακόμα να απευθυνθούν σε μαζικές οργανώσεις της αγροτιάς, της νεολαίας, των ΕΒΕ για να πάρει ο αγώνας γενικευμένα, συντονισμένα χαρακτηριστικά και να αντιπαρατίθεται με την καρδιά του προβλήματος, την πολιτική των μονοπωλίων και των πολυεθνικών.

α) Υπεράσπιση των εργασιακών κατακτήσεων και οργάνωση της αντίστασης στο νομοσχέδιο της κυβέρνησης.

β) Καταδίκη του αυταρχισμού, της τρομοκρατίας και της ποινικοποίησης των απεργιακών κινητοποιήσεων.

γ) Υπεράσπιση του ιδιοκτησιακού καθεστώτος για ΔΕΚΟ 100% στο δημόσιο και κάλυψη του απεργιακού αγώνα της ΙΟΝΙΚΗΣ.

δ) Απόρριψη και καταδίκη των "κοινωνικών διαλόγων".

ε) Στήριξη του κοινωνικού ασφαλιστικού συστήματος και απαίτηση υλοποίησης του πορίσματος του 1992.

στ) Καταδίκη της ιδεολογικής τρομοκρατίας για το "μονόδρομο" της ΟΝΕ.


Κορυφή σελίδας
Ευρωεκλογές Ιούνη 2024
Μνημεία & Μουσεία Αγώνων του Λαού
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ