Η "ψηφιακή" επικυριαρχία | ΠΟΛΙΤΙΚΗ

ΠΟΛΙΤΙΚΗ

Η "ψηφιακή" επικυριαρχία

Με την κατάθεση από την κυβέρνηση του νομοσχεδίου για τη συνδρομητική ψηφιακή τηλεόραση, επιβεβαιώνεται για μια φορά ακόμα - και παρά το πάθημα - μάθημα - από την εφαρμογή του προηγούμενου νόμου (2328/95) περί ιδιωτικής τηλεόρασης, ότι η κυβέρνηση δέσμια των φιλελεύθερων εμμονών της, παραμένει ο στυλοβάτης της εξουσίας μιας ομάδας μεγαλοκαναλαρχών και μεγαλοεκδοτών και των πολυεθνικών συνεταίρων τους.

Με το νομοσχέδιο, νομοθετείται και νομιμοποιείται η αδιαφάνεια και πάνω απ' όλα η συγκέντρωση στα χέρια μιας χούφτας συγκροτημάτων ντόπιων και ξένων, τρομακτικών μέσων. Τέτοιων που θα τους επιτρέψει χωρίς τον παραμικρό κοινωνικό έλεγχο να ελέγξουν και να κυριαρχήσουν στον κρίσιμο τομέα των επικοινωνιών και της πληροφόρησης, βάζοντας τη χώρα μας σε επικίνδυνες "ψηφιακούς" ατραπούς.

Και αυτό γιατί η παράμετρος τεχνολογία, ψηφιακή τηλεόραση, σε σχέση με την αναλογική, αλλά και της σύγκλισης της πληροφορικής με τις τηλεπικοινωνίες, εξαιτίας του όγκου των προγραμμάτων και της πολυμορφίας των υπηρεσιών που δύναται να παρέχει, δημιουργεί νέα δεδομένα, στα οποία κάποιοι προσδίδουν τον χαρακτήρα επανάστασης, ανάλογης με την ανακάλυψη της τυπογραφίας από τον Γουτεμβέργιο..!

Οι τελευταίες εξελίξεις, αλλά και η διεθνής εμπειρία, κάνουν φανερό ότι γύρω από τον ψηφιακό "πόλεμο", δεν κρίνεται μόνο το μοίρασμα μιας αγοράς, που εκτιμάται ότι στη χώρα μας, τα επόμενα χρόνια θα ξεπεράσει το 1 τρισεκατομμύριο δραχμές. Κρίνεται πριν απ' όλα αν θα δώσουμε τη δυνατότητα σε κάποιους ιδιώτες ν' αποκτήσουν και να βάλουν στη διάθεσή τους, σοβαρά εργαλεία πολιτικής, κοινωνικής, πολιτισμικής και επικοινωνιακής παρέμβασης.Δυστυχώς, η κυβέρνηση με το νομοσχέδιο, το οποίο τολμά να χαρακτηρίζει και πρωτοπόρο, τους ανοίγει διάπλατα την πόρτα, για να κυριαρχήσουν, στο όνομα της ανεξέλεγκτης επιχειρηματικής δράσης τους. Γι' αυτό όχι τυχαία χτυπιούνται ο ΟΤΕ και η ΕΡΤ, οι δύο φορείς δηλαδή, που εν δυνάμει θα μπορούσαν να παίξουν τουλάχιστον το ρόλο μιας δημόσιας ανάσχεσης, απέναντι στην πλημμυρίδα των κεφαλαιοκρατικών συμφερόντων σε όλη τη σφαίρα της κοινωνικής ζωής, ακόμα και σε αυτή των ατομικών δικαιωμάτων.

Κατ' αρχήν ο ΟΤΕ ο οποίος - όπως και όλες οι τηλεπικοινωνιακές εταιρίες - ενώ αποτελεί έναν βασικό παίχτη του ψηφιακού γίγνεσθαι, με το νομοσχέδιο μένει εκτός νυμφώνος. Το χτύπημα του ΟΤΕ θα προέλθει και από το γεγονός ότι οι κάτοχοι της νέας δορυφορικής ψηφιακής επικοινωνίας, θα μπορούν να παρέχουν και τηλεπικοινωνιακές υπηρεσίες, να διαθέτουν δηλαδή, έναν νέο τηλεπικοινωνιακό φορέα που ευθέως θα τον ανταγωνίζεται.

Η ΕΡΤ, της οποίας αφαιρούνται τα αποκλειστικά δικαιώματα και για την οποία της επιφυλάσσεται ο ρόλος του αχθοφόρου των ιδιωτικών συμφερόντων, στην υπό ίδρυση θυγατρική της, όταν και εφόσον η κυβέρνηση της επιτρέψει να εμπλακεί σε μια τέτοια δραστηριότητα. Το γεγονός μάλιστα της απραξίας που επέβαλλε η κυβέρνηση και στους δύο φορείς, όταν διέθεταν τα αποκλειστικά δικαιώματα, δείχνει πως η διάταξη περί θυγατρικής μάλλον θα μείνει κενό γράμμα. Σε κάθε περίπτωση δε θα πρέπει να σταθεί εμπόδιο στο ψηφιακό φαγοπότι για το οποίο ακονίζουν τα μαχαίρια τους, τα τραστ της ενημέρωσης.

Οχι τυχαία, λοιπόν, διανοούμενοι όπως ο Ignacio Ramonet, ανησυχούν και διερωτώνται "αν ένα έθνος που δεν ελέγχει πλέον την παραγωγή εικόνας του, ούτε κατέχει τις νέες τεχνολογίες, είναι ακόμα ένα κυρίαρχο έθνος".